Pardon! Mafya Mısınız?

2- PMM

"Nesquik."

&

"Sarı!kırmızı."

"En büyük!"

"Fenerbahçe!"

"Geri zekalı." Diye mırıldandım. O ise beni takmadan içtiği soğuk çayı çalkalayarak yuttu. Yüzümü buruşturdum. Şiir soğuk çay tutkunuydu. Soğuk çay içtiğinde kafayı bulan nadir ve özel insanlardandı. Kısa saçlarını geriye havalı bir şekilde atarak bana baktı. "Bir Şiir Vural kolay yetişmiyor." 

"Yetişmemişsin sen zaten, yerden bitme seni." Dememle bana öyle bir baktı ki. Ondan uzun olduğumu her zaman ima ederdim. Şiir'le çok fazla zıttık. Bir kere o Fenerbahçe'li, ben isem Galatasaraylıydım. Bu en büyük etkendi zaten. Derbi maçlarında bir araya gelmemeye çalışıyorduk. Onlar yendiğinde yastıkla Şiir'i boğmaya çalışmıştım. 

"Oha yakışıklı gördüm."

"Neden şaşırmadım acaba." Mırıldanarak göz devirdim. Şiir çoktan ayağa kalkmış, ceylan görmüş aslan gibi gördüğü çocuğu izliyordu. "O sana bakmaz." Dedim sırıtarak. Bana gözlerini kısarak baktı. "Rüzgar'a da öyle diyordun. Şimdi enişten." 

Doğru Rüzgar yani Şiir'in sürekli aldattığı sevgilisine de öyle demiştim ve yanılmıştım. "Rüzgara söylerim." Tehdit edercesine baktım. Güldü "Söyle, o da kızlara bakıyor. Sorun yok yani." Bana alayla bakarken kusma sesi çıkardım. "İğrençsiniz."

"Hassiktir! Lan." Şiir biranda fırlamasıyla benim tek takıldığım nokta küfür etmesiydi. "Küfür et-" Şiir sözümü kesti. "Of tamam İpek. Rahibe Teressaya bağlamadan önce." Kafasını bana çevirdi. "Lan siktir şu bizim yakışıklı mafya değil mi?"

Tam kafamı gösterdiği yere doğru dönecekken aceleyle mırıldandı. "Çaktırmadan bak." Kafamı hızlıca gösterdiği yere doğru baktım. Bön bön mafyaya bakarken kafasını ben tarafa çevirmesiyle arkası boş olan banktan düştüm. Şiir sinirle söylendi.

"İyi ki çaktırmadan bak dedik."

...

"Şiir aptalın tekisin! Kızım delirteceksin beni." Soğuk çayından bir yudum aldı. Onların okulun önüne gelmiştik durarak bana baktı. "Sakin ol böceğim benim. Bir şey olmadı." Rahat tavrı daha da sinirlerime bozarken derin nefes aldım.

"Ne demek olmadı? Allah'ım! Bittik kızım biz. Mafyaya bulaştığımız yetmezmiş gibi." Benim söylenmelerime karşı omuz silkti. "Macera arayan sendin İpek. Ne olmuş yani mafyaya laf attıysam."

"Laf atman önemli değil. Adamın nesquikini içtin nasıl sinirlendi görmedin mi?"

Kıkırdadı. "Harbiden lan." Kahkaha attı. "Minnoş mafya."

"Gidiyorum aptal ben." Arkamı ona dönerek ilerlemeye başlamamla bağırdı. "Görüşürüz gerizekallı."

"Senden nefret ediyorum manyak."

"Bende senden böceğim."

Kafamı eğmiş siyah ayakkabılarımı incelerken birine çarpmamla acıyla yüzümü buruşturdum omzum acımıştı. Sinirle kafamı kaldırdığımda mafyanın evinde ki çakma kötü çocuğu gördüm. Tehlikeli bakışlarını bana gönderirken yutkundum. "Önüne bak ufaklık." Hadi kızım İpek göster şuna gününü sen kaç kitap bitirmiş insansın Wattpadten.

"Bana baksana sen."

Gözlerini devirdi. "Zaten bakıyorum." Durdum. Mantıklıydı.