Dilimdeki piercingle oynarken,karşımda ki çocuğa hoşnutsuz yüzle bakmaya devam ediyordum.'yeni kız' demişti oysa ki benim bu okulda yeni olmakla alakam bile olmazdı.Bakışlarımızın sonu gelmeyecek gibi uzayınca konuşmaya karar verdim.
"Dinliyorum"dediğimde pişman olmuştum bile.Dinliyorum demiştim ah salak kafam.
Kafasını yana yatırıp uzun süre beni inceledi.Bakışları bundan rahatsız olmamı bekler gibiydi. Ben ise tam tersine sandalyeme daha fazla yaşlanmış,beni incelemesini kolaylaştırmıştım.Arsız kızın tekiydim.
"Konuşmayı düşünüyormusun?"
"Güzel dövme"dedi sol kolumdaki dövmeyi işaret ederek.Dudakları aralanıp tekrar konuşmaya başlayınca ağzım açık kalmıştı.
"Sende takıntılı kızlardanmısın?Benim içinmi yaptırdın dövmeleri ve piercingleri?"
Ne saçmalıyordu bu sikik herif.Hayatım boyunca hiçbir erkek için imtiyaz vermemiştim.Şimdi salak herifin biri karşıma geçmiş ve hayatımın bütününü kaplayan dövmeleri ve piercingleri onun için yaptırdığımı iddia ediyordu.
"Siktir"dedim gözlerinin içine bakarak.Şuan o kadar sinirliydim ki boğazına bile yapışabilirdim.
Sandalyenin düşmesini umursamadan masadan hızla kalktım.Arkamı dönmüş gidiyordum ki bileğimi mengene gibi sıkan parmaklar buna engel olmuştu.Yüzümü hışımla ona çevirdim.
"Bana bak kızım,senin karşında bir gülüşünle eriyip bitecek yavşak erkeklerden biri yok.Bu okulda o kadar çok senin gibi kız varki sırf benim dikaktimi çekmek için geçici dövme yaptırıp,mıknatıslı piercing takıyorlar,sonrada dikkatimi çekmeye çalışıyorlar.Ama şunu unutuyorsunuz ki benım dikkatimi çekmek işinize gelmez,bunu git o diğer gerizekâlılarada söyle."resmen suratıma kükremişti.Ona kiminle uğraştığını göstermeliydim.Bileğimi elinden kurtarıp,kolunu dirseğinden büküp sırtına yasladığımda bunu benden beklemediği o kadar belliydi ki.Arkadan kulağına doğru eğildim.Arsız olduğumu söylemiştim değil mi?
"Bana bak sert çocuk,ben de senin tek gülüşünle eriyip biten kızlara benzemem.Bunları sana birkez söyleyeceğim iyi dinle.Bir,ben bu okulda yeni değilim,gidip hakkımda biraz daha araştırma yapmalısın.İki,kolumdaki dövme ve piercinglerim gerçek."sözlerim bittiğinde kolunu serbest bırakıp okulun çıkışına yöneldim ilk önce dayımı,ardındanda Rıfat abiyi ziyaret etmeliydim.
Okulun dışına çıktığımda,otobüs durağına yöneldim.Dayımın ofisine giden otobüse son anda yetişmiştim.Akbili okutup boş yerlerden birine oturdum.
Ahh! sikeyim o gerizekalı bana neler demişti öyle.Dövmeleri her zaman sevmiştim,benim için kendi dünyamda yaşanan karmaşanın dışa vuruluşuydu.Bazende yaptığım hataların üstünü örterdi.Sol kolumda ki dövmenin altı benim bildiğim,başkalarının ise bilmediği izlerle doluydu.
Otobüsten inip,büyük harflerle Kızıltan Holding yazan binaya yöneldim.Dayımı çok özlemiştim,hayatta bana değer veren tek insandı.Benimde hayatta değer verdiğim tek insandı.Her 14 Şubat'ta bana kırmızı gül gönderirdi.Güllerin üstünde bulunan beyaz kartta 'Herzaman sevgilim olarak kalacaksın' yazardı.
Binaya girip dayımın odasının olduğu kata girince beni sekreteri Şeyma karşıladı.
"Duru Hanım hoşgeldiniz.Dayınızın misafiri var eğer beklerseniz-"konuşmasını bitirmesine izin vermeden içeri girdim.Dayımın beni görmesiyle dudakları yana kıvrıldı.Seviyorum bu piçi.Odadaki misafir ise Burçin.Dayıma takıntılı olan birkaç kadından sadece bir tanesi.
"Hoşgeldin bebeğim."dedi beni kurtar diyen bakışlarıyla.Dayımı herkesden kıskanırdım ben.Çoğunlukla onun yanında masum benliğimi bulurdum,yaralarımın kanaması hafifde olsa dururdu.
Burçin'e kötü bakışlar fırlatırken o ise bana gülümsüyordu.
"Burçin defol."kibarca(!)gitmesini rica etmiştim.
"Ama Durucum ben dayı-"sözünü tamamlamasına izin vermedim.
"Burçin siktir ol git dedim sana."kükreyince dayıma veda etmeden,arkasına bakmadan kaçmıştı resmen.
"Okuldan erken çıkmanı gerektiren sebebi öğrenebilirmiyim?"Dayım otoriter tavrına bürünmüştü yine.Okul söz konusu olunca hep böyle olurdu.
"Sıkıldım.Aslında haber vermek için geldim.Rıfat abiye uğramayı planlıyorum."Bakışları yumuşamamış eski haline dönmüştü.
"Okulun ilk günü olduğu için seni sıkmıyorum,birdaha olmasın lütfen.Yeni bir tane dahamı?"
"Seviyorum seni."gülümseyip devam ettim."Yeni bir tane daha."
"Bu sefer nasıl birşey."Beni merak etmesini seviyordum.
"Aslan pençesi."cevabını verip çıkışa yönelirken dayımın söylediği sözler mutlu olmamı sağlamıştı.
"Çok ateşlisin bebeğim."
Bu hikayeyi gerçekten yazmak istiyorum bana biraz destek olursanız çok mutlu olurum :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİGARA
ChickLitAcıları en büyük noktaları olan iki insan. Kadın çok yaralı.... Çok öfkeli... Çok acımasız... Adam bir o kadar kırgın... Bir o kadar darbe almış... Bir o kadar öfkeli... Bu iki kırık yüreğin hayatları nasıl kesişecek?