Herkes başımda pervane olmuştu . Sürekli benimle ilgileniyorlardı . Valla hasta olmak bence çok güzel bir ayrıcalık. Bunu fark ettim . Ne yalan söyleyeyim halimden de memnundum .
Ağrılarımdan dolayı sabah 6 dan beri uyanıktım . Şuan da saat 11 idi ama bana sanki akşam 7 , 8 gibi geliyordu . Gerçekten hastene işi çok sıkıcıymış.
Abim yanıma gelip yanaklarımı öptü ve ardından saçlarımı karıştırmayı ihmal etmedi. "Abim , benim dışarıda bir iki saatlik işim var . Gitsem sorun olur mu " Diye de ekledi .
Tabiki sorun olmazdı. Benim için çok şey yapmıştı. Yanımdan iki dakika ayrılmamıştı. Biraz dışarı çıkıp hava alması gerekiyordu bu durumda . " Hayır tabiki abicim ne sorunu . Sen de çık hava al biraz . Günlerdir benim için perişan oldun"
"Saçmalama Aslı. O nasıl söz öyle . Ben senin abinim tabiki yanında olucam . Kendine iyi bak tamam mı ? "
"Tamam "
Yanağımdan makas alıp çıktı odadan . Abimle aramızda çok
güçlü bir bağ vardı . Ve ben abim gibi bir abiye sahip olduğum için çok şanslıydım.
***
Saatler geçmişti ve ben çok sıkılıyordum. Babam bana meyve suyu almak için kantine inmişti . Annem ise yanımdaki koltukta uyuyordu . Masal zaten burda kalmıyordu .
Ben sıkıntıdan ne yapacağımı düşünürken kapı tıklatıldı. Halla halla doktor olsa niye tıklatsın ki. Babam da olmayacağına göre heralde beni ziyarete gelen biridir diye düşündüm . Gelin diye seslendim .
Kapı açıldığında dün ki çimen gözü gördüm.
Ben niye burda olduğunu anlamaya çalışırken o biraz utangaç adımlarla ve bacağından dolayı yavaş adımlarla yanıma gelmişti.
"Meraba ben dün için tekrardan çok özür dilerim. Nasıl olduğunu merak ettiğim için geldim . Rahatsızlık vermemiştirim umarım. " Diye söze girdi. Ne kadar da kibar çocuktu öyle.
Çimen göze dikkatle baktım ister istemez. Aslında ne kadar yakışıklı olduğunu fark ettim. Kumral rengindeki saçları hafif dağınıktı ve bu ona farklı ama hoş bir hava katıyordu. Gözleri zaten çok güzeldi. Dudakları etli , burnu desen benimkinden güzeldi.
Hayır çimen gözü beğenmemiştim . Kıskanmıştım. Erkek haliyle benden güzeldi yahu!
Düşüncelerimden çıkarak " Ha yok ya ne rahatsızlığı " diye cevap verebildim sadece.
"Nasılsın, ha bu arada ismini soramadım"
"İyiyim teşekkür ederim. İsmim Aslı . Seninki ?"
"Benim ismim Cihan . Tanıştığıma memnun oldum . "
"Bende "
Aradan on , on beş dakika geçmişti ve biz hala sohbet ediyorduk. Çok iyi anlaşmıştık. Çok iyi bir kalbi vardı. Çimen gözün yani Cihan'ın benim gibi lise 2 ye gittiğini öğrendim . Aynı yaşta olmamız ona daha çabuk ısınmamı sağlamıştı. Ve her gün görüşmek üzere anlaştık Cihan la . Artık sıkılmıycaktım .
