Benden bir uzaklaştı bir uzaklaştı ki sormayın. Gülmsüyordu ama eskisi gibi sıcacık değildi. İçimi ısıtmak yerine buzdolabına çeviriyordu.
Sonra bir şekilde aramız düzeldi. Özgül nöbetçiydi, onun yanında oturuyordum. Arkadaşlarıyla geldiler masanın önüne. Mete benim olduğum tarafa geldi, ellerini masaya koydu eğildi bana doğru naber falan dedi. Sonra Ali'nin elinde bir liste vardı. Bahar şenliğinde görev alanların yok yazılmaması için isim toplamışlar, benim ismim yoktu.
"Beni yazmamışsın," dedim Ali'ye doğru.
"Yok mu yazmışlar seni?" dedi Mete hemen.
"Bilmiyorum ki bakmadım" dedim.
Güldü, uzun bir zamandan sonra içimi sımsıcak etti.
Bir kaç teneffüs geçti, Tayibe Hoca'nın yanında sınav kağıtlarımıza bakıyorduk. Sonra Ali ile yanımıza geldi ama ben görmezden geldim, sınav kağıdımla ilgileniyormuş gibi yapıyordum. Özgül beni dürttü, kafamı kaldırmamla göz göze gelmemiz bir oldu. Geldiğinden beri bana bakıyormuş. Dikkatimi çekmek için yüksek sesle konuşuyor, bana baka baka hocaya merhaba diyor..
Allahtan Tayibe salak da anlamadı, ya da ben öyle sanıyorum. Çünkü Mete yanımızdan giderken yaklaştı bana görüşürüz dedi Tayibe de bir ona bir bana baktı;
"Çok tatlı çocuk şu Mete," dedi gülerek..
Nys bn bişi dmiorm....
Okul çıkışı farkında değilim elimde kağıtlar kalmış, bırakmak için koştur koştur sınıfa çıktım. İnerken de bir baktım önümden Mete iniyor. Yanına gitsem mi gitmesem mi çok kararsız kaldım, en son ona yetişmek için koşarken buldum kendimi.
Yaklaşınca yavaşladım, arkasından sessizce yürüyordum. Geldiğimi hissetmiş gibi döndü baktı arkasına, sonra bir kez daha döndü.
"Kırmızıdan tanıdım hahaha" dedi. Üzerimde kırmızı t-shirt vardı da. Güldüm.
"Naber" dedi.
"Mahcubum," dedim anlamasını bekleyerek.
"Olmalısın"
"Konuyu kapatsak artık olur mu?"
"Olur" sonra dayanamadı,
"Ama yani nasıl düşünürsün anlamıyorum,"
"Tamam dedim Mete, kapat artık işte.."
"İçten pazarlıklı seni"
"Hiiii çok ayıp"
"Tamam affedersin ağır oldu biraz"
"Özür dilerim.."
"Dileme, böyle bir şey bekleme de.."
"Peki"
"Akşam mesaj atarım, görüşürüz." dedi ve o gülümsemesi..
Cennet gibi.
"Görüşürüz."
***
Akşam bekledim ve tabiki de mesaj atmadı. İt.
Yine de bozuntuya vermedim, takılıyoruz öyle. Doğum günüm de yaklaşıyordu, 2-3 gün mü ne kalmıştı. Mete hatırlayacak mı acaba deli gibi heyecanlanıyordum. Hiç konuşmuyorduk uzun süredir, iletişim kopmuştu yani. Sonra geldi çattı doğum günüm..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EKSİK
Non-FictionYarın, beni ondan alıp çok uzaklara götürmüş olacak. Benimle kalacağına söz verir miydi? ...