OUR STORY 2 -CHANBAEK- (Sezon 2)

Hayata Tutunma Sebebi

Zorluklarla dolu 2 ay... Luhan'ın karnında büyümeye devam eden 6 aylık bir bebek, onların yanında gece gündüz demeden bekleyen Sehun, karnının büyüklüğü belli olmaya başlamış Baekhyun, işlerini babasına devretmiş her an Baekhyun'un yanında olmaya çalışan Chanyeol, Kyungsoo'nun ilaçlarını düzenli bir şekilde alıp almadığını kontrol eden Jongin, intihara teşebbüs ettiği için ilaç tedavisine başlayan Kyungsoo...

Evet, doğru duydunuz. Kyungsoo, olaylardan bir ay sonra dayanamayıp intihar etmeye çalışmıştı. E bu da Baekhyun için büyük bir yıkıma daha neden olmuştu.

Şimdi ise hastahaneden gelen acil haberle Baekhyun ve Chanyeol gecenin üçünde yoldalardı. Luhan doğuruyordu. Çok erken, evet ancak Luhan'ın bünyesi daha fazla dayanamamıştı. Sehun'un sesindeki korku aklına gelince ürperdi Chanyeol. Ardından kulaklarına Baekhyun'un burun çekme sesleri doldu. Hızlıca arabayı kenara çekti ve Baekhyun'un kemerini çıkartıp onu kucağına çekti.

"C-Chan ben kabullenmek istemiyorum. Neden bunlar bizim başımıza geliyor?"

Chanyeol kısa bir tebessüm etti ve Baekhyun'un saçlarını okşadı.

"Kimsenin hayatı Peri masalı değil varlığım. Herkes için zor bu zamanlar, kimse istemiyor böyle olmasını. Ama biz o uçağı havada tutabilir miydik? Ya da Luhan'ı canlı tutan ruhu ona geri aktarabilir miyiz? Biz sadece yaşıyoruz bebeğim. İyisiyle, ve kötüsüyle. Ama şu an Sehun'un hepimize ihtiyacı var. Güçlü olmak zorundayız. Luhan belki bedenen değil,ama ruhen hep bizimle. Ben de çok üzgünüm. Ama bunu değiştiremeyiz. Bununla yaşamalıyız. Tamam mı bebeğim?"

Baekhyun kafasını salladı. Ardından yerine geçti. Hastaneye doğru ilerlemeye devam ettiler.

Hastahaneye ulaştıklarında ameliyathanenin başında ağlayan Sehun'u gördüler. Chanyeol hızlıca yanına gitti. Sehun Chanyeol'u görünce kalkmaya çalıştı ama dengesini kaybederek yere düşerken Chanyeol onu tuttu Ve yanına yere oturup ona sarıldı. Sehun aralarında en küçükleriydi ve her ne olursa olsun onun üzülmesinden Nefret ediyordu.

"Çok zordu. Ona veda etmek, onu son kez görmek, son kez dokunmak, ellerimin arasından kayıp gittiğini görmek. Kızımız daha 6 aylık. Nasıl hayata tutunacak, o da mı beni bırakacak?"

Sehun ağlıyordu. İçi sökülerek ağlıyordu.

...

Herkes ameliyatın sonlanmasını bekliyordu. Sonunda ameliyattan bir hemşire ilerlettiği küvez ile dışarı çıktı.  hemen ayağa kalktı Ve küvezin yanına koştu. Küvezin içinde gördüğü minik beden ona oldukça yeni duygular hissettirmişti. Ancak o duyguları daha tam olarak özümseyemeden hemşire araya girdi.

"Çok erken bir Doğum olduğu için bebeği bir süreliğine küvezde tutmamız gerekiyor. Ardından duruma bağlı olarak gidişata karar vereceğiz. Ancak bu süreçte bebeğin yanında olduğunuzu hissettirmelisiniz."

Sehun anladığını belirten bir ses çıkardı ve Küvez içinde giden tek varlığını izledi. Gözden kaybolunca derin bir nefes verdi. Birkaç saniyelik rüyadan sonra acılarla dolu gerçek hayata dönme vaktiydi...

...

Olayların üstünden 2 ay geçmişti. Herkes hala yastaydı elbette ama normal hayatlarına dönmüşlerdi biraz da olsa. Luhan öyle isterdi çünkü...

Sehun ise minik kızı Liya ile uğraşmaktan başka şeylere vakit bulamıyordu. Hala zordu onun için ama Liya bir mucizeydi. Onunla ilgilenince bütün dertleri bir nebze de olsa yok oluyordu.

Şimdi de salonda oturmuş bebek bakımıyla ilgili aldığı yeni kitabı okuyordu. Yanındaki sallanan beşikte de Liya mışıl mışıl uyuyordu. Gece geç bir saat olmuştu ama Sehun'da uyku düzeni diye bir şey kalmamıştı. Ama olsun. Ruh eşinden ona kalan efsanevi varlık için her şeye değerdi. Kitabı okumaya iyice dalmışken Liya ağlamaya başladı. Sehun hemen kitabı koltuğa bırakıp koltuğun beşiğe yakın olan kısmına doğru gitti. Hemen kızını kucağına alıp sarıldı ve sırtını pışpışlamaya başladı. Liya da babasında vazgeçilmez bölge olarak belirlediği boynuna kafasını koymuştu ve ağlamaya devam ediyordu.

"Tamam meleğim, kucağımdasın, neden hala ağlıyorsun?"

Sehun Liya'nın  neden ağladığını anlayamadıkça çıldırıyordu. Sakince koltuğa oturdu ve Liya'yı yukarı doğru kaldırıp komik surat hareketleri yapmaya başladı. Kısa bir süre sonra Liya ıslak yüzüyle gülmeye başlamıştı. Sehun bunu görünce rahatladı ve kucağına çekti yine bebeğini. Onu sakinleştirici bir melodi mırıldanırken hafifçe yeni çıkmaya başlayan kahverengi saçları okşuyordu. 10 dakika içinde Liya tekrar uykuya dalmıştı. Sehun kızının yüzüne baktı ve onu beşiğe bırakmak istemedi. O da uzandı ve göğsünü mesken tutmuş bebeğiyle beraber uyuyakaldı.

...

Herkese merhaba. Farkettiğiniz gibi bu bölüm daha çok Sehun üzerinde kurgulanmış bir bölümdü. Aslında bir nevi geçiş bölümü de diyebiliriz bu bölüm için. Yazamama sebeplerimden biri de buydu aslında. Bir şekilde karakterlerin Luhan olayını atlatabilmeleri gerekiyordu, ama bunu nasıl sağlayabileceğimi bir türlü bulamadım. Bu bölümden sonra artık iyice Chanbaek odaklı olmaya başlayacağım. Aklımda güzel fikirler var. Umarım aklımdaki şekilde yazıya da dökebilirim. Bu kadar çok beklediğiniz için cidden çok özür dilerim. İlerisi için bir söz vermek istemiyorum. Çünkü tutamamaktan korkuyorum. Neyse çok uzattım. Seviyorum sizi. Herhangi bir sorunuz ,sorununuz, her ne olursa olsun mesaj atmaktan çekinmeyin ... :)))