Gece Karanlığı Sürüsü

Mesaj

Sabah olmuştu.Uykumu iyice almıştım.Bu bir ilkti!Ben ve uykumu almak.Bu günün tadını çıkarmam gerektiğini anlamıştım.Ama pencereye baktığımda ardarda yağan kar tanelerini görünce havanın ne kadar soğuk olduğunu hatırladım.Yatağım dan hiç kalkamayacak gibi oldum.Ama hayır!Bugün benim günümdü.Nedenini bilmiyorum ama bugün hiçbir şeyin keyfimi kaçırmasına izin vermiyeceğim.Pencereme son bir kez baktım ve karların süzülüşünü usulca izledim.Karın yağışını izlemek bana keyif veriyordu.Az sonra ponçik pabuçlarımı giyip kalktım.Yatağı olduğu gibi bıraktım.Nede olsa tekrar yatıcaktım değil mi?! Kendimi duşa attım.Duştan çıkınca da üzerime adını bilmediğim siyah yarım tişörtümü altıma da kot pantolonumu giydim.Hava çok soğuk olduğundan gri uzun hırkamı da giydim.  (multideki kombin)Gözüm rimelime erişti.Az kalsın onu unutuyordum.Rimelimi de 2 kat sürdükten sonra kırmızı rujumu sürdüm.Evet şimdi güne hazırdım. Ardından beeklediğim şey oldu Lauren beni aradı.Lauren'la lisenin ilk günü tanışmıştık.Şimdi ise üniversitedeyiz.O günden bu yana kankayız.Way be günler ne çabuk geçmiş.Telefonu daha fazla bekletmeden açtım.

    "Mia hazırlandın mı??Okula geç kalıcağız."doğru ya bugün pazartesiydi.Allah'tan hazırlanmıştım.

     "Şey evet hazırlandım."

     "Beni şaşırttın.Her neyse aşağıda bekliyorum.Çabuk ol!."

     "Tamam"deyip telefonu yüzüne kapatttım.Çantamı hazırlayıp aşağı indim.Lauren'ın arabası vardı.15 dk ya üniversiteye vardık.Ders bitti.Lauren ile kantine inerken kolumdan birinin tuttuğunu fark ettim.Bu Joe idi.Bizim bir üst sınıfımızdı.siyah saçlı siyah gözlüydü.Çoğu kız ona aşıktı.

   "Size katılabilir miyim??"

Lauren ile çok şaşırdık.O normalde grubuyla takılırdı.Ben Lauren'dan önce davranıp

    "tabiki"dedim.Joe sırıtmaya başlamıştı.Bundan açıkçası biraz ürkmüştüm.Kantine geldik ve üçümüzde meyvesuyu ve pankek aldık.Telefonum titreşti.Anladımki mesaj geldi.Telefonumu açtığımda mesajı okumaya başladım
   
    "Ondan uzak dur!"Buda neydi şimdi.Haha şaka mıydı??yanımdakilere çaktırmamaya çalışıyordum.Ona cevap verdim.

    "Niyeymiş.Hem sana noluyor?! Sen kimsin??"

    "Beni dinle.Sana zarar vericek.Oradan uzaklaş.Bahane uydur.Çabuk ol"
  
     Tanrım! Buda neