fake role\\SaTzu

38

Sana,balosu için hazırlanırken,Tzuyu evin içinde dört dolaşıyordu. Kız arkadaşı bugün mezun oluyordu ve o nasıl davranması gerektiğini bilmiyordu. Onsuz devam edebilecek miydi? Sonuçta Sana,ona okulu sevdiren tek şeydi. Neredeyse bir aydır kendi evine gidemiyordu. Jungkook'un evinde kaldığı için rahatsız değildi elbet. Bu hayvan onun evinin ağzına sıçıyordu. Tzuyu niye yapamasın ki?  "Tzuyu! Alt sınıflarda baloya gidebiliyormuş!" Jungkook'un neşeli sesini duyduğunda,o da neşelenmişti. "Gerçekten mi lan?" Hevesle sorduğunda Jungkook başını salladı. "Hadi git süslencekmisin ne yapacaksın. Çabuk ol ama. Bekliyorum seni." Tzuyu gülerek odasına doğru koştu. Jimin'de mezun oluyordu sonuçta. Jungkook'un gitmek istemesi çok normaldi.
Tzuyu,aynasının karşısına geçip son kez kendine baktı. Kendinden emin bir şekilde odasından çıktı. Jungkook'un yanına koştu. Kuzenini ilk kez şık gördüğünde şok olmuştu. Jungkook'ta onu gördüğünde aynı ifadeyi vermişti. Ve en sonunda aynı cümle ağızlarından çıkmıştı. "İnsana benzemişsin lan!" Onlar birbirlerine beşlik çaktığında,Jungkook'un annesi hızla ağlayarak yanlarına gelmişti. İkisininde yanağına yapıştığında kafaları bir oraya bir buraya sallanıyordu. "Daha dün çok küçüktünüz! Ah durun fotoğraf çekmeliyim!" Jungkook'un annesi 726282662 tane fotoğraf çektikten sonra evden çıkabilmişlerdi. Tzuyu'nin aklında tek bir şey vardı. Sana,niye ona baloya alt sınıflarında gelebileceğini söylememişti? Yoksa ondan utanıyor muydu?
Okullarının bahçesinde durduklarında etraflarına baktılar. Herkes çok şık olmuştu. Tzuyu,Sana'yı arıyordu. Onu hiçbir yerde bulamadığında,Jungkook'un yanına dönmüştü. Herkes dans pistinde deli gibi eğlenirken,o Jungkook salağı ile oturuyordu işte. "Jimin ve Sana niye hala gelmedi?" Jungkook sıkıntıyla sorduğunda Tzuyu onaylar bir şekilde başını sallamıştı. "Chaeyoung Hoseok ve Taehyung'ta yok." Bir an da ışıklar kapandığında Jungkook yerinde zıpladı. "Bak Tzuyu,yine saçma şakalarından değil,değil mi?" Jungkook tedirgince sorduğunda Tzuyu bıkkınlık ile göz devirdi. "Hayır salak. Bu kadar insanın içinde nasıl şaka yapabilirim? Bunlar yer beni."
Sahneye Sana çıktığında,Tzuyu şok olmuştu. Ne işi vardı orada bu kızın?

Chou Tzuyu'nin Anlatımından.
"Bu gece,dört yılımı geçirdiğim okulu detaylı bir şekilde anlatmak isterdim. Fakat anladım ki ilk üç senem boşa gitmiş. Sanırım birkaç saçma arkadaşlık yapmışım. Fakat son sene,her zor anımda yanımda olan insanlar ile tanıştım. Bana aile olmanın ne demek olduğunu gösteren bu insanlara ne kadar teşekkür etsem az. Bana 'dost' kelimesinin anlamını sorsalardı,kesinlikle onların adını verirdim. Jungkook,Hoseok,Taehyung,Jimin ve Chaeyoung. Size teşekkür ederim. Sizler benim dostlarımsınız." Birkaç saniye nefes aldığında ben de onunla beraber nefes almıştım.
"Chou Tzuyu. Sen bana hayatın ne kadar değerli olduğunu öğreten kişisin. Geçirdiğim bir saniyenin değerini  senin sayende anladım. Tzuyu. Sen benim ailemsin." Göz yaşları yanaklarından düşerken,ben de ağlamaya başlamıştım. Hıçkırıklarım duyulmasın diye ağzımı kapadığımda herkesin bize baktığını anlamıştım.
"Size teşekkür etmemde yardımcı olmak için,benimle şarkı söyler misin?" Spot ışık bana vurduğunda,göz yaşlarım arasından gülümseyip başımı sallamıştım. Ayağa kalktığımda,düşmemek için büyük enerjiler sarf ediyordum. Sahne merdivenlerinin önüne geldiğimde yavaşça yolu tamamladım ve tam karşısına dikildim. Elime mikrofon tutuşturulduğunda,söyleyeceğimiz şarkı kulağıma söylenmişti. Gülümsedim. Bunu daha önce onun için söylemiştim. Uyumasında yardımcı olmak için.

