Beni Güzel Hatırla

"Minik bir misafir"

12 Bölüm.

Yine aynı huzurla kapamışdım gözlerimi..Ama bu sefer uyumuyordum.Başımı Çınarın çıplak göğsüne yaslamış gözleri kapalı düşünüyordum.Çınarla ne kadar mutlu olduğumu,Çınarsız ne kadar yanlız olduğumu..Her şeyi... Hayatımı baştan sona düşündüm tekrar..Ben hayatım boyu yalnızdım..Hayatım yalnızlık,sessizlik,acı,gidenin arkasından bakakalmak,gözyaşı üzerine kuruluydu benim..Daha doğmamışken hayat bana ilk darbesini vurmuştu.Yetimhanede büyümüştüm ben.Anne,baba,kardeş ne demek bilmedim.Hiç anne sevgisi görmedim,hep iteklendim,hor görüldüm..Ailem beni neden bıraktı,hala hayatdalarmı hiç bilmedim.Belki bir gün beni gelip alırlar diye bekledim ama gelmediler.. Arkadaşlarımı evlatlık alırlarken ben kaldım hep.Niye? Çirkin değildim aksine tatlıydım,belirli hastalığım yoktu,haylaz değildim aksine çok usluydum..Fakat hep iteklendim ben,kötü çocukluk geçirdim.Sonra bi gün ben 8 yaşımdayken bir teyze evlatlık aldı beni.Çok yaşlıydı,kimsesi yoktu.Her hafta yetimhaneye gelir hediye alırdı bizlere.Onunla mutluydum..Okula başlamıştım.Her gün beni almaya şöförle kendisi de gelirdi.Diğer arkadaşlarımdan geride olsam da derslerime azmle çalıştım hep.Tam her şey yolunda rahat bir nefes alayım derken o teyze öldü.O gün doktor onu kurtaramadı ve o öldü.Çok ağladım o gün.. Ve yemin ettim doktor olmaya.. Ayşe teyze her şeyini bana vasiyet etmişti.Ben dokunmadım paraya,yetimhaneye bağışladım..Evleri,çiftlikleri satmadım ama gitmedim de bir daha..Gidecek cesareti bulamadım kendimde.. Doktor olduğumda da arkadaşım olmadı hiç,Ozan hariç.Hani her kızın çok sevdiği,dertleşdiği,eğlendiği arkadaşları olur ya hani,benim yoktu işte..Bir tek Ozan vardı,onu da kaybettim..Çınar..O benim hayatımın en değerli parçası..O benim hayatıma anlam katan parça.. Bu gün bir daha farkına vardım ki, ben Çınarsız yaşayamam.. 

Başımı bir az yukarı kaldırıp Çınarın boynundan öptüm.Kokusunu içime çekerek derince bir nefes aldım.Başımı boynuna gömerek baş parmağımla vücudunu okşamaya başladım.Hep yapardım bunu..Ve hep bunu yapınca uykuya dalardım...

Çınar saçlarımdan uzunca öpüp

"İyimisin Sevgilim?" dedi.

Başımı ona doğru çevirerek "İyiyim..Hem de hiç olmadığım kadar .." diye karşılık verdim ben de..

Gülümseyerek burnunu burnuma sürtdü yavaşca.

"Niye kederlendin bakıyım sen hı?"

Sen tınısında mutluluk,eğlence vardı. 

Elimi Çınarın yanağına koyarak okşamaya başladım

"Senin yanında asla kederlenmem ben,aksine hep mutlu olurum.."

Bir şey demeden dudaklarıma yöneldi.Bunu bekliyormuş gibi gözlerimi kapatıp dudaklarımı uzattım ben de.Uzun bir öpücük kondurduktan sonra yavaşca geri çekilip sıkıca sarıldı bana.Onun iri bedeni arasında benimkisi küçücük kalmıştı.Burnunu saçlarım arasına daldırmış kokumu içine çekiyordu..Ben de Burnumu boynuna gömerek onun kokusunu içime çekiyordum.Bunu yapmayı hep severdim..Demin eğlenceli olan adam birden hüzünlenmişti..Ben zaten hüzünlüydüm..İçim bir türlü rahat etmiyordu.. 

"Çınar" dedim sakin,hüzünlü bir sesle.

Burnu hala saçlarımın arasındayken ellerini bir gram bile gevşetmeden 

"Hı?" dedi sakince..

"Söz ver... Hep yanımda olacaksın..Ben ölürken ellerimi tutacaksın..Söz ver Çınar beni asla bırakmayacaksın..."

Sesimin çatallaşmasına engel olamamıştım.Belimdeki ellerin hafif gevşediğini farkettim.. Burnunu saçlarımın arasından çekdikten hemen sonra başımı kaldırıp ona baktım.