Gece Karanlığı Sürüsü

Kaçırılmak

   Uyandığımda saat öğle 01.45 'ti.Okul zaten 2'de bitiyordu.Gözlerimi ovaladım ve tekrar saate baktım.Yanlış görmemiştim.Lauren"ın yatağına gittim.Mışıl mışıl uyuyordu.Ben ona kıyıp yorganını üstünden büyük bir hızla çektim.Lauren gözlerini zar zor açtı.

   "Ne oluyor ya!Sabahın köründe ne uyandırıyorsun beni?"

   Kızın kafası gitmişti.

   "Lauren saate bir bakar mısın rica etsem!"

   Bakmasıyla kalkması bir oldu.

   "Laan geç kaldık!"

   "Evet şimdi gitsek de gitmesek de bir şey fark etmez."

   "Haklısın gitmememiz daha mantıklı."

   "Aslında biraz eğlenebiliriz."

   gülmüştü."Ne demek istiyorsun."

   "Hadi hazırlanalım.Görürsün."

   20 dakika sonra tamamen hazırdık.Ben siyah spor şapkamı takmıştım.Üstüme beyaz beli açık tişörtümü giydim.Alttan siyah dar pantalonumu giydikten sonra da bu soğukta üşümemek için kot ceketimi giydim.Ardından da ellerime siyah, parmakları gözüken eldivenimi giydim.Saçlarımı ilk başta düşük at kuyruğu yaptım önden de iki tutam saçı çıkarıp cool'luk yaratmaya çalıştım.Sonra ondan vazgeçip saçımı normal bıraktım.Bugün nedense güzel gözükmeye çalışıyordum ya da amaçsız bir şekilde kendimi güzel hissetmek istiyordum diyebiliriz.Lauren'a baktığımda oda hazırlanmıştı.Hızlıca yanıma gelip

   "Ee kanka planın nedir?"dedi.

   "Planım kahvaltı yapmak"

   "He nereye gidiyoruz?Benzinimi iyiki fullemişim."

   Gülmeye başladım."Aa ayıp ediyorsun kankanın güçlerine"

   Ağzını eliyle tuttu ve zıplamaya başladı."Aa ben unuttum.Çok eğleneceğiz."

   "Hadi tutun!"

   Sıkıca bana tutundu.Buradan yarım saatlik uzaktaki bir kafeyi hayal ettim ama direk insanların ortasına çat diye dalamazdık.Onun için kafenin arkasındaki ağaçların arasını gözüme  kestirdim.

   3 saniye sonra gelmiştik.Bu gerçekten havalı!!Lauren ile bakıştık.Ağaçların arasından çıktık ve kafeye yöneldik.Bugün efsane güzel olucaktı.Yarın doğumgünümdü.Bir yandan buna da seviniyordum Lauren unutursa küsebilirdim.İşte  o kadar doğumgününü önemsiyordum.Gördüğünüz gibi bu kadar malım işte!

   Kafeye geldik.Herkesin tercih ettiği gibi biz de pencerenin kenarına oturduk.Kafe neredeyse boştu.Siparişimizi verdik.Sohbet etmeye başladık.

  Bir on dakika sonra kafeye erkek grup girdi.Çok değişik tiplerdi.Yüzleri bembeyazdı ama Lauren ile hiç aldırmadık.Onlar oturduktan sonra işler garipleşmeye başladı.Çünkü tam yan masamıza oturdular ve durmadan bakıyorlardı.Lauren ile her ne kadar keyfimizi kaçırmak istemesek de bu durum keyfimizi fazlasıyla kaçırmıştı.Yemeğimizi yarıda bıraktık.Parayı masanın üstüne bırakacaktım ama son anda vazgeçtim çünkü yan masadaki gerizekâlılar hâla bakıyorlardı.Ne olur ne olmaz gidip garsona parayı kendim verdim.Lauren ile kafeden çıktık.Bir oh çektik diyebilirim.Ne gerildim ya!

  Onlardan tam kurtulma sevincini yaşıyorduk ki onlar da vakit kaybetmeden masadan gülüşerek kalktı.Çıldıracağım ya!Bari bugünüm normal geçsin!!

  "Mia ne oluyor ya!Lütfen bizi şuradan uzaklaştır kanka"

  "Haklısın." Deyip ışınlandığımız yere hızlı adımlarla yürümeye başlamıştık.O an şaşkınlıktan geberdim çünkü onlar bizden önce gelmişti oraya!