Alpha and Human -Sterek

Bölüm 9 🐺

Derek

Stiles gittikten sonra Peter'ın üstüne atlamamak için kendimi zor tutuyordum. Biliyorum tutarsız davranıyordum. Dün gece okuduklarımdan sonra Peter'ın eşi olmasını yeğlemiştim. Yani sonuç olarak onu eş olarak görmüyordum, bu daha uygundu. Ama onları öyle yatakta görünce içimdeki kurt çıldırmıştı.

Ve bunu kendime hala itiraf edemiyordum. Bu yüzdendi öfkem, sinirim...

Aşağı indiğimizde Peter'a öfkeli bir çıkış yapmak istemiyordum. Bu çok garip olurdu, şuan ne hissediyorsam bunu geri tutmam gerekiyordu. En azından emin olana kadar.

Peter, sesi çıkmadan kendini bir koltuğa attı. Benim konuşmamı bekliyordu.

Çok şükür üstüme gelecek bir tavır içinde değildi. Şuan bunu kaldıramazdım. Ben de oturdum bir koltuğa, karşılıklı duruyorduk. Bacaklarıma dirseklerimi dayayıp, kafamı ellerimin içine aldım.

Evet başlamalıydım, Kafamı kaldırdım.

"Şu kitap, onu okudum. Bence ikinci seçenek bana uygun değil."

"Derek o zaman bir daha ki sefere bizi durdurmana izin veremem."

Bu kadar net bir cevap karşısında dona kalmıştım.

Hislerim hakkında şuan hiçbir şey bilmiyordum. Anın heyecanından öyle tepki verdiğimi bile düşünmeye başlamıştım.

"Eğer bir insana zarar vermeyeceksen ve..."

Bundan sonra ağzımdan çıkacak şey, aklımı ve kalbimi rahatsız ediyordu.

"Onun da isteği varsa bir şey diyemem."

Evet ağzımdan çıkan çıkmıştı.

"Derek Emin misin? Her ihtimali inceledin mi, eğer bir şey hissediyorsan bunu bana açıklamak durumundasın sonrası için çok geç olabilir."

"Bunun hakkında şimdilik bir şey diyemem Peter. Sadece bu zamana kadar öyle bir şey hissetmemiştim. Ayrıca o bir erkek anlıyorsun ya ve onu bu şekilde.. bir eş olarak görmemiştim"

"O zaman bu sabah yaptığın şeyin açıklaması var mıydı? Hem erkek olmasında ne var? "

Elbette erkek olmasında bir şey yoktu ama bu zamana kadar edindiğim sevgililer hep karşı cinsti.

"Homofobik değilim, ama işte zamanında olan bir şey değildi."

"Peki öyle olsun Derek ama şunu bil ki bir eş ile bir sevgili arasında fark vardır. Biz kurtların eşleri kutsaldır. Normal yaşamdan, sevgiden, aşktan daha kutsaldır. Eğer o kitabı adam akıllı okuduysan orada yazıyor olmalıydı."

Peter'ın beni bu şekilde kenara sıkıştırması bir ilkti. Her anlamda bu işe önem verdiği belliydi.

"Elbette okudum."

"Peki ilk soru; bu sabah yaptığın şey neydi? "

"Sadece sesi duydum, indim ve bu manzara ile karşılaştım birazda benim yerime koy kendini."

Sert olma sırası bendeydi...

"Tamam öyle olsun."

Bu kadar, bütün olayın harareti ile ortada kalmıştım o da kapı dışarı çıkıp gitmişti.

***

Yukarıdan tekerlekli bir şeylerin indiğini duydum.

Stiles

Bu karışıklık ortasında tamamen aklımdan çıkmıştı. Kafamı kaldırdığımda merdivenin başında duruyordu.

Yüzü eğik, kalp atışları hızlı..

"Nereye gidiyorsun?"

"Aah ben şey- çok üzgünüm. Gitsem daha iyi olacak."

Ne gidiyor muydu?

"Nereye?"

"Eve gidecektim. Bu sabahki olay için ne diyeceğimi bilmiyorum. Rahatsızlık verdim."

Yüzünden bütün olan biten onun suçuymuş gibi bir ifade vardı. Hayır gidemezdi açıklık kazanmayan daha çok şey vardı.

"Stiles, bu sabah olanları kendi üstüne alman gerekmez. Hala burada kalman şart."

Yüzüme ona fırsat vermeyecek bir ifade takındım. Sözüm sözdü o kadar. Stiles biraz daha ısrarcı olmaya çalıştı, bende kararımda üsteledim. Bu şekilde gün bitmişti.

Meğer bugünden sonra başlıyormuş...