ILY Baby [COMPLETE]

Fourteen- Better

Sandra's POV

Tomorrow would be my last day here in the hospital. 1 week na akong nandito at mabuti naman at makakauwi na ako sa bahay dahil buryong buryo na ako dito sa hospital. Sheez. Lalo na 'yung nasa kailaliman ka ng tulog tapos bigla mong mararamdaman na parang may tumutusok na karayom doon sa kuhanan ng dugo. Ugh! They are unbelievable. Pwede naman nila akong gisingin na lang kung sasalinan ako ulit ng bagong dugo, diba? Hindi 'yung gugulatin pa nila ako. Sheez. Seriously. Minsan nagugulat talaga ako sa kanila. One time nga nasigawan ko 'yung nurse dahil paulit ulit nilang ginagawa but I always ending up on saying sorry on 'em and they'll just nodded their head on me.

The door opened. It's my doctor, "Musta ang pakiramdam mo, iha?" He asked.

"Better, Doc." I said. Right! Okay na ang pakiramdam ko ngayon at uwing uwi na talaga ako.

He nodded his head on me, "Good. I'll check you later or tomorrow. You can rest."

I smiled on her and I nodded my head on her, "Thanks, Doc." I said and he went out. Nagtataka siguro kayo kung bakit hindi si mommy 'yung doctor ko, kung doctor din naman sya sa hospital na 'to.

Ayaw ni mommy na sya 'yung maging doctor ko kasi hindi daw sya makakapagisip ng matino dahil anak nya ako. Hmp. Bahala sya basta makauwi na talaga ako. Sheez.

Sa wakas makakaalis na ako ngayon at makakauwi na sa bahay. I really miss my room. 1 week din 'yun at masasabi kong ayoko talaga sa hospital. Hinihintay na lang namin 'yung nurse na magtatanggal ng dextros ko at makakauwi na ako.

Kasabay ni Doc dumating 'yung nurse, nicheck nya lang ako tapos okay na. Nung tinanggal na 'yung dextros ko ang masasabi ko lang ay asdfghjkl! Nakakahilo at nakakasuka at hindi ko alam kung bakit. Dahil siguro sa dextros. Sheez. Ayoko na mahospital. Seryoso!! Hindi ko na lang pinahalata sakanila. Huhu! Ayoko na talaga. Nakakahilo at nakakasuka sya kaya pagdating ko sa bahay ay nagpalit lang ako ng damit at humiga sa kama ko. Mamaya na lang ako maliligo dahil hindi ko pa kaya.

3pm nung magising ako sa katok ng kung sino man sa kwarto ko kaya kahit ayokong magsalita, "Come in."

Bumukas ang pintuan at nakita ko doon si mommy, "How are you feeling right now, honey?" She asked.

I smiled at her, "Better."

"Good." She said and she smiled at me. Tapos umalis na sya dahil nicheck nya lang naman ako dahil may duty pa sya.

Tumayo na ako sa kama ko at naligo na at inayos ang sarili pagkatapos ay bumaba na ako para kumain dahil gutom na ako.

I fished out my phone at my pocket and dialed her number.

"Hello?"

[Oh, Sandra. Napatawag ka? Okay ka na ba?]

I smiled, "Yep. I'm fine. Punta naman kayo dito sa bahay."

[Nakalabas ka na?]

"Duh? Ash? Papapuntahin ko ba kayo dito sa bahay kung nasahospital pa ako?" I said.

I heard her chuckled, [Sorry naman. Sigesige. See you later, nandito na si sir. Bye.] She said and she hung up the phone.

Hours had passed when they arrived. Kumpleto sila at kasama ulit sya. Napailing na lang ako mentally, sinabi siguro ni Ash.

"Musta na pakiramdam mo, Cass?" Halos magkakasabay na tanong nila.

I smiled on them, "Better." I said.

"Edi papasok ka na sa lunes?" Cindy asked.

I simply nodded my head on her, "Yep. Andami ko ng namimissed sa school e. Kailangan maghabol." They all nodded.

Nagkwentuhan lang kami dito sa kwarto ko at kumain lang. Katabi ko si Adam kanina pa, ayaw humiwalay sakin e. Bahala sya. Namissed yata ako ng sobra. Hihi. Namissed ko rin naman sya. Para ngang gusto ko syang yakapin right here, right now. Sheez. Ano bang nangyayari sakin? Epekto ata ng dextros 'to e.

"Guys. Kukuha lang ako tubig nakakauhaw dumaldal e." I said.

"Sama ako!" Sabay na sabi ni Kc at Adam.

Napataas na lang ang kilay ko sakanila, "Bakit?" I asked.

"Iinom din ako tubig pati pacr na rin." Kc said.

I looked on him, "Ikaw?"

He shrugged, "Same." He said and I just shrugged. Bahala sila.

Naunang nagcr si Kc kaya sumunod sakin si Adam, "I missed you, baby."

I looked on him and smiled, "I missed you too." I said and I saw him smiled.

Nagulat ako nung yumakap sya sakin, "Adam!"

"Shhh." He said, "Saglit lang." I just sighed.

"San-- oh! Sorry." Kc said kaya agad agad na inalis ni Adam 'yung yakap nya sakin. Shit! Hindi pwede 'to.

"It's not what you think, Kc. Napuwing kasi sya, may maliit na insekto na pumasok sa mata nya" wew! Lame excuse, Adam. Sheez.

Tinaasan naman kami ng kilay ni Kc, "Dumi ng utak mo, girl. Eto na 'yung tubig mo. Ikaw, Adam, diba magccr ka? Bilisan mo hihintayin ka namin." I said.

Lumapit naman si Kc samin at umalis na si Adam para magcr. Napatingin aki kay Kc nung magsalita sya, "'Yung totoo, girl?" He asked.

Kinunutan ko sya ng noo, "Anong totoo?"

"'Wag mo kong pinaglololoko, Cassandra. Ano talaga kayo ni Adam?" He asked. Shoot! Pano ko ba malalagpasan 'to. Sheez. Adam naman kasi hindi nagiingat e. Bwisit talaga.

"Magkaibigan." I plainly said.

He looked directly in my eyes. Hindi ako umiwas ng tingin dahil mahahalata nyang nagsisinungaling ako kaya pinantayan ko ang tingin nya.

He sighed, "Okay. Sabi mo e. Basta nandito lang kami para sainyo ni Adam." He said at saktong labas naman ni Adam kaya umakyat na kami sa taas.

I'm sorry, Kc and for the rest of the gang. I know we're best of friends but I can't tell it to anyone. Not now.