🔞НАМАЙГ ХАЙРЛААЧ?🔞 (ДУУССАН)

17

#ЖЭЙН

Сүэ намайг ой дундах нэгэн байшинлуу дагуулж ирлээ. Хүн амьдархаа болиод удсан нь илт байлаа. Машинаасаа буугаад Сүэ надлуу харан инээн

"Энд байгаа Жэйн. Манай гэрт тавтай морил!" гэв.

Яг л аймшгийн байшин шиг юм. Би гэр лүүн алхангаа Сүэ д

"Чи Хэбинд янз бүрийн юм хэлчээгүй биз?? Надтай ярихад л болох юмыг заавал Хэбинг дуудаад……"

"……Нээх онц юм хэлээгүй ээ. Би зүгээр 3лаа хамт суугаад ярилцхыг хүссэн юм. Кофе уунгаа ярилцъя!"

хэмээн хаалгаа онгойлгов. Жижиг сажиг тавилгуудтай мөртлөө тэрэн дээгүүрээ дандаа цагаан давуугаар хуччихсан. Сүэ надлуу харан жижиг өрөөлүү заав. Хаалганы завсраар Хэбин хальт харагдана! Би ХЭБИН!!хэмээн гүйж очтол бурхан минь гэж…

"Жэйн? Жэйн чи мөн үү? Миний нүүр яг л шатаж буй мэт өвдөөд байна. Жэйн, миний хайр зүгээр биздээ? "

гэлээ. Тиймээ түүний нүүрийг нь шатаачхаж. Хэн гэдгийг нь танихгүй болтол нь…Бурхан минь яагаад…яагаад Хэбин гэж…Гэнэт миний араас буу цэнэглэх дуу гарч

"Жэйн…чи наад хүүхнийхээ хөөрхөн царайнд л болсон юм. Тэгээд би наад гичийний чинь хөөрхөн царайг нь үгүй хийчихсэн. Ямар байна?? "

"Муу…өлөгчин!!!" Хэмээн Сүэруу эргэн харахад миний толгойруу тэр буудлаа. Би шалан дээр унан

"Жэйн!!! ЖЭЙН!! Зүгээр үү!!" хэмээн орилох Хэбиний дуу л хальт сонсогдон би нүдээ анилаа.

Хэдэн цаг унтсан бүү мэд сэртэл би 2 гараасаа дүүжлээстэй байв. Толгой өвдөн доошоо харан байтал нэг юм өнхрөөд ирэх нь тэр. Нойрноосоо сайн сэрж чадаагүй болохоор юу гэдгийг нь тийм сайн харж чадахгүй байсан ч хичээв. Тэр үед Сүэ хүрч ирэн тэр өнхөрсөн зүйлийг авч амандаа

"Үхсэн ч Жэйний дэргэд гэж байгаа юмуу чи? Өлөгчин минь дээ. Одоо дууссан шүү дээ"

хэмээн надлуу харан тэр инээмсэглээд

"Өө, Жэйн чи сэрчихэж. Энийг хардаа!! Хэмээн тэр барьж байсан зүйлээ надлуу ойртуулахад би золтой л ухаан алдчихсангүй. Хэбин…Хэбиний толгой байсан юм. Би Сүэ рүү хашгиран,

"Чи…!! Чи намайг буудаа биздэ!! "

"Юу гэж тийм амархан алахвдээ!! Зүгээр нойрсуулах буу байсан юм. Ххэ яг л жинхэнэ буу шиг дугарсан биз!" хэмээн бас инээв.

Би нойрноосоо бүоэн сэрээд эргэн тойрноо хартал энд тэндгүй цус бас цогцосууд. Бүгд эрэгтэй хүмүүсийн цогцосууд байлаа.

"Чи чи бүүр галзуурчихаж!!! Муу хар янхан!!!!"

"Би галзуураагүй ээ Жэйн. Энэ зүгээр л……заваан болсноо цэвэрхэн болгох ажиллагаа. "

Тэр ингэж хэлээд яг миний урд ирж суув. Гартаа заазуур барьж. Новш гэж юу хийх гээд байна вэ!!!!

"Жэйн, чи надад яагаад дургүй болсон гээч? Зүгээр л янхан болохоор. Олон хүмүүстэй унтаад ЗАВААН болсон болохоор энэ хүүхнийхээ хажууд намайг заваан шижгийгээр нь дуудсан" гээд нэг гартаа Хэбиний толгойг өргөн надад харуулаад шидлээ. Тэр заазуураа өргөн ийшээ тийшээ эргүүлж хэр иртэйг нь шалгангаа

"Янз янзын, олон хүмүүстэй унтаад Жэйн чи намайг заваан гэж боддог болсон. Намайг ийм болгосон, надтай унтсан бүх хүмүүсийг алаад би Жэйн, чиний хажууд цэвэрхэн болоод ирнэ. Тэгвэл чи ч надад буцаад хайртай болно тиймээ Жэйн? "

гэж хэлэнгээ тэр заазуураа яг миний эрхтэн рүү чиглүүллээ.

"Сүэ, б…би чамд хайртай шдээ чамд дургүй биш! Ти…тийм болохоор энийгээ тайлаад ярилц…"

"Битгий худлаа ярь. Би одоо мэднэ. Энэ байгаа цагт эрэгтэй хүмүүс өөр эмэгтэйтэй уулзаж чадна гэдгийг."

гээд миний эрхтэнг заалаа. Гэнэт бие салганаж, чичрэн арай.…үгүй байлгүйдээ!!!

"Сүэ, үгүй ээ байж бай. Сүэ!! Надтай ярилц!!!"

Сүэ ширээн дээрээс скоч авчраад миний амийг таглан

"ЗҮГЭЭРЭЭ ЖЭЙН. БИ ИХ БЭЛДСЭН. ЯАЖ ТАСДАН АВДГИЙГ САЙН МЭДНЭ.ЕРӨӨСӨӨ ӨВДГӨХГҮЙ ЭЭ."

Тэр тасдан авлаа. Ингэж байхаар зүгээр намайг алаач!! Алаач дээ бурхан минь……

"Жэйн. Одоо би цэвэрхэн болох ажил л үлдлээ. Цаашдаа намайг яаж цэвэрхэн болохыг сайн ажиглаарай!! хэмээн намайг тэвэрлээ.

Цус гуяыг минь даган хөлруу урсан дуслана. Цаашдаа би энд хичнээн сар, жил байхаа ч хэлж мэдэхгүй байна. Магадгүй эндээ үхэж ч мэднэ.