(Eğik yazılar Sana'nın söylediği kısımlar.
Kalın yazılar Tzuyu'nin söylediği kısımlar.)

"Bir taş fırlattın

Sessiz kalbime

Haberin yoktu belkide

Söyle bana,daha önce dile getirdiklerin

Sadece bir şaka mıydı söyle."

"Söylemek istiyorum sana

Tuhaf görünmeden

Sonu iyi olmayacak ama

Pişmanlık duyacağım geriye baktığımda

Tıpkı bir aptal gibi

Kalbimdesin daima

Ama bekliyorum sabırsızca

Tıpkı bir aptal gibi."

"Kızım,ben senin aptalınım

Kızım,ben senin aptalınım."

"Çocukça bir düşünce olabilir,belkide bir ilizyon

Pişmanlık duyabilirim ama kızım ilk aşkımsın."

"Aklımla oynama

Bak bana,öyle kahkaha atma çünkü ben çok ciddiyim."

"Ne yapacağım ki? Haber verecek misin?"

"Söylemek istiyorum,bunu söylemek istiyorum."

Tzuyu'nin Anlatımından Devam.
Şarkıyı bitirdiğimizde,Sana ile hızlıca birbirimize sarılmıştık. Göz yaşlarım omzuna dökülürken,geçirdiğim en güzel günün bugün olduğuna emin oldum. Sana'dan ayrıldım ve alnına bir öpücük bıraktım. Alkış sesi duyduğumuzda bile birbirimizden ayrılmamıştık. Okulun yarısı alkışlamasa bile,diğer yarısı kendinden geçmiş gibi alkışlıyordu. Şaşkınlıkla onlara bakarken,arkadaşlarımın bize doğru koştuğunu gördüm. Hepsi bir anda üzerimize atladığında geri sendeledik. Hepsi ağlıyordu. Onların ağladığını görünce ağlamam artmıştı. Meşhur grup sarılmamızı yaptığımızda,bu anın hiç bitmemesini istedim. "Sanırım bu yıl garip bir şey oldu." Müdürün sesini duyduğumuzda yavaşça birbirimizden ayrıldık. Müdüre baktığımızda sinirli gözükmüyordu. Aksine gayet sakindi. "Bu yıl kral ve kraliçemiz yok." Öğrencilerden bir homurtu çıktığında,müdür konuşmasına devam etmişti. "Bu yıl,kraliçe ve diğer kraliçemiz var." Taçların bize doğru geldiğini gördüğümde şok olmuştum. Taçları kafamıza taktıklarında,Sana ile birbirimize bakarak gülümsedik. Sonra diğerlerine baktım. Hepsi gülerek ikimize bakıyordu. Verdiğimiz söz doğruydu. Biz asla ayrılmayacaktık.

*Bu gerçekten yazdığım en duygusal bölümdü,yazarken final bölümünün soğukluğunu hissettim desem,yeridir.

Finale yaklaşırken,hikayenin kurgusunu değiştirmiş gibi oldum sanırım. Komediden,drama doğru kaydık. Ee ne yapalım,kitap bitecek. Biraz dram gerekiyor.

Herneyse. Kızların söylediği şarkı Twice'ın Like a Fool adlı şarkısı. Korecesini yazma gereği duymadım çünkü niye duyayım? Şarkıyı dinlemeniz için medyaya koyuyorum.

Okuduğunuz için teşekkürler!
#finaleazkala*