"Pare, okay na?" Havord hissed habang tinitignan naman ni Draven ang mga gwardiya na nagroronda. Tumango naman ito at dahan dahana kaming naglalakad.
Madaling araw na kasi. 4am. Ginising ba naman kami, binulabog pa ni Havord ang kwarto namin. Sabay sabay pa kaming humihikab nina Ange at Trit.
Nakalabas kami ng akademya ng walang nakakita, sana. Gumawa naman ng portal si Draven para daw mas mabilis kaming makarating.
Nakarating kami sa mansyon, as in sa loob talaga. We are currently sneaking para hindi kami mapansin ng mga gwardiya. Kailangan lang naman kasi naming tignan ang pinsalang ginawa ng mga bakulaw sa mansyon. May naguudyok kasing puntahan namin ito dahil parang may makukuha kaming impormasyon.
"Ang tigas talaga ng ulo mo, Draven." Bigla kaming napatigil sa paglalakad ng magsalita ang isang nakakatakot at baritonong boses. Unti unti namin itong nilingon at tumambad saamin ang napakapulang mata nito. Seryoso itong nakatingin kay Draven LANG. Hindi na nga ito nagabalang tignan kami.
"Dad, can you just let us know what happened?" Walang emosyong sabi naman ni Draven. Wala ngang dudang tatay niya ito. Magkamukha eh. Biglang napadako ang tingin ng tatay niya saakin at kung hindi ako nagkakamali medyo nagulat pa ito.
"Wag mong itutuloy iyan. Pwede na kayong bumalik sa akademya..." Napabuntong hininga na lang sila ng sabay sabay pa ha. Muli nanamang dumako ang tingin nito saakin kaya tumaas ang mga balahibo ko.
"And you..." Bigla niya akong tinuro. "You'll stay."
Magpoprotesta pa sana sila ngunit nawala na lamang ang ama ni Draven. Tumingin naman ako sakanila ng nagtatanong.
"He knows our secret." Sabi ni Draven at tumalikod na. Gumawa pa ito ng portal at sumunod naman ang kasama namin. Susunod na sana ako ng may humila saakin.
"Stay." Malamig na sabi ng tatay ni Draven. Yumuko na lang ako dahil nakakatakot ang aura nito. Sinabe niya namang sumunod ako sakanya kaya wala akong nagawa kundi sumunod.
Dinala niya ako sa isang library niya sa mansyong ito. Prenteng umupo ang matandang ito sa sofang katabi ng bookshelf. Hindi naman ako pwedeng umupo sa tabi niya dahil nakakahiya.
Umupo na lamang ako sa sahig na medyo may kalayuan sakanya. He's a Pure Bonaventura after all.
"Alam mo bang hinuhukay mo lang ang sarili mong libingan?" Sabi nito. Hindi ko napansing may tsaa ng kape pala itong dala. Napalunok na lang ako dahil sa nakakatakot na aura nito. Sobrang blangko ng mga tingin nito.
"Hindi ko naman po ginust-"
"Really?" Bigla itong tumayo at may hinigit na aklat. Manipis lang ito at blangko ang pinakaharap ng aklat. Umupo itong muli at sumimsim muna sa tsaa niya bago ibinuklat ang aklat.
"Sir, maari ko bang malama-"
"Just call me, Tito Dante. Magiging asawa ka rin naman ng anak ko." Bahagya akong napakunot noo sa sinabe nito. Magiging asawa ng anak niya?! Sinong niloloko niya?!
"Uh-" What the fucking fuck?! Ang hilig mamutol ng sasabihin ko ang matanda na ito. Nakakaimbyerna! Letsugas.
"Dahil sa mga titig ng anak ko. Sa mga nakikita ko, hindi artipisyal o hindi peke ang mga titig na iyon. Isa pa, ang mga mata mo." Sumimsim nanaman ito. Bago ipinahpatuloy ang sasabihin. Isinara muli nito ang aklat at tumingin saakin.
"What do you mean?" Bakit ang labo ng mundong 'to? Mas matindi pa sa math.
"Your eyes are intense bloody red. Hindi malabong, mapapansin ka rin ng buong emperyong ito, hija." Bigla nitong itinapon saakin ang aklat na sya namang sinalo ko.
"Basahin mo ang nakasulat sa unang pahina." Utos nito. Sinunod ko at napakunot noo nanaman ako dahil sa mga nakaukit na sulat dito. Mahilig ba sa riddles ang mga tao dito?
The coming luna night,
The chosen one, will rise
End the war,
With the warrior
The bitten and who bites
Their heart will be ignite
Black ends
Because of the chosen's death
Bigla na lamang akong kinabahan sa pinakahuling sentence nito. Tiningnan ko naman ang matandang nakaupo lang sa sofa at tinitingnan din ako mata sa mata. Bakit niya kaya 'to pinapabasa saakin?
"I know you're confused." Hindi na lang muna ako nagsalita. Gusto kong ipaliwanag niya lahat. Masyado nanaman akong naguguluhan.
"That book you're holding was a prophecy book. Nagulat nga ako eh, bigla ka na lang nagsalita. At tama nga ang hinala ko. Ikaw nga talaga iyon." Seryosong saad nito.
"Prophecy book? At ako?" Tumango ito at sa isang iglap nasa harapan ko na ito at nakaupo na. Damn.
"Yes. Hindi lumalabas ang mga letra sa aklat na iyan kapag hindi itinakda ang nakahawak." Bigla na lamang ako napataas ng isang kilay ko.
"So, you mean i'm the chosen one?" Tumayo naman ito at humagikhik. Paano kaya naging tatay ito ni Draven? Ang layo! Ang layo ng ugali! Well, there are times that they have similarities.
"Yes, hija..." Umiling iling ako. Ba't naman ako? "But, this is a big mistake to our world."
Bigla na lang ako kinabahan. Tumingin nanaman ito ng seryoso saakin. Nakakapanindig balahibo talaga ang mga titig ng isang 'to.
"Let me tell a story..." Tumikhim pa muna ito. "Once in a blue moon, there was a warrior and the chosen. They are the vampire that will end the war. But, because of their eternal love they create a big big mistake. That was their child..."
Kailan pa naging kasalanan ang sanggol?
"Their child was born to create another war. That was the King of Black group now..." I was shocked. Ibigsabih- "Yes. There will be war, but we didn't know when."
Ngumiti pa ito at nagkibit balikat bago ipinagpatuloy ang kwento.
"They end the war yet they create it again, it is because of love." Bigla na lang ako napapalunok ng di malamang dahilan.
