Gece Karanlığı Sürüsü

Tanışma

Sabah olmuştu.Uyandığımda sevgili Louren'ın ayağı tam başımın üstündeydi.Bu kız neden düz uyuyamıyor ki.Onunla bir daha yatarsam her yerini zincirleyeceğim! Hemen Louren'ın küçük zarif ayağını kafamdan çektim.Ortalık bildiğiniz çöptü.Komik olan bir tane mısır parçası Louren'ın saçına takılmıştı.Az sonra gözüm saate ilişti.Saati görmemle çığlık atmam bir oldu.Louren zavallım korkudan koltuktan fırladı.

"Ne oldu kızım,aklını mı kaçırdın?!!"

"Louren Saate bak!"

Louren afallayarak saate baktı."Ahh kahretsin.Geç kalmışız.Mia sen saati neden kurmadın canım!"

Gülerek"Ben senin kuracağını sanıyordum.Boşversene hadi kalk .Gelince burayı toparlarız.Çünkü bugün de burada kalıcaksın."

"Beni bırakamıyorsun demek"

Beraber mal mal güldükten sonra kahvaltı yapmadan yola çıktık.Sadece elimi yüzümü yıkayabilmiştim.Makyaj yapamamıştım.Arabada giderken müzik dinliyorduk.Eğer yanınızda kankanız varsa müzik gerçekten çok sarıyor.Çünkü malca dans ediyorsunuz.Sonunda okula geldik.Büyük bir hızla derse girdik.Hoca tahmin ettiğimiz gibi sınıftaydı.Hocamızın adı Olivier'di.Çok tatlı bir hocaydı.Ondan 10 kere özür diledikten sonra gülerek yerimize oturduk.Ders biraz sıkıcı geçiyordu.Gerçi ben hangi dersi eğlenceli buluyordum ki?! Bir anda telefonum titreşti.Gizlice telefonumu açtım.

"Bugün seninle görüşeceğiz Mia.Sonunda yüzümü görüceksin.Eminim bana âşık olucaksın.Her neyse şaka bir yana çıkışta ormanlığa gel.Tek gelirsen mutlu oluruz."

"Çok komiksin.Ben herkese kolay kolay aşık olmam Bay kendini bilmiş.Hem ben o ormanlığa gelmek istemiyorum.Daha dün orada yaralandım."

"Merak etme korkacak bir şey yok.Joe'den korktuğunu biliyorum.Sana bir şey yapamaz güven bana."

Daha fazla konuşmayı sürdüremedim.Çünkü Olivier hoca bana bakıyordu.O an zilin çalması için içimden ne kadar dua ettim bilemezsiniz.Olivier tam ağzını açtı ki istediğim gibi zil çaldı.Gerçekten bu mutluluk anlatılmaz bir şey.Ama Bay kendini bilmiş yüzünden az daha dersten olucaktım.Herkes bahçeye indi.Louren' la kurt gibi açtık.Kantinde ne varsa süpürdük.Louren az sonra

"Mia! sağ masaya bak.Joe orada."

korkuyla sağıma baktım.Joe gerçektende oradaydı ama arkası dönüktü.Buna gerçekten mutlu oldum.Onun siyah gözlerine bakacak cesaretim yoktu.Grubuyla yemek yiyordu.

"Ben ne yapayım Louren.Ondan banane."

"İyi tamam be! Ama gerçekten yakışıklıymış.Biliyor musun Mia şöyle sizi yan yana koyunca gerçekten yakışıyorsunuz." dedi ve gülmeye başladı.Louren'ın ayağına basmakta gecikmedim.

"Louren ağzına çarpmadan önce sen çeneni kapatsan daha hoş olmaz mı canım!??"

"Peki peki.Hadi yemeğimiz de bitti zaten kalkalım."

Bunu duyduğuma gerçekten sevinmiştim."Tamam hadi."

Fakat korktuğum şey olmuştu.Joe arkasına döndü ve bana baktı.Bana öyle bir gülüş attı ki gözümü ondan alamadım.Neden bana öyle yaptıki.İçimden -önüne dönsene-,-bu neden hâla bakıyor- gibi şeyler söylemeye başladım.Sonunda gözlerimi onun gözlerinden kaçırmayı başardım.30 saniye birbirimize bakmışızdır.Bu gerçekten iğrenç.

"Louren hadi kalk.Zil çaldı."

Louren bunu fark etmekte gecikmemiş ki mal mal sırıtıyordu."Tamam hadi."dedi.

Ben hızlıca yürümeye başladım.Arkama baktığımda bana bakıp grubuna gülerek bir şeyler anlatıyordu.Bu çocuk ne yapıyordu.Onun bakışlarını gerçekten sevmiyorum.Sınıfımıza geldiğimizde Loren tatlı tatlı bana bir şey söylemeye çalışıyormuş ama söylemeye çekiniyormuş tavrını takındı.