2 Ay sonra
Yaklaşık on dakikadır yastığımın altında çalan alarma inat hala uyumaya devam ediyordum ki yüzümde buz gibi su hissetmemle yerimden sıçradım.
Masal sinsi sinsi baktı ve bardakta kalan suyu bir kez daha yüzüme döktü ve odadan koşar adımlarla çıktı. Tabiki bu yaptığı karşılıksız kalmıycaktı. Hızlı adımlarla önce yataktan , sonra odadan çıktım. Önce tabiki Masal'ın odasına baktım. Yoktu . Sonra mutfağa indim.
"Anne Masal 'ı gördün mü? "
Annem bana biraz ayıplar , biraz da kınar bir şekilde baktıktan sonra karşılık verdi.
"Sana da günaydın kızım . " Ardından da gözleriyle arkamı işaret etti. Ne olduğunu anlamadan arkama baktım .
Eyvah ! Şuanda tam şuan da ölebilirim . Gerçekten. Annemin gün arkadaşlarının hepsi mutfağımızla birleşik olan salonumuzda , tam karşımdalardı. Gözlerimin büyük olması yetmiyormuş gibi olabildiğince açtım gözlerimi. Hemen kendime baktım. Yatmadan önce yaptığım topuz aşağı sarkmış , dağılmış ve hafif yandaydı. Kısacası savaştan çıkmış gibiydim. Alt pijamamın bir bacağı yukarı kıvrılmış , üst pijamam ise kendi bağımsızlığını kurmuş ve en önemlisi elim yüzüm yıkanmamış bir halle karşılarında duruyordum . Offf Masal offf.
Şoku atlattıktan sonra " Anne sabah sabah gün mü yapılır . Hemde haber vermeden ! "
Diyebildim.
"Sabah mı? Kızım saat iki buçuk . Hadi misafirlerimize hoşgeldin de"
Anneme garip bir şekilde baktım. Gerçekten mi anne ?! Bunu benden nasıl isteyebilirdi? Halimi şuan görmüyor muydu acaba?
Uzaktan hoşgeldiniz demekle yetindim . Zaten bu halde anneme bile sarılmam ben. Hemen merdivenlere doğru ilerledim. Nedense anneme bakma isteği duydum ve baktım . Tanrım ! Bakmaz olaydım. Annem misafirlere kuru kuruya hoşgeldiniz dedim diye Misafirler gitsin , görüşürüm ben senle bakışı atıyordu.
***
Bugün Arda ve Begüm'le buluşucaz . Bu yüzden dolabımın karşısına geçip ne giyeceğimi düşünmeye başladım. En köşede duran beyaz eteği görünce en son çocukken etek giydiğimi hatırladım. Aslında etek giysem çok kısa olmadığı sürece sorun olmazdı. Bu eteği de geçen sene doğum günümde Begüm almıştı. Askılığıyla beraber çıkardım eteği . Üstüme tuttum . Diz kapaklarımın bir parmak üstündeydi. Eteği giydim ve üstünede siyah bir bluz giydim. Bluzu eteğimin içine koyduktan sonra kıyafet işi tamamdı. Saçlarımı at kuyruğu yaptım . Sırt çantamı da aldıktan sonra çıktım evden .
Her zamanki buluşma yerimizde Begüm ve Arda'yı görünce el salladım . Ve onlara doğru ilerledim. İkisinin de ağzından duyduğum kelime vardı.
"Vaaaay"
"Sonunda giymişsin eteği . Bir yıl boyunca dolapta etek çürümedi mı diye merak ediyodum ."
"Abartma Begüm ya. "
Arda burnumu sıkarak bana çok yakıştığını söyledi.
Çarşıda orada burada gezdik. Yaptığımız başka hiç birşey yoktu .
***
"Herkese iyi gecelerrrr" Dedikten sonra odama çıktım. Yatağa girdim ve düşünmeye başladım.
Cihan ı...
Yani anlıyamıyorum. Gideli iki ay oldu ve bana tek bir mesaj dahi atmadı , aramadı. Ben ona mesaj attım. Ama görüldü attı. Bir anda noldu gerçekten anlıyamıyorum. İlk zamanlar çok üzülüyordum , çok kafaya takıyordum ama artık fazlada üzülmüyorum Yani hala üzülsemde o kadar üzülmüyorum . Ya off be. Salak çocuk . Pis kandırıkçı. Kesin o arkadaşlığı ,sevimliliği , bana iyi davranması felan herşey yalanmış demek . Bu hayatta artık kimseye kolay kolay güvenmiycem. Kimseye değer vermenin bir anlamı yokmuş meğer . Ben bunu gördüm , bunu söylerim.
Ve sen Cihan , artık benim umurumda değilsin.
