EKSİK

25

16 Eylül 2013

Okul açıldı, hiç karşılaşmadık. Çıkışta gördüm bir ara, Emir ile konuşuyordum. Mavi bir t-shirt giymişti.

Biraz ileride arkadaşları vardı, onların yanına gitti. Beni görmedi sanırım. Hoş görse de umrunda olduğumu sanmıyorum. Sonra giderken arkasına döndü büyük ihtimalle o an gördü beni ve hiç yapmayacağı bir şekilde yüksek sesle kahkaha attı. Bunu benim dikkatimi çekmek için yapmış olmasını o kadar çok isterdim ki..

17 Eylül 2013 

İlk birkaç teneffüs hiç karşılaşmadık. Öğle arası Mehmet ile voleybol oynuyorduk, arkamızdan bir grup geçiyordu önce Mete sandım ama değilmiş. Oyuna devam ediyorduk. Bu arada voleybolun v'sini bilipp oynayamam. Aşırı beceriksizim bu konuda yani. Bir grup daha geldi, bir baktım Mete'nin arkadaşları. Bir heyecanlandım bir heyecanlandım allah ölüyordum. Ben de niye telaş yapıyorsam çocuğun sikinde bile değilim.  Sonra Ali göremediğim Mete'ye, benim arkama doğru, seslendi.

"İçeri giriyoruz Mete.." 

Arkama azıcık dönmemle burun buruna gelmemiz bir oldu. Kıçımın dibindeymiş..

Oyuna falan girmek istedi herhalde, kızlara bakacaktır İT! Sonra ağır ağır yürüdü içeri girdi. Hİç göz göze gelmedik. Allahım ne hakla bilmiyorum ama onu çok özlemişim ki, gebercem.

Bir sonraki teneffüs Mehmet'e bilekliğini vermek için onların katına gittim. Ağzımdan voleybol oynayalım gibi ir şey çıktı. Allahım yarabbim neler yapıyorum ben böyle. Neyse kabul etmez naıl olsa derken tamam demesin mi..

İndik bahçeye kimse oynamıyor. İyi bari yukarı çıkarız derken ağaçlı yola doğru yürümeye başladı beni de çağırdı yanına. El mahkum gitmek zorunda kaldım. Dışarıdan o kadar yanlış görünüyor ki bu anlatamam ya, çok utanç vericiydi cidden. En son okula doğru yürürken kapıdan Mete çıktı, bizi gördü geri döndü. Çocuk resmen yüzümü görmek istemiyor, ne yaptım ben buna bu kadar kötü anlamıyorum. Keşke sevdiğimi söylemeseydim ya. Belki o zaman arkadaş kalabilirdik. Onu o kadar çok özlüyorum ki, belki nefret etmezdi o zaman benden.

Okula giriyorduk camdan gördüm, çok kısa bir an göz göze geldik. Masa tenisi masasına oturmuş bir hocayla konuşuyor ama dimdik bana bakıyor. Bakışlarıyla sikti resmen, kafamı yerden kaldıramadım utancımdan. Mehmet  de yanımda bir şeyler anlatıyor hı mı diyorum geçiştiriyorum öyle. 

Sonra ben kendimi kötü hissettim beni Mehmet ile gördü diye. Ama düşününce ben kötü bir şey yapmadım yani. Ne yapsaydım oturup arkasından ömrümün sonuna dek yas mı tutsaydım yani? Ki tutuyorum da zaten yetmez mi artık Mete?

18 Eylül 2013

Öğlen yemek için dışarı, pideciye gittik. Öyle oturuyorduk karşıdan geldiklerini gördüm. Normalde Öz'e gidiyorlar ama o gün nedense İpek'e gelecekleri tuttu. Allahtan geçip içeri oturdular. Bizim masaya bakacak şekilde oturdu. Tövbe bismillah. Büyük ihtimalle hepsi koskocamanından bir tesadüf ama insan umutlanıyor işte..

Ben yemek yemiyordum, kalktım okula gittim. Son teneffüs merdiven başında Taylanlarla konuşuyordum, gözüm erkekler tuvaletinin kapısına kaydı. Tuvaletten çıkıyordu ve 4 ay sonra ilk kez göz göze geldik. Dik dik baktı sonra indi gitti merdivenden. Kahretmesin ki bakışlarımı kaçıramadım, gözleri gözlerime değince her şey silindi bir anda. 

Allahım sadece dayanma gücü istiyorum, yardım et ne olursun..