Oh!Baby || Jung Hoseok ✔

Careless Dad

Hoseok yüzüne vuram bir serinlik hissetse de gözleri açılmamakta direniyordu.

En sonunda gözlerini açtı ve karanlıkta boncuk gözlerini ona dikmiş, yüzünün dibinde hızlı hızlı nefes alan bir veletle karşılaşınca korkarak sıçradı. "Hay-"

"Sen miydin bebe!"

"Bnu."

"Şu emziği çıkar öyle konuşalım tamam mı?"

"Vyah."

"Bu şartlar altında an-la-şa-mı-yo-ruz velet!"

Bebek emziği çıkardı ve bir elini sertçe yatağa vurdu. "Bnu!"

"Baştan söylesene şunu."

Hoseok komodine döndü ve Gucci'den paralar dökerek aldığı şişeleri devirerek biberonu aradı.

En sonunda karanlıkta bulabildiği biberonu sıkıca kavrayarak çocuğa uzattı.

Suyu içerken bir yandan Hoseok'u kesen bebek göz göze geldiklerinde gülümsedi.

"Seni ısırırım çocuk!"

Komodine tekrar baktığında, bir yıl önce bu parfümlerin arasına bir biberon koyacağını söyleseler, hayatta inanmayacağını düşündü.

Hatta geçen Elkie burada Jun'u uyuturken birini kırmıştı. Hoseok hiç üzülmemişti bile. Birinin buraya elinin değmiş olması ilginçti.

Şu ana kadar kimsenin girmediği bu odada oğluyla birlikte uyuyorlardı. Kovalamaca oynuyorlardı. Hatta bazen Hoseok Jun'a sarılmayı reddettiğinde -gece uykusunda çocuğu çok sıktığında Jun'un canı acıdığı için istemiyordu- Jun'un küsüp pencerenin dibine oturması bu odada vuku buluyordu. Bu oyuncu velet kalbi gibi odaya da hızla yerleşmişti ve Hoseok'un şikayeti yoktu.

Nihayet Jun boş biberonu Hoseok'a uzattığında bebeğe boş boş baktı.

"Bu biberon doluydu. Naptın oğlum rüyanda halterci miydin?!"

Sonra ciddi ciddi bir bebekten cevap beklediğini fark edince güldü. "Bir sen bir ben bu evde delirdik Jun."

Sonra aklına birden Seorin geldi. Tüm bu biberonların parfümlerin arasından kalktığı, evin her yerindeki oyuncakların toplandığı, en önemlisi de yatağında uyuyan bebeğin olmadığı bir ev, bir hayat düşündü Hoseok.

Bebek ilk geldiği zamanlarda şiddetle dönmek istediği bu hayat, bir azap olmuştu şimdi.

Namjoon'un binbir ısrarla Jun'un bir gece kalması için kopardığı izin geceleri bile yeterince zor geçiyordu. Uykusu bile bölünüyordu. En sonunda Jun'un bir tulumuna sarılıp, içine çekerek uyuyordu. Evlat sevgisi tamamen böyle bir şeydi demek ki. Hiçbir şeye benzemiyordu.

Düşüncelerin bölen şey Jun'un ona uzanması oldu. Çocuğu kucaklayıp göğsüne koydu. Bebek yerine yerleşince Hoseok da göğsünün üstünde bir huzur yumağıyla uykuya daldı. Böylesi çok güzeldi.

&&&&&&&&&&&&&&&

Hoseok gözünü açtığında elini refleks olarak karnına götürdü. Hissettiği kaslarla sıkılaşmış bir karın olunca bu sefer yatağın diğer tarafına baktı ve panikle doğruldu.

Jun yoktu! Daha sadece ayakta durma denemeleri yapan ama asla başarılı olamayan oğlu kesinlikle yataktan inemezdi.

Hemen koşarak odadan çıkıp merdivenleri beşer beşer inerek salona daldığında takla atan Jun'u görmek içine büyük bir rahatlık vermişti.