1.Bölüm

178 23 8
                                    

Sonra fark ettim ki benim okuyucum yokmuş.:( Her neyse zamanla büyüyeceğimizi umuyorum. 😍

---

Arabamı çalıştırıp çıkışa doğru sürmeye başladım. Tam kapıdan çıkacakken arkadan arabama vurulmasıyla sinirden gözlerimi pörtlettim. Biri benim oğluma vurmuştu. Sinirden arabama vuran kişiyi öldürmemek için belimdeki silahı torpidoya yerleştirdim. Derin bir nefes aldım. Kendimi kontrol etmeye çalıştım. Ben niye kendimi kontrol ediyorum ki arabama vuran her kimse o düşünsün kendini diyip, arabamdan ulan her kimsen yaktım çıranı diye söylenerek indim. İlk arabamın etrafında dönüp "İyi misin oğlum" diye mırıldandım. Tam pek bir şeyi yok derken arka tamponun solunu görmemle ufak çaplı bir  sinir çığlık attım. Arabama vuran kişiye bakmadan
"Ya la ulan ben senin... Allah'ın gerizekalisı ehliyeti ebenden mi aldın? Ne kullandın da  arabamı bu hale getirdin" diye bağırmamla birinin koluma yapışması bir oldu. Kafamı çevirip hem arabama çarpan hem de kolumu tutmaya cesareti olan kişiye baktım.

O kolumu tutan kişiye yürümemek için kendimi zar zor tuttum. Niye biliyor musunuz? Ay tabi siz bilmiyorsunuz. Şöyle açıklayabilirim. Karşımda daha önce kesinlikle görmediğim kadar efso yakışıklı ve uzun boylu bir adam vardı. Koyu kahverengi gözleri hüküm sürercesine bakıyordu. Biçimli bir burnu vardı. Düz ve küçük! Elimin tersi ile tutup çekmemek için dikkat​imi kolumu tutan eline çevirmeye gayret ettim.
"Hey sakin olsana sen ufaklık" diyen adamın kolumdaki eline bakmayı kesip, başımı kaldırdım. Evet başımı kaldırdım. Çünkü adam çok uzundu.

O bana ufaklık mı demişti? Oha  ya bana da ufaklık denildiyse ben intihar edeyim. Olum nerem ufaklık?

Kendimi toparlayıp, normalde ki ciddiyetime büründüm.

Sonradan fark etmemle bu adam  kolumu esir almıştı. Ne hakla bana dokunmaya kalkardı? Ben insanların bana dokunmasından da nefret ederdim. Kolay kolay kimseyle yakınlık kurmazdım. İş arkadaşlarım dışında... Tekrar kolumdaki eline bakıp "birincisi sakın bir daha bana dokunmaya kalkma." diyip hızla kolumu çektim. "İkincisi oradan on sekizilik mı duruyorum? Gözlerini kontrol ettir" diyip cevabını beklemeden arabamın kapısını açacağım sırada gülme sesine aldırmamaya çalışıp kapımı açtım.

"Kızımız asiymiş" demesiyle gülümseyip kafamı iki yana salladım. Dediğini umursamadım. Gerçekten de asi bir kızdım tabi ama bu adam tam asilik tarafıma denk gelse ne derdi acaba? Aklıma dank eden şeyle adama döndüm. İşaret parmağımı doğrultarak,

"Ha bir de arabamın zararını sen karşılıyorsun. Nede olsa bu hale sen getirdin. Sakın param yok diye yakınma beni ilgilendirmez. Çarpmadan önce düşünseydin." diye tısladım.

Bakışlarımı yüzündeki gülüşe çevirdim. Adamın gülüşü bile güzel...

Ohaa...

Kendime koca koca, irili küçüklü küfürler savurmaya başladım. Ulan adamın altında koskoca Porsche var sen gelmiş adama para lafı yapıyorsun...

"Merak etme zararını fazlasıyla öderim." diyip eli ile saçlarını karıştırdı. "Ha birde hem arabanız için hemde size ufaklık dediğim için mazur görün asi kız"diyip sırıttı. Onun sırıtmasıyla bende tebessüm ettim. Ah tabi yalandan bir tebessüm.

Büyük OyunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin