Hayatımın Hatası 1

☆Bölüm 6☆

Düzenlenmiş bir bölümdür...

Annem'in böyle bir şey söylemesi aklıma gelmeyecek türden. Annem ve yeni bir adam...

''Kızım ben gerçekten özür dilerim ama-'' dediğinde lafını kesip, kafamı salladım.

''Tamam, tamam anlıyorum seni de. Bu evde babam yokken duramıyordun ve yeni bir adam mı buldun ?''

''Kızım ben gerçekten özür dilerim, birazdan gelecekler zaten. Lütfen düzgün davran olur mu ?''

''Tamam davranırım ama bunu sonra konuşacağız ayrıca 'gelecekler' derken ?'' dediğim de kapı çalınca annem hemen kapıya koştu. Bu kadını ilk defa böyle görüyordum. Neyse... Gelen kişiyi görünce gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Deniz... Ve babası.

''Anne, senin bahsettiğin kişi Deniz'in babası mıydı ?''

''Baba, senin bahsettiğin kişi Okyanus'un annesi miydi ?'' Aynı anda söylediğimizde gözlerimi devirdim.

''Evet'' dediğinde yine gözlerimi devirip, odama çıktım. Deniz peşimden geldiğinde kahverengi gözlerinin içine baktım.

''Ben özür dilerim Okyanus''

''Neden ?''

''Babamın, annenden bahsettiğini bilseydim gelmezdim, onu da getirmezdim''

''Önemli değil sanırım ben ayrı eve çıkacağım. Bunlara dayanamayacağım''

''Okyanus bir de..."

"Çocuklar aşağıya gelmeyecek misiniz ?" dedi annem. Aşağıya inip, koltuğa oturdum.

"Sizi dinliyorum" dedim.

"Bakın çocuklar, benim... Kocam onun da karısı ölünce biz birbirimize muhtaç kaldık. Ayrıca Deniz ile anlaşılacağını düşünüyorum kızım"

"Efendim anne ?! Deniz ve ben... Anlaşmak"

"Kızım yapma böyle, o iyi biri babası da öyle"

"Ah... Teşekkürler Seda sen de çok iyisin" deyip elini öpünce, gözlerimi devirdim. Deniz ve ben... Gerçekten şimdi üvey kardeş mi olacaktık ? Tamam gerçekten ona karşı şuan bir şeyler hissetmiyorum. Ama annem ve Arel amca böyle bir şey yapamazdı bize... Olamazdı yani bu, ya babam görse bunu cennetten. Ne der bana ? Onu ve kendini koruyamadın demez mi ? Derse çok üzülürüm, kahrolurum. Sanırım ayrı eve taşınma zamanım gelmişti. Okul zamanında biriktirdiğim paralarla sanırım bir ev kiralayabilir idim. Ama ne kadar param yeter bilmiyorum...

"Hey, Okyanus... Odana çıkalım mı ? Sana çok önemli bir şey söyleyecektim" diye fısıldayınca. Annem ve Arel amcaya bakıp, ayağa kalktım. Herkes bana bakınca merdivene ilerledim.

"Biz de artık kalkalım. Malum yarın benim iş oğlanın da kursu var" Ne kursu ? Deniz ne zamandan beri bir kursa gidiyordu ?

"Tamam o zaman Arel, yarın görüşmek dileğiyle" deyip, kapıya kadar uğurladı annem.

"Kız Allah aşkına yakışıklı adam değil mi ?"

"Anne, ben ayrı eve çıkacağım"

"Kızım daha senin yaşın kaç ?"

''Ben sana diyor muyum ? Senin yaşın kaç olmuş yeniden evleniyorsun diye ?''

''Ne yapıyorsan yap !''deyince, rahatlayıp odama çıktım. Yatağıma oturup Toprak'ı aradım.

''Alo, Toprak''