Pardon! Mafya Mısınız?

3- PMM

Şiir karakteri değişmiştir.

*

"Yankı Güllübaşoğlu."

&

"Kasların şişme mi?" Şiir'in sorusuyla nesquikinden bir yudum aldı. Ve konuşmaya başladı. "Öyle miymiş?" Eliyle kaslarını kontrol ederken Şiir'le birbirimize baktık. Şiir dudağını ısırarak kulağıma eğildi. "Biz bunun mafya olduğundan emin miyiz?"

Dudağımı büzdüm. "Bilmiyorum." Mırıldanarak soyadı mağduru Yankı'ya baktım. Ve arkasında ki adamlara, bize doğru gelen Kaya gözüme çarptı.

Şiir neresinden çıkardığını bilmediğim soğuk çayını içmeye başlamıştı. Ben sıkıntıyla ofladım. İstediğim hiç bir şey olmuyordu. Bu mafya neden mafya gibi değildi? Yada Şiir neden bu kadar rahattı? Neden babam pasta yapmasını bilmiyordu?

"Abi telefon geldi adamı bulmuşlar." Kaya yanımıza ulaşmış abisine sert ifadesiyle bakarken Yankı'nın yaptığı tek şey nesquikinden bir yudum daha almaktı. Kaya Şiir'e bakmaya başladığında yan gözle arkadaşıma baktım soğuk çayın şişesini okşuyordu.

"Sevgilim!" Sesiyle anında arkama döndüm bir bu eksikti. Ne zaman yanımıza geldiğini bilmediğim çok sevgili eniştem Rüzgar, Şiir'e yumruğunu uzattı. Yumruk tokuşturarak Şiir sırıttı. "Sevgilisi." Sözüne devam ederek. "Nerdeydin sen sevgilisi?"

"Karı kız kestim sevgilim."

"Kes tabii ki aşkım göz hakkı." Şiir'in son cümlesiyle gözlerim yuvalarından çıkacaktı. Ne bu rahatlık? Onlar derin bir muhabbete girerken onlara kaşlarını çatarak bakan Kaya'yı fark ettim. Göz göze geldiğimizde beni öldürecekmiş gibi bakmasıyla gözlerimi kaçırdım. Bu çocuk abisi gibi değildi ürkütücüydü.

"Seni daha önceden gördüm mü?" Nesquik mafyasının sorusuyla göz devirmek istedim. Evine girdim evine be adam! Beni nasıl unutursun?

"Sanmıyorum." Diye mırıldanırken ortaya Şiir atladı. "Nasıl sanmıyorsun?" İkimizi eliyle göstererek. "Bak abiciğim evine iki kız girdi hatırladın mı? Biri mükemmel ben, diğeri normal insan olan."

"Anladım." Yankı eliyle ilk önce Şiir'i gösterdi. "Sen mükemmelsin." Sonra beni gösterdi. "Sende normal insansın."

"Sende aptalın tekisin." Dememle gözlerini büyüttü. Kaya'ya dönerek. "Öyle miyim?" Kaya sıkıntıyla ona bir şeyler anlatırken ofladım. Macera ararken düştüğüm duruma bak! Ne kaçırılmıştım? Ne de soğuk bir mafyaydı?

Yanımdan geçen parfüm şişesiyle gözlerimi kıstım. Yaren saçlarını savura savura giderken arkasından bağırdım. "Bebeğim biraz daha sıksaydın. Az olmuş." Durdu topuğunun üstünde dönerek bana baktı. "Anlamadım?"

Sırıttım. "Biliyorum." Şiir kulağıma eğildi. "Bu kız güzel ha." Demesiyle sinirle koluna tırnaklarımı geçirdim. Acıyla kolunu tuttu.

"Sen benim kankamsın!"

Bakışlarını Yaren'e dikerek biranda bağırmaya başlamasıyla şaşkınlıkla baka kaldım. "Yelloz seni!" Beni gösterdi. "Ben onun kankasıyım!"

Yaren kafasını iki yana sallayarak. "Iy! Gıcıklar." Arkasını dönmüş ilerlerken yanımda ki Şiir'e döndüm. Pardon yanımda ki mi dedim? Şiir çoktan Yaren'in yanına gitmiş kolundan tutarak bir şeyler diyordu.