Oh!Baby || Jung Hoseok ✔

It's Complicated

Hoseok çalan kapıya koşup heyecanla kulba asıldı.

Beklediği kişi elbet kapıda duran Seorin değildi, kucağında babasına uzanan Jun'du.

Hoseok onu hiç incelemeden kucağına aldığında kanı dondu.

Sağlıklı bir bebek olarak gönderdiği Jun, o kadar zayıflamıştı ki...
Kemikleri kollarına battığı gibi, kaldırdığı ağırlık da eskisine nazaran baya farklıydı.

"Yemek yemiyor mu?"

"Yiyor."

"Yemiş hali bu mu Seorin? Yoksa sen çocuğunla ilgilenmekten aciz misin?"

"Hoseok o artık emekliyor, hatta ufak tefek adımlar atıyor. Bebeklik kilolarının gitmesi normal değil mi?"

"Bu normal bir kilo verme değil Seorin! Oğlum resmen süzülmüş ve sen gelmiş bunun normal bir şey olduğunu söylüyorsun!"

"Apartman boşluğunda bağırma bana!"

"Kaybol Seorin. Hafta sonu bende kalacak! Kaybol dedim!"

Hiddetle titreyen kız asansörün düğmesini içine göçürecek güçle bastırdı.

Hoseok da aynı sinirle kapıyı kapattı ve oğlunu tüm gücüyle göğsüne bastırdı.

"Ben senden hiç bu kadar ayrı kalmadım. Oğlum, seni çok özlemişim be."

Eskiden tombik olan yanakları şimdi eskiye nazaran zayıftı. Üstelik bedeni de incecikti. Ve bu incelik onu sağlıklı göstermiyordu.

Hoseok telefona sarıldı.

&&&&&&&&&&&&&&&&&

Hoseok bekleme salonundaki dergileri karıştırıyordu ancak ilgisini çekmiyordu bile.

O sırada içeri giren uzun boylu adam Hoseok'un ilgisini çekti.

"Hoseok. Otursana."

"Durumlar ne Seokjin?"

Uzun boylu, yakışıklı adam Hoseok'un karşısındaki deri koltuğa çöktü. Elindeki steteskopu beyaz önlüğün yakasına asıp diğer elindeki dosyayı açtı.

"Hım. Bir bakalım. Şu anda Jun'un herhangi ciddi bir problemi görünmüyor ama zayıflama sebebi büyümeye bağlı değil. Çocuklar genellikle bebeklik kilolarından üç dört yaşlarında kurtulur. Bu süreç iki yaşının ortalarında başlar. Senin oğlun daha yaşına bile girmemiş. Onun biraz daha iyi beslenmesi gerek. Özellikle meyve sebze yedir.

Kan değerlerine baktık. Kanında problem yok. Gayet normal bir bebek. Aynı zamanda gelişimi normal seyrinde ilerliyor. Ama beslenmesine dikkat et Hoseok."

"O... O benimle kalmıyor. Annesiyle."

"O zaman yazacağım reçeteyi annesine ver. Kalsiyumu bol almalı. Anne sütüyle beslenmeli ama sanırım anne sütü almıyor."

Seorin onu anne sütüyle beslemeliydi. Neden yapmıyordu? Seorin'in sütü olmalıydı hala.

"Yazacağım reçetede ilaç değil alması gereken besinler olacak çünkü bu çocuk hasta değil. Ben anlattım, sıra sende Hoseok. Ne demek bir oğlum var?"

Hoseok hikayeyi en başından Seokjin'e anlattı.

"Onu Namjoon'a verdiğine inanamıyorum."

"Ben de inanamıyorum. Kurtulmak için can atıyordum baksana. Ve şimdi ellerimden kayıp gitti ve ben hiç mutlu değilim."