Gece çantama bir kaç kıyafet koydum.Annemle babama üst kattaki boş odayı verdim.Lauren'la Taylor'da onların yan odasında kaldı.Biz ise alt kattaki kanepede uyuduk.Annemler gelmişti ve beni götüreceklerdi.Bende onları özlemiştim ama benim şu son bir haftada bambaşka bir hayatım olmuştu.Her şey göz açıp kapayıncaya kadar olup bitivermişti.Şimdi ise tam alışamadığım bu duruma kısa bir süreliğine ara vericektim.Bu durum bir yandan kafa dinlememi sağlayabilirdi fakat bir yandan da bu süre içinde aklım burada kalıcaktı.
Alarmın korkutucu sesiyle gözlerimi açtım.Yan masadaki telefonumu elime aldım.Okula kalkmam için çalan alarmımı oflayarak kapattım.Allan'ın kılı bile kıpırdamıyordu.Ayağa kalktım ve lavaboya doğru yürüdüm.Aynanın karşısında kendime biraz baktım.Sersem gibi görünüyordum.Musluğu açtım ve elimi yüzümü yıkadım.Bu uykumu pek fazla götürmesede iyi gelmişti.Dişlerimi fırçalarken Allan'dan ayrılacağım için üzülmeye başladım.Umarım ben yokken hiçbir sorun çıkmazdı.Dişlerimi de fırçaladıktan sonra içeriye geçtim.Üst kattan ses geliyordu.Muhtemelen Lauren'da okul için uyanmıştı.Odama geçip üst seçmeye başladım.Bir 10 dakika ne giyeceğimi düşündükten sonra sonunda bulmuştum.(multideki kombin)Sırt çantamın içine telefonumu koydum ve çantayı sırtıma taktım.
Odamdan çıkmak için kapıyı açtığımda karşımda Allan'ı gördüm.
"Sevgilim bir haftalığına gitsen bile seni özlemeyeceğim."dedi gülerek.
"Bende seni.Ne!Bidakka.Özlemeyecek misin?!!"
Güldü.Ben ise kaşlarımı çatmış.Onun bu saçma cümlesine açıklık kazandırmasını bekliyordum.
"Sen beni zihin yoluyla çağırırsan ben belki yanına gizlice gelebilirim."
Haklıydı.Ben bile buraya gelebilirdim.
"Haa! Ama sen gelemezsin tabii.Annenler sen buraya gizlice gelsen bile bir kaç defa evden yok olduğun için bir şeylerden süphelenebilirler ve endişelenebilirler.Bu arada nerede oturuyorsunuz?"dedi.
Yine haklıydı."Şey biz California'da Sacramento kasabasında oturuyoruz.Umarım seni çağırmayı becerebilirim"dedim.
"Mia sana güveniyorum.Becerebilirsin.Ha bu arada orası güzel bir yer"dedi.
O anda arkadan ses geldi.
"Mia!Canım gidiyor musun?"
Bu babamın sesiydi."Evet baba."
"Dur anneni uyandırayım!"
"Yok yok bir kaç saate geliceğim zaten.Boşuna uyandırma!"
İçeriye geçtik.Lauren'da hazırlanmıştı.Babama sarıldım ve Lauren'la dışarıya çıktık.Şimdi diğerleriyle vedalaşmak istemedim çünkü eve gitmeden önce buraya tekrar gelicektim.
Bahçemizdeki bir ağacın altına sığındık ve okulumzun kızlar tuvaletine ışınlandık.Lauren'a elimi yüzümü yıkayacağımı onun önden gitmesini söyledim.Elimi yüzümü yıkarken kapı sesi duydum.Herhalde Lauren tekrar gelmişti.O tarafa doğu baktığımda içeriye girenin Joe olduğunu anladım.
"Joe.Burası kızlar tuvaleti!"
"Biliyorum tatlı kız."diye karşılık verdi.
Kapıyı kilitledi ve bana yaklaşmaya başladı.
"Kapıyı neden ki-"
"Merak etme.Sadece beni burada görmesinler istiyorum" dedi.
"Ee, yani dışarıda da konuşabilirdik."
Biraz daha yaklaştı.Onun amacı neydi?!
"Hemen konuşmak istedim tatlı kız!"
Sonunda istediğini yapmıştı.Dibime girmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Karanlığı Sürüsü
Mysterie / ThrillerMia , kendini tanımaya çalışan üniversiteli genç bir kızdır. Üniversitedeyken tanımadığı bir kişiden mesaj gelmiştir ve olanlar olmuştur. !!