Hayatımın Hatası 1

☆Bölüm 10☆

Multimedia: Uzay Ve Okyanus.

Düzenlenmiş bir bölümdür...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Deniz'in öyle şeyler söylemesi beni öldürüyordu. Deniz ve o... Aklıma geldikçe nefes alamıyordum. Kendimi yavaşça geriye doğru atıp, rahatlamaya çalışıyordum. Babam aniden odamın kapısını açınca çığlık attım. Çünkü babamın elinde bıçak vardı ve bana doğru yaklaşıyordu... Gözlerimi hızlıca açtığımda kabus gördüğümü fark ettim. Hemen Toprak yanıma gelip, bana sarıldı.

''Seni şapşal... Çok korkuttun beni. Sen neden Deniz yüzünden kalp krizi geçiriyorsun?'' dediğinde gözlerimdeki yaşlar yanağımı ıslatıyordu. Toprak sarılmayı bırakıp, geri koltuğuna oturduğunda sol tarafımda Uzay'ı gördüm. Beni görünce sanki gözlerinin içi gülüyordu. Ona hafifçe tebessüm edip, önüme döndüm. Yan tarafımda ki aynaya alıp, kendime baktığımda şaşırmıştım. Yorgun, üzgün ve solgun hissediyordum. Aynayı yerine koyup, yastığımı düzelttim. Ayaklarımı hissedemiyordum... Zaten beni böyle kim severdi ?

''Toprak... Ben acıktım'' dediğimde Uzay ayağa kalkıp, yanıma geldi.

''Söyle sevgilim... Sana ne alayım ?'' dediğinde şaşkın şaşkın Uzay'a bakıyordum. Sevgilim mi ?

''Fark etmez Uzay'' dediğimde koşa koşa dışarıya çıktı. Toprak ise bana sırıta sırıta bakıyordu. Ona 'Ne var?' bakışlarımı atıp, önüme döndüm. Kapı açılınca gelen kişinin Rüzgar olduğunu görünce gülümsedim.

''Kuzen ne oldu sana ?''

''Bir şeyim yok kuzen... Sadece ufak bir kaza'' dediğimde bana kızgın kızgın bakıyordu. Toprak'ın yanına oturduğunda Toprak'ın kızardığını gördüm. Aradan beş dakika geçince Uzay geldi.

''Okyanus... Tost aldım. Hem de en sevdiğinden. Kaşar ve ketçap'' dediğinde şaşırıp, ona baktım.

''Sen bunu nereden biliyorsun ?''

''Bilirim ben'' deyip, Toprak'a baktığında gözlerimi devirdim. Tostumu yedikten sonra doktor içeriye girince doğrulmaya çalıştım. Toprak yardım edince ona gülümsedim.

''Okyanus Hanım... Uzun bir ameliyat geçirdiğinizin farkındasınızdır ve bu ameliyat sizi çok yordu. Bacaklarınıza şimdi hafif hafif dokunuşlar yapacağım. Lütfen çaba gösterin bunları hissetmeye'' dediğinde Uzay yanıma gelip, elimi tuttu. Doktor bey bacaklarıma dokunduğunda hissediyordum.

''Hissediyorum... Hissediyorum, hissediyorum'' dediğimde herkes gülümseyince bende gülümsedim.

''Cidden inanamıyorum... Bu ameliyatı geçirenlerin çoğu bacaklarını hissedemiyordu'' deyip defterine bir şeyler yazdı.

''Okyanus Hanım. Geçmiş olsun sizi taburcu edeceğim... Ama evde sık sık yürümeye çalışın'' dediğinde Uzay'ın elini sıkıca tutuyordum.

''Duydun mu Uzay ? Yürüyeceğim'' dediğimde gülümseyip, elimi sıkıca tuttu.

''Duydum güzelim'' dedi. Rüzgar'ın öksürme sesi gelince elimi bırakıp, yerine oturdu. Ben ise sadece gülümsüyordum.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Hastane işleri bittikten sonra tekerlekli sandalye ile eve geldik. Hemen koltuğa yatıp, ayaklarımı uzattı Toprak. Ona gülümseyip, gözlerimi kapattım.

"Toprak eğer bir sakıncası yoksa bende bu evde kalabilir miyim? Sadece Okyanus iyileşene kadar"

"Gerekmez ben varım" dedi Rüzgar. Ben ise gözlerimi devirip, Rüzgar'a baktım.