Natalie yeni uyanmıştı. Sıradan bir tatil günüydü onun için. Her sabah olduğu gibi pijamalarıyla mutfağa yürüdü. Kocaman müstakil evinde yapayalnızdı. Annesi ve babası yurtdışında yaşıyorlardı. Mutfakta kahvaltı hazırlarken gözüne Aile Fotoğrafları takıldı. Annesi, babası ve o. Onları özlemişti. Telefonun ekranı aydınlandı.
Legocu Asosyal: Selam
Natalie: Selam
Legocu Asosyal: Nasılsın?
Natalie: Konuşabilecek kadar iyi ama gülemeyecek kadar kötü.
Legocu Asosyal: Ne oldu?
Natalie: Aile resmimize baktım. Annem babam ve ben. Evimizi özledim
Legocu Asosyal: Üzülüyor müsün? Yani onlardan uzak olduğun için?
Natalie: Evet
Legocu Asosyal: Sonunda kavuşacaksınız
Natalie: Neyse. Annemler dışında hakkımda ne bildiğini merak ediyorum
Legocu Asosyal: İkinci adın Lisa. Sen bunu ilk adınla çok uyumsuz buluyorsun ve sana Lisa denmesinden nefret ediyorsun.
Natalie: Woah
Legocu Asosyal: Gittim öğrenci kayıt odasına ve senin dosyana baktım ama annem ve babanı başka kaynaklarım söyledi.
Natalie: Peşime ajan mı taktın?
Legocu Asosyal: Öyle diyebiliriz bebeğim;)
Natalie: Bebeğim de de bir daha sikerim belanı :d
Legocu Asosyal: Kalbim...
Natalie: Ah canım pek bir romantiksin
Legocu Asosyal: Ve seni gülümsettim.
Legocu Asosyal: Ve oha bana canım dedim
Natalie: Yaa ironi diye bişiy var
Legocu Asosyal: Bilemem
Natalie: Uff
Legocu Asosyal: Görüşürüz güzel kız CANIM;)
Natalie: Görüşürüz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖRÜMCEK ÇEVRİMİÇİ
FanfictionLegocu Asosyal: Adım ve ben senden uzakta seni izleyerek mutluyuz. Natalie: Tanrım! Senin kim olduğunu bulmayı her şeyden daha çok istiyorum. Legocu Asosyal: Beni sevmezsin... Natalie: Bu kalbi hangi insan sevmez?
