benim tatlı serserim 1 (Düzenlenmiştir)

kimsin sen?

Sıradan bir gündü ve sıkıntıdan yürüyüş yapmaya karar verdim. Bir çocuk parkına vardığımda bulduğum boş bir banka oturdum ve oyun oynayan küçük çocukları izlemeye başladım. Benim adım cha min sang ve 20 yaşındayım ,tek başıma yaşıyorum annem ben çok küçükken ölmüş oyüzden onu hiç tanımadım babamsa......onun yüzünden bu güne kadar çekmediğim çile kalmadı...
Zor bir hayat yaşıyordum ama artık alışmıştım bazen ağladığım ve sinirlendiğim oluyor ama çok sık değil. Oyun parkı boşalınca salıncaklardan birine oturdum ve ayaklarımla yavaşça sallanmaya başladım. Hava güneşliydi ve bulutsuzdu. Birden gözüm gök yüzüne gitti. Bir insan bu kadar ferah ve temiz olabilirmi diye geçindirdim içimden. Benim öyle olmadığım kesindi ama eğer gerçekten güvenebileceğim biri varsa o kimdi? Bilemiyordum. Hayatımı insanlardan korkarak geçirdim çünkü babam yüzünden,o adam yüzünden kendimi insanlara karşı kısıtlamış ve güvensizlik yaşamaya başlamıştım. Oturduğum salıncaktan kaltım ve yürümeye başladım. Deniz kenarındaki çimenliklerde duran bir banka oturdum ve cebimden kulaklığımla telefonumu çıkardım. Sevdiğim bir kaç şarkı vardı , çok sık muzik dinlemezdim, daha çok yazar ve okurdum ben. Indirdiğim bir kaç muzikten bir tanesini açtım ve telefonumu cebime soktum. Ve dinlediğim şarkıyla birlikte mutlu insanları incelemeye başladım. Herkez çok huzurlu ve mutlu gözüküyordu , biri hariç...
Kendini ağacın gövdesine yaslamış ve düşünceli bir şekilde oturan , benim yaşlarımda,uzun boylu bir çocuktu. Niye bilmiyorum ama çocuk ilgimi çekmişti. Yara bere içinde olan yüzünü giydiği sihay hırkanın kapşonuyla kapamasına rağmen yaraları belli oluyordu. Üzüntü ve sinir dolu gözleri beni buldu birden. İçim bir garip olmuştu. Sanki kalbim normaline göre 10 kat daha hızlı atıyordu. Önüme döndüğümde kırazdığımı farkettim. Garip hissediyordum, uzun zamandır hissetmediğim bir histi bu. Yerimden kalktım ve eve doğru yol aldım. Yolda çocuğu düşünürken aynı zamanadada telefonuma bakıyordum. Birden biri önümü kesince ürperdim. Karşımda uzun boylu iri bir adam dikiliyordu. Ben korkudan kıpırdayamıyordum. Karşımda duran adam bu halimden faydalanarak beni kucağına almış koşmaya, başlamıştı. Ben kurtulmaya çalıştıkça daha sıkı tutuyordu beni. Çılık atmamla yere düşmem bir oldu ve zihmin kapandı. Uyandığımda karanlık bir ara sokağın içinde buldum kendimi. Başım çatlıyordu ve midem bulanıyordu. Üstüme göz gezdirdiğimde kıyafetlerimin yırtık olduğunu fark ettim ve ayağa kalktım. Ama kalkmamla düşmem bir oldu. Yürüyemiyordum çok halsiz düşmüştüm , ağlamak , koşmak , bağırmak geldi içimden..ama yapamadım. Bu düşünceler aklımdan geçerken bana doğru gelen adamı gördüm. Beni zorla yerden kaldırdı ve kıyafetlerimi yırtmaya başladı. Çırpınmamla saçımın çekilmesi bir oldu. Ağzımdan bir çığlık çıktığında ben bile şarşırmıştım. Adam ağzımı kaparken aynı zamandada iç çamaşırımı çıkarmaya çalışıyordu. Halsizliğimle zar zor özel bölgesine tekme attım. Adamın beni bırakmasıyla yere düşmesi bir oldu. Sesi duyan iki adam daha geldi ve beni kolumdan sürüklemeye başladılar. Çığlık attım ,bir umut çığlık attım. Ve çığlık atmamla arkamdaki adamın yere çakılması bir oldu. Ben ne olduğunu anlamaya calışırken beni sürükleyen adamda yanımdan gelen bir yumrukla yere çakıldı. Yanıma doğru baktığımda onu gördüm, bu sabah parkta gördüğüm çocuğu. Bana endişeli endişelj bakıyordu birden beni kucağına aldı ve koşmaya başladı. Ben hala olayın şoku içindeydim. Birden başımın dönmesiyle bayılmam bir oldu. Gözlerimi açtığımda beyaz bir tavanla karşılaştım. Hastanedeydim ve seruma bağlıydım."noldu bana?" Dedim içimden. Birden bütün yaşananlar gözümün onünden geçti. Benim kaçırılmam, beni kurtaran çocuğun parkta gördüğüm çocuk olması. Hepsi birdan beynime ışınlanmıştı. Aklımda tek bir soru vardı. Kimdi bu çocuk?

Arkadaşlar umarım ilk bölümü beğenmişsinizdir.
İlk başladığım fanfice gelince,
Devam ettiricem tabiki ama biraz uzun sürebilir çünkü yazıcak birşey gelmiyor aklıma xD.
Eğer yardım etmek isterseniz fikirlerinizi ilk kitabımın yorum bölümünden paylaşabilirsiniz !

Benden bu günlük bu kadar!

Hepinize kpoplu günler !!