15 Bölüm.
Fazla oyalanmayıp hemen rotamı geri çevirdim.Ozanın odasına gidecektim.Çınarın iyiliği söz konusuydu.. Oyun olacağına ihtimal vermiyorum.. Çünki ne oyun oynar bilmiyorum.. kapının önünde durdum bir süre.Bir az daha düşünüp içeri geçtim..Ozan samimiyyetsiz bir şekilde gülerken yanıma geldi.
Ona iğrenerek bakarken "Ne söyleyeceksen çabuk söyle,zamanım yok.." dedim.
Histerik bir kahkaha atdıktan sonra başını iki yana sallayıp yerine geçerken eliyle sandalyeleri işaret etdi.
"Otur o zaman"
"Ben böyle iyiyim!" dedim sert bir şekilde.Ama o hiç aldırmışa benzemiyordu.
"Toprakcım,konuşacaklarımız uzun,otur 2 dakika.Merak etme yemem seni."
O pişkin pişkin sırıtırken sertce oturup derin bir nefes aldım.
"Başla o zaman.Zamanım yok dedim ya .."
Başını bir süre yere eğdikten sonra kaldırıp konuşmaya başladı.
"Çınarın hastalığını biliyorum.Zaman kaybetmeden kalp nakli olursa iyileşir.Yoksa durumu ağırlaşır ve ameliyyatların riski artar.Seni buraya çağırdım çünki, Çınara uygun bir kalp var"
Heyecanla yerimden fırlayıp sonra yeniden oturdum.Dudaklarımı bir-birine bastırıp sevinç gözyaşları dökerken fısıldadım yavaşca..
"Sağol Ozan.. Çok sağol...Dünyaları verdin bana..Teşekkür ederim.."
Ozan yerinden kalkıp önüme geldi.Önümde diz çökerken dolu gözleriyle gözlerime baktı.
"Demek bu kadar çok seviyorsun Toprak .."
"Çok seviyorum hem de canımdan çok.."
"Ben de seni öyle seviyorum Toprak anlamıyormusun? Seninle olmak için her şeyimi veririm .."
"Olmaz Ozan..Benim kalbim de bedenim de Çınara ait..Onun bir parçasını taşıyorum içimde,sen nasıl gururuna sığdıra bilirsin bunu?"
Ellerini ellerimin üzerine koyup yavaşca fısıldadı."Aşkın gururu olmaz.."
Ellerimi yavaşca çekip yalvaran gözlerle baktım ona."Uygun donör kim Ozan?"
Ozan hüzünlü gözlerle bana bakarak "Yaren.. Kardeşim .." dedi.
Şaşkınlıktan ağzım bir karış açılırken ne tepki vermem gerektiğini bilemedim..
"Yaren kaza geçirdi ve komada Toprak.Durumu git-gide ağırlaşıyor,her an beyin ölümü gerçekleşe bilir.. Dokuları Çınara uyarsa uygun donör ola bilir.."
"Yarene üzüldüm de,ben bir şeye takıldım. Sen kendi kardeşinin kalbini kimseye vermezsin,hele Çınara Asla,bu kararın niye?"
Ozan derin bir nefes alıp çömeldiği yerden kalktı.Yüzünde yine aynı sırıtışı vardı..
"Çok basit"
Ben aklıma gelen şeyle kaşlarımı çatınca devam etti konuşmasına.."Ben kardeşimin kalbinin Çınara verilmesine onay vericem,sen de Çınarı bırakıp benimle olacaksın.."
"Asla!!" diyerek kalktım yerimden.Tam gidecekken kolumdan tutup çevirdi Ozan.
"Akıllı ol kızım,Çınar ölüyor.Sen de doktorsun kalp bulmak kolay mı? Böbrek mi bu dokular uyarsa birini veresin? Yaşayan insan kalp veremez yasal değil! Ölmüş insandan kalp almak için önce kalbi sağlam olmalı,ayrıca öldüğü an makineye bağlanması lazım..Doku uyumundan bahs etmiyorum bile"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Güzel Hatırla
Roman d'amourSert zemine çarptığında boğuk bir inilti çıktı dudaklarının arasından.. Hayatı film şeridi gibi geçiyordu gözlerinin önünden.En mutlu anları geliyordu gözlerinin önüne.. Onu en etkileyen olaylar.. Sonra kahkahalarını duyuyordu.. Ne garipti bu anılar...
