OUR STORY 2 -CHANBAEK- (Sezon 2)

Beni Özledin Mi?

Hatta anlattığından çok daha güçlü.

"Senin canın acıyınca benimki bin kat daha fazla acıyor çünkü."

Abisinin bu sözleri Seohyun'u Yeni bir duygu patlamasına sürüklemişti. Baekhyun sargı bezini de Seohyun'un parmağına sardıktan sonra önceden de yaptığı gibi yaranın üstüne minik bir öpücük kondurdu. Ardından başını kaldırdı ancak görmeyi düşündüğü görüntü bu değildi.

"Seohyun-ah neden ağlıyorsun?"

Chanyeol da o sırada farketmişti kızın gözünden yaşların dökülmeye başladığını.

"B-bir şey Yok *hıck* sadece b-ben seni çok özledim *hıck* abi. N-nolur beni bi daha *hıck* bırakma. Söz a-artık senden *hıck* dondurma falan i-istemeyeceğim."

Baekhyun kardeşini böyle görmeye dayanamıyordu. Sıkıca kendine çekti ve sarıldı ona. Bir daha onu asla bırakmayacağını ifade etmek istercesine.

"Bir daha asla tamam mı? Geçmiş geride kaldı, artık hep beraber olacağız. Hiçbir şey bizi ayıramaz. Lütfen ağlama artık. Hem bak sen ağladığın için ben de ağlıyorum. Sen benim ağlamamı ister misin?"

Seohyun başını olumsuz bir biçimde salladı ve başını Baekhyun'un boynuna gömdü iyice. Baekhyun da kardeşinin bu kadar çok ağlamasına dayanamayıp ağlamaya başlamıştı. Sonra omuzlarında bir çift el hissetti. Başını kaldırıp baktığında Chanyeol 'ben yanındayım' dercesine gülümsüyordu. Ama artık olaya bir el atma zamanı gelmişti.

"Bölmek de istemiyorum ama eşimi bu kadar çok ağlarken görmek istemiyorum. O yüzden eski halimize geri mi dönsek acaba?"

Seohyun da artık yeterli olduğunu düşünerek ayağa kalktı. Sonra Chanyeol'a döndü.

"Bu kadar duygusal biri değilim aslında. Eğer abimi üzdüğünü görürsem bittin sen. Şimdi ben yukarı çıkıp elimi yüzümü yıkıyorum, sonra annemleri kaldırıyorum, siz de fazla oynaşmadan sofrayı hazırlayın."

Chanyeol şok olmuş bir biçimde Seohyun'a bakıyordu. Baekhyun da bu kadarını beklemiyordu. Seohyun ikisine bakıp güldü.

"Nee? Eski halimize dönme kararı almadık mi?"

Ve yukarı çıktı. Onun gittiğini gören Baekhyun hızla kalkıp Chanyeol'a sarıldı. Chanyeol da bunu beklermiş gibi kollarını ona doladı.

"Seohyun küçükken de böyle biraz patavatsızdı. Alışsan iyi olur, senle samimileştikçe iyice ağzına geleni söylemeye başlar."

Chanyeol onu onayladı ve yüzünü onun yüzüne yaklaştırdı.

"Mutlu musun?"

"C-chanyeol ben şu an o kadar mutluyum ki, mutlu kelimesi az kalır. Önceden de mutluydum ama ailemin bende ne denli bir yara olduğunu biliyorsun. Şimdi sen yanımdasın, onlar yanımda , daha ne beni daha fazla mutlu edebilir ki?"

"Seni bilemem de ben bir öpücükle daha mutlu olabilirim."

Baekhyun güldü ve dudaklarını Chanyeol'un dolgun dudaklarına bastırdı. Fazla uzun öpüşmediler. Baekhyun biraz geri çekildikten sonda dudaklarını araladı.