The Witch and the Playboy (Filipino) (Published under Lifebooks)

Chapter 1 - Who's that Girl?

           
JACE

"Asan ka na ba babe?"

Isa lamang iyan sa mga 69 text messages sa'kin ni Angel, ang girlfriend at main bitch ko. Nagising na lamang ako sa ingay ng cellphone ko. Kaninang madaling araw pa ata ito nag- iingay.

Napailing na lamang ako nang mabasa ko ang ibang messages. She was mad at me because I wasn't able to come earlier at school. Our first class starts at 9 a.m. pero nag-demand ito na magkikita kami by 6 a.m. sa Le Reve, yung coffee shop na malapit sa school so she can blabber about some nonsense over her frapuccino, at ako naman ay magkukunwaring interesado.

It sucks, you know. Kung hindi lang dahil sa maamong mukha at magandang hubog ng katawan nito ay baka matagal ko na itong itinapon na parang ulo lang ng hipon. Oh 'di ba nag-rhyme?

Mabuti nalang at sexy ang ngiti at malaki ang dibdib ng barista doon, dahil kung hindi ay hindi ko pagtitiyagaang samahan si Angel doon.

Girls are just useful in bed and for my ego, and some other physical stuff, but emotionally speaking? They're a mess.

Pareho-pareho lamang ang mga babae. I have dated almost all kinds of them, and they have a lot of things in common; sensitive, attention-seekers, irritating, beastmode kapag gutom, and demanding. I'm the kind of man who wants to control my own time, and no one should take that away from me.

So far, Angel has been the best girl that I have ever had. She's a transferee sa university namin last year, at wala pang one week ay naging popular na siya sa school. Why not? She has that angelic face and the body of a porn star. Boys drool incomprehensibly over her, kaya laking tuwa ko when I realized that she's not that hard to get after all. Just a couple of sweet talks here and there and boom— she's mine.

But the thing is...I'm not in love with her.

What is love by the way?

For me, it's bullshit. Corny. Unnecessary.

Love makes you weak, kaya iyong mga lalaking in love daw ay nagiging tanga at sunud-sunuran sa mga girlfriend nila, and just the thought of it irks me.

Honestly speaking, Angel is like my one of my best friends na rin, and somehow, napalapit na rin ako sa kanya. I just can't tell now kung kailan ako magsasawa sa kanya. For sure, it would be soon, as I am allergic to commitments.

Driving my way to school, I look over my wristwatch to check the time. I still have ten minutes bago mag-start yung first class ko.

When I reached our school, I parked my car at my usual space, iyong malapit sa entrance, and as usual, when I stepped down, halos lahat ng mga babae ay napapatingin sa akin. May narinig akong tilian sa gilid nung binaba ko iyong shades ko. I confidently nodded at some of my friends and fangirls habang naglalakad ako sa hallway sa gitna ng mga lockers. Marami-rami na ring mga estudyante ang nag ri-ready papunta sa respective classes nila.

I slowed my pace down nang may isang babae sa gilid na nakakuha ng atensiyon ko. She was standing in front of her closed locker. Nakatulala lang siya, as if may concert ng mga langgam na nangyayari sa locker door niya. Tell you what, she seemed to have a shitty fashion sense. Nakasuot siya ng itim at maluwag na long-sleeved shirt at itim din na palda na mahaba, iyong lagpas tuhod. Mahaba din ang itim na itim at tuwid niyang buhok, at hindi ko maaninag ang kanyang mukha dahil halos natatabingan na ng buhok niya ang kabuuan nito.Kunot-noo akong lumapit nang bahagya para masilip ang mukha niya nang bigla siyang humarap sa akin.

Whoa! Muntik ko nang mabitawan ang cellphone ko sa gulat. Pang horror yung hitsura ni ateng! Puting-puti iyong mukha niya na parang nasobrahan sa foundation at polbo, at masyadong makapal ang itim niyang eyeliner, or whatever those girls put on their faces. She was looking at me as if ngayon lang nakakita ng gwapo.

For a split second, parang hindi ako makagalaw. I felt like there were some strange forces na nagsasanib sa katawan ko. We were just looking straight into each other's eyes at that moment, intently.

"Jace!"

Narinig ko ang pagtawag ng bestfriend kong si Zeus. Napalingon ako sa kanya. Kasama niya sina Marcus at ang nakasimangot na si Angel. They were all waiting for me at the end of the hallway.

Binalik ko yung tingin ko sa weirdong babae ngunit wala na siya. My eyes roamed around to search for her pero hindi ko na siya makita.

Seriously? Ganun siya kabilis mawala?

Hindi naman ata siya nagtago sa loob ng locker niya, ano?

"At sino'ng hinahanap mo?"

Hindi ko namalayan na nakalapit na pala si Angel sa'kin. She planted a soft kiss on my cheek.

"Ah wala, babe. May nakita lang akong weirdong babae kanina." I kissed her back.

"Weirdo na pala ang tawag mo sa mga girls na may malalaking umbok dude?" sabat ni Marcus sabay tawa ng mahina. Pinukol lang ito ng matalim na tingin ni Angel.

"Hindi...may babae kasi kanina na nakakatakot ang mukha. Sobrang putla niya, and she was wearing this all-black yung get-up."

Sabay sabay silang napatingin sa'kin.

"Are you talking about Pepsi?" tanong ni Zeus.

"Ha? Hindi ako nauuhaw, bro." I cluelessly replied.

To my bewilderment, napatawa silang lahat.

"Seriously dude, hindi mo kilala si Pepsi?" gulat na gulat na tanong ni Marcus. Ngayon lang nag sink-in sa akin na pangalan pala ng babae iyon.

"Who the hell is she?" bulalas ko.

"Mag fo-four years kana dito and you don't know her?" sabat ulit ni Angel.

"Basta. Isa lang ang masasabi namin, Jace. Lubayan mo siya kung ayaw mong maging aso." seryosong banta sa'kin ni Zeus sabay tapik ng balikat ko.

"And why would I do that?" Maybe she's hiding her perfect curves beneath those clothes. Sayang naman kung sakali.

"She's a witch, babe." Angel answered.

Ano daw? "Witch as in mangkululam?"

"May iba pa bang meaning ng witch babe?" suplada niyang balik sa akin.

"Meron babe...Sandwitch." I chuckled at my own joke.

Parang narinig ko bigla yung sound ng mga crickets dahil hindi nila pinansin ang joke ko.

"Hindi mo ba narinig ang chismis noon? Mayroong nagtangkang gumahasa kay Pepsi dito sa campus pero ang mas nakakagulat, hindi na mahagilap ang anino ng lalaking iyon. Bigla nalang nawala na parang bula." patuloy ni Angel.

"Yes, and tell you what guys, may isang aso daw na biglang nagpakita sa bahay ng lalaking iyon. And his parents believed it was him kasi pareho ang mga mata nila at never na umalis yung aso sa bahay nila." Marcus continued the nonsense story.

Is this a prank or what? Napailing nalang ako sa mga narining ko. Magpapatuloy pa sana ang chismisan ngunit nakapasok na kami sa lecture room at nagstart na pala ang class.

Wala sa sariling umupo ako sa upuan ko malapit sa bintana.

And speaking of the she-devil, nakita ko siyang nakaupo sa isang bench sa maliit na park ng campus na matatanaw from the window up here. Kahit sa malayuan ay makikilala mo siya because she was all black and shit. Nakaupo lang siya habang nagbabasa ng isang libro.

Bakit ngayon lang kita nakita?

Isang nakakalokong ngiti ang namutawi sa aking mga labi.

*****To be continued*****

A/N:

Hey guys! Thanks for reading the first chapter! I really hope na marami ang magiging interested sa story na ito.

So what do you think about it? If you have any questions, suggestions, and comments, feel free to type in at the comment box. And don't forget to vote for this chapter if you liked it! Thank you! ♥️