Dün akşam Cihan' la o kadar çok şey konuşmuştuk ki nasıl uyuduğumu anlamamıştım bile. Ve onu daha fazla tanıma fırsatım olmuştu. Gerçekten hem çok iyi , hem çok olgun , hem de çok çılgın biriydi .
Şuan odada dün akşamın aksine herkes vardı. Yani annem , babam , abim ve Masal vardı. "Siz dün akşam neredeydiniz"
Beni ilk fark eden abim olmuştu . " Kantine inmiştik güzellik . Hem hani sen uyumuştun?"
"Evet uyudum ama uyandım sonra. Ve siz odada yoktunuz "
"Yoksa seni bırakıp gittiğimizi mi düşündün " diye dalga geçti Masal
"Çok komik ya ne tarafa gülüyorduk ? " Masal sadece dil çıkarmakla yetindi . Ama ben bu durumda olmasaydım eminim daha fazlasını yapardı. İnsan bazen hasta olduğu için şükredebiliyordu .
İçeri doktor girdi ve yine yürümem gerektiğini söyledi. Koridorda yürürken Cihan 'ın olduğu oda hangisi merak ediyordum. Ve bunun için tüm odalara bakmayı ihmal etmiyordum.
Ve işte görmüştüm . Yatağında uzanıyordu. O sürekli benim yanıma geliyordu . Ve bu durumda ben de gitsem bi sorun olmazdı bence. Hatta gitmesem sorun olurdu yani çocuk o kadar geldi.
Doktordan zar zor sadece 5 dakikalığına izin alabilmiştim . "Meraba " diyerek içeri girdim . Yanında annesi ve tahminimce babası vardı. Cihan beni görünce yüzünde hem çok şaşkın , hem de mutlu bir ifade belirmişti .
"Meraba Aslı . Geleceğini tahmin etmiyodum. Şaşırdım. "
"Benim yürümem gerekiyor . Yürürken de seni gördüm bi geleyim dedim. "
"İyi yapmışsın" yine gülümsemişti . Zaten o gülümsemesi hiç bi zaman eksik olmuyordu . Biraz kendisiyle biraz da ailesiyle sohbet ettim. Zaten sadece 5 dakika için izin alabilmiştim . Bunun için kısa süre içindi tekrardan odama geçtim.
***
Aradan iki gün geçmişti . Ve biz Cihan ile daha çok samimi olmuştuk. Sürekli konuşuyorduk .
" Uyanmışsın" diyerek içeri girdi Cihan . Aynı anda da gülümsüyordu. "Uyandım " onu taklit ederek içtenlikle gülümsedim . Ben gülümseyince daha da arttı gülümsemesi .
Bi on dakika sohbet etmiştik. Ama sanki diğer günlere göre üzgün gibiydi . Acaba ben istemeden yanlış bişey mı söylemiştim ?
"Cihan neyin var ? Biraz üzgün gözüküyosun"
"Aslı ben bugün taburcu oluyorum. "
"Ne güzel işte . İyileşmişsin demek "
Hayır güzel değildi . İyileşmesi güzeldi ama . Yani ne biliyim bari aynı anda taburcu olsaydık. Ben Cihan' a çok alışmıştım.
"Doğru evet güzel . Neyse vedalaşalım o zaman " bu sırada kalkmıştı bile . Elini uzattı sıkmam için . Bende elimi uzattım .
"Peki bir daha hiç görüşmüycek miyiz? Yani sadece hastanedeyken mi arkadaşız. "
"Doğru diyosun. Telefon numaranı versen sorun olur mu ? Öyle konuşabiliriz. "
Artık Cihan'ı tanımıştım. Begüm ve Arda kadar olmasa da samimiydik . O yüzden telefon numaramı vermemde bir sakınca yoktu.
"Olmaz tabi ben sana vereyim . Sen istediğinde ararsın . 05..."
"Tamam neyse kendine iyi bak görüşürüz . İnşallah sende hemen taburcu olursun ."
"İnşallah . Görüşürüz"
Cihan gittikten sonra canım abim bana telefonundan film açmıştı. Filmi izlerken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım bile . Film normalden biraz uzun olduğu için abimin internetini bitirmiştim . Ve beni tatlı bir şekilde azarlamıştı.
Ardından Masal ile sohbet ettik. Her ne kadar anlaşamazsak da sohbetimize doyum olmazdı. Akşam yemeğini hep beraber yedik ten sonra sohbet ettik . Ve sonunda uykum geldiğinde yorgunluktan nasıl uyuduğumu anlayamadım bile.
