Blue

Hoofdstuk 10

{Bellamy}

Ik loop met een karretje vol lekkers voor het ontbijt richting de kamer van sir Cole.
Vandaag is het mijn beurt om hem ontbijt te brengen. Austin en Leon vertikken het om te ruilen wanneer het mijn beurt is.
Ik klop op de deur van sir Cole, maar ik krijg geen antwoordt.
Ik open de deur. Als hij niet antwoordde, dan sliep hij waarschijnlijk nog en moesten wij hem wakker maken. Vandaag is dus weer een van die dagen. Het is zo awkward om hem wakker te moeten maken.
Het helpt wel dat sir Cole en hele aardige jongen is en echt nooit boos op ons word, wat voor fout we ook maken.
Ik tref prinses Lucia aan in de armen van Cole.
Beide slapen ze nog. Heeft de prinses vannacht bij hem geslapen?
Haar pyjamajurkje komt tot net boven haar kniën. Heeft de koning dit goedgekeurd?
Ik besluit hen niet te storen en zet de kar tegen de muur. Snel maar zachtjes sluip ik de kamer uit.
Ik tref Mimmi die uit de deur van Lucia's slaapkamer komt.
'Oh, Bellamy, ik heb geen idee waar Lucia gebleven is. Ze is weg. Ze ligt niet in haar bed! Wat moeten we doen! Ze is nooit vroeg op!'
'Rustig maar, Mim.' Zeg ik, terwijl ik haar schouders vastpak.
'Maar waar is ze dan?' Jammert Mimmi, die op het punt staat in tranen uit te barsten.
'Ze heeft vannacht bij Cole geslapen.' Zeg ik.
'Wa- wat?' Verward kijkt ze me aan.
Ik loop naar de deur en open hem een heel klein stukje. Mimmi kijkt naar binnen en glimlacht. Snel kijkt ze weer weg en sluit ik de deur zachtjes.
'Dankjewel, Bellamy. Wat zijn ze toch schattig samen.'
'Ik hoorde dat Danielle en Kira terug zijn?' Vraag ik nieuwsgierig.
'Ja. Ik ben er wel blij mee, maar nu moet ik wel proberen hen weg zien te krijgen als Lucia-' Abrupt stopt ze met praten.
'Als Lucia wat?' Vraag ik.
'Niks, helemaal niks.' Antwoordt ik.
De deur van Cole's kamer gaat open en Lucia komt naar buiten. Wanneer ze ons ziet kijkt ze verschrikt op.
'Eh, ik ging Cole even goedemorgen wensen.'
'Lucia, ik heb niks tegen u, maar ik dacht dat uw moeder u had geleerd dat u niet mocht liegen?' Vraag ik.
Bij prinses Lucia durf ik dit wel te zeggen. Zij kan er nog om lachen. Neveah en Jesminda kunnen daar totaal niet om lachen. Ze zijn veel te serieus opgevoed. Dat denk ik dan.
Prinses Lucia begint te blozen en kijkt me beschaamd aan.
'Ja. Ik ga nu wel gewoon naar mijn kamer. En mijn kleren aantrekken. En, eh... Ja. Doei.'
Snel loopt ze langs ons heen en sluit de deur van haar kamer.
'Ik leef voor de drama in het paleis.' Lach ik.
'Is het zo geweldig?' Vraagt Mimmi.
'Ja. Zeker. De laatste roddel was dat de koning met Danielle had geflirt, meteen na haar en Kira's terugkomst. Danielle had hem met moeite afgewezen, bang om haar baan te verliezen.'
Mimmi kijkt me geïnterresseerd aan.
'We hebben een plekje waar alle diensten rustig kunnen zitten. Ga je mee?' Bied ik aan.
Volgens mij weet Mimmi niet van deze plek.
'Oh. Leuk. Dat lijkt me fijn.' Ze glimlacht lief naar me en knikt, waarna ik haar vervolgens naar het kamertje leid waar de meeste dienstmeisjes op dit moment ontbijten.
In het kamertje zitten Danielle, Kira, Austin, Leon, de dienstmeisjes van Neveah, Karla en Marianna, de dienstmeisjes van Jesminda, Silviana en Alexa, de dienstmeisjes van koningin Clarissa, Julia en Melody, en tot slot de dienstmannen van koning Jonathan, Riley en Kai. Alleen prinses Lucia heeft drie dienstmeisjes, aangezien zij de kroonprinses is. Ik weet niet waar al die logica op slaat, maar de koning heeft dit besloten.
Niemand kijkt op van wat hij of zij aan het doen is.
Ik sluit de deur en ga zitten op de lege bank. Mimmi gaat naast me zitten en kijkt de kamer rond. Het is niet heel mooi, maar er is voor ons wat te doen als de koninklijke familie ons niet nodig heeft.
'Hey jongens!' Roep ik.
Iedereen kijkt nu op van wat ze doen en kijken me recht aan.
'Prinses Lucia en sir Cole hebben samen in zijn bed geslapen!' Ik roep het net hard genoeg dat iedereen het goed verstaat, maar dat je het buiten deze muren niet kan horen.
Iedereen kijkt elkaar aan en begint te fluisteren.
'Gaat dat normaal zo?' Vraagt Mimmi lachend door het geroezemoes heen.
'Ja. Je roept gewoon "hey jongens", en je vertelt.'
'Eigenlijk is dit best wel erg.' Zegt ze.
'Het is ons vermaak. We krijgen bijna niks mee van de celebrity wereld, dus is dit onze celebrity wereld.' Leg ik haar uit.

In de kamer van de koning en koningin van Odana hoor ik harde stemmen tegen elkaar praten.
'Sie dosa me goda! Lee tampro la marr!' Roept Gale door de kamer. Ik blijf voor de deur staan en luister.
'Hey Bell.' Ik draai me met een ruk om en sush mijn lippen.
'Wat is er aan de hand?' Fluistert Mimmi, die door de kier kijkt.
'Has Cole do gengs! Me goda!'
'Kan je Odanees?' Vraag ik lachend.
'Eerlijk gezegd wel.'
'Echt?! Wat zeggen ze?!'
'Gale vindt Cole irritant en zegt dat hij Lucia van hem zal afpakken.'
'Bedoel je niet sir Cole en prinses Lucia?' Vraag ik.
'Ja, natuurlijk. Sorry.'
'Ik plaag je maar. Ik wordt ook altijd gek van de sir en prinses ervoor.'
Mimmi glimlacht naar me.
'Shit, ze komen.' Snel lopen we verder door de gang.
Achter ons horen we de deur van de kamer opengaan. We kijken niet achterom en houden een strak gezicht.

Ik ga achter Mimmi aan naar de dienstenkamer, of hoe de hell ik dat ook moet noemen.
Ze ploft naast Julia neer op de bank. Ik ga aan de tafel naast Leon zitten die meteen over zijn vriendin in Hosfas begint.
Omdat ik het niet kan helpen maak ik een stomme grap over Amelia, zijn vriendin.
Hij kijkt me boos aan en rukt me dan van mijn stoel af. Hij pakt me vast en houdt me voor zich.
'Hou je bek.'
Hij laat me los terwijl hij me naar achteren duwt en ik knal naar achteren. Ik val neer op de bank, bovenop Mimmi die opschrikt van haar telefoon. Onze gezichten zijn heel dicht bij elkaar. Even lijkt het alsof ik op het punt sta haar te zoenen, maar ik doe het niet. Snel ga ik van haar af en kijk ik Leon boos aan.
Ik zeg niks en loop de dienstenkamer uit.