OUR STORY 2 -CHANBAEK- (Sezon 2)

Çok Özledim

Titreyen sesiyle konuşmaya çalıştı.

"A-a-anne?"

Genç olan kız ayağa kalktı ve Baekhyun'un yanına koştu.

"A-abi?"

"S-seohyun sensin değil mi?"

Genç kız daha sesli ağlamaya başlayarak Baekhyun'a sarıldı. Baekhyun da onun kaybettiğini sandığı kardeşi Seohyun olduğuna emin olunca Seohyun'u iyice kendine çekti ve sımsıkı sarıldı özlediği kardeşine. Kokusu hala aynıydı. Değişen tek şey yaşlarıydı. İki kardeş onca zamanın hasretini yok etmek istercesine sarılıp ağlaşırken, öbür tarafta Bayan Byun da gözyaşlarını tutamamıştı. O kadar sene göremediği oğlunu tekrar görebilmek onu çok derinden etkilemişti. Hiç değişmemişti. Hala aynı gözler, aynı burun, aynı kulaklar, hala onun gözünde minicik yavrusuydu Baekhyun. Nasıl da büyümüştü?

Baekhyun ve Seohyun hala sarılmaya ve ağlamaya devam ediyorlardı. Artık hıçkırıklar da başlamıştı. Sonunda ikisi de biraz geri çekildi. Baekhyun Seohyun'un yüzüne baktı ve gülümseyip dikkatlice kardeşinin gözyaşlarını sildi.

"Artık ağlama."

"Bana diyene bak işte sen de ağlıyosun."

Onlar hasretlerini giderirken büyükler unutulmuştu tabi. Bay Byun hafifçe öksürdü. O zaman Baekhyun onlara baktı ve orda sadece Seohyun olmadığı gerçeğine geri döndü. Yavaşça annesinin yanına ilerledi. Annesi de ona yaklaştı. Bayan Byun yavaşça elini kaldırdı ve Baekhyun'un yanağına koydu. Baekhyun'un gözünden yaşlar ardı ardına akmaya devam ediyordu.

"Ağlama artık birtanem lütfen. Gülümsemene hasret kaybettim seni ben, ağlama artık gülümse. Tamam mı?"

Baekhyun annesini çok özlemişti. Biraz zorladı kendini, annesini üzmek tüm hayatında istediği son şey bile değildi. Ve yaşlı gözleriyle annesine gülümsedi. Bayan Byun oğlunun gülümsemesini gördükten sonra daha fazla kendisini tutamadı. Baekhyun'a daha da yaklaşıp sımsıkı sarıldı kokusundaki hasret kaldığı oğluna. Baekhyun da hemen karşılık verdi.

Onlar sarılırken ikisi de omuzlarına dolanan kolları hissetti. Seohyun da yanlarına gelip sarılmıştı. Bayan Byun kafasını hafifçe kaldırıp kocasına baktı.

"Adam sen niye orda dikiliyorsun odun gibi? Gelsene."

Annesinin bu ani çıkışı herkesi güldürmüştü. Bu tatlı uyarıdan sonra Bay Byun da gelip kolları arasına aldı ailesini. Chanyeol da yanda durup yeni kavuşmuş  aileye bakıyordu. Kaç senedir uğraşıyordu. Ama Baekhyun'un şu anki mutluluğu her şeye değdiğinin en somut kanıtıydı. O da gözünden düşen bir adet gözyaşına engel olamadı. Bay Byun'un gözünden kaçmamıştı bu damla. Hafifçe geri çekildi ve boğazını temizledi.

"Artık hep beraber olacağız zaten. Biraz da teşekkür etmemiz lazım. Chanyeol olmasaydı  ne biz Baek'i bulabilirdik, ne de o bizi bulabilirdi."

Baekhyun Chanyeol'a baktı. Ailesini bir anda görünce o tamamen aklından çıkmıştı. Onun yanına gitti ve sarıldı. Kulağına yaklaştı.

"Çok teşekkür ederim Chan. Her şey için."

Chanyeol da kollarını ona doladı.