Evdeki Kız

Panik

 Yüzüstü yatağımda yatıyordum.Çok geçmeden kapı çaldı,ilk önce kalkmak istemedim.Duymamış gibi yapıp tekrar yattım.Fakat bu sefer kapı daha sert bir şekilde çalındı.

-Sofia,açar mısın kapıyı?Benim Harry.

Zoraki bir şekilde yataktan kalktım,kapıyı açtım ve tekrar kendimi yatağa attım.

Sinirli bir sesle"Bu ilaçları niye içmedin?"diye sordu.

-Çünkü canım istemiyor. Yüzüstü yattığım için ne dediğim anlaşılmıyordu.

-Ne dedin?

-Canım istemiyor.

-Sofia,sağlığın için.

-Ah pardon öyleydi demi.

-Sofia!

Yatağımdan kalktım,yerdeki ilaçları alarak masanın üstüne koydum.Bardağa su doldurarak içları içip tekrar kendimi yatağa attım.5-10 dakika yüzüstü yattıktan sonra başımı kaldırıdm,sanırım Harry çoktan gitmişti.

   Yatağımdan kalktım,bahçeye indim.Bahçedeki büyük ağacın yanındaki banka oturarak düşünmeye başladım.Aklıma birden ilk zamanlarda araştırdığım ev aklıma geldi.1999 yılında Mary Green adında bir genç kız bu evde ölü bulunmuştur.Duyulan haberlere göre bu evde kızın ruhu dolanıyormuş.Bu eve gelenle ya ölerek ya da delirerek çıkıyormuş.Tabii ya,ben de evden delirerek çıktım.Aslında tam deli olduğum sayılmaz,aslında deli falan değilim ama bu şartlar altında her an delirebilirim.Oturduğum yerden hızla kalkarak müdürün odasına gittim.

-Merhaba Sofia.

-Merhaba.

-Bir şey mi oldu?

-Evet,hıı..şey...ailemi arayabilir miyim?

-Ah tabi bir şey mi oldu?

-Konuşmam gereken bir konu var.

Telefon çalıyordu fakat açan yok.Ah lanet olsun en lazım zamanda!Ailemin başı gerçekten de büyük bir belada.Ya ölmüşlerse,ah sakinleşmem lazım.Telefonu müdüre uzatarak odadan çıktım.Tekrar bahçeye geçip temiz hava aldım.Ama aklım ailemdeydi.Bir türlü rahat edemiyordum,tekrar oturduğum yerden hızlıca kalkarak Harry'in odasına geldim.

-Merhaba.

Beni gördüğüne şaşırmış olsa gerek heyecanlı bir şekilde"merhaba"dedi.

-Senden bir şey isteyeceğim.

-Zor olmasın.

-Sanırım zor.

-Neymiş?

-Eve gitmek istiyorum.

-Ah Sofi bu çok zor.

-Hayır hayır!Geri geleceğiz.Annemler kaç gündür ziyarete gelmiyor,telefonu açmıyorlar.Merak ettim.

Başıyla peki işareti vererek sandalyesinden kalktı.Bahçeye çıktık,sağ tarafta duran beyaz arabaya binerek evin yolunu tuttuk.

  Eve geldiğimizde kapı açıktı,korktuğum her türlü anlaşılıyordu.Harry ilk önce bana sonra eve bakarak "iyi misin"diye sordu fakat cevap alamadı.Hem hızlı hemde korkak adımlarla içeriye girdim.Ah,içerisi çok dağınık.Kesin bir şeyler olmuş.Bütün odaları tek tek aradım fakat kimseyi bulamadım.Kendimi koltuğa attım.Ellerimle yüzümü kapattım.Bu olacak şey değil,ya ailem öldüyse?Ah düşünmek bile istemiyorum..

-Sofia,bu nota bak istersen. diyerek elindeki notu bana uzattı.Tedirgin bir şekilde notu alarak okumaya başladım.Hepiniz teker teker öleceksiniz  korkudan nasıl bir tepki vereceğimi bilemedim,nedir benim bu notlardan çektiğim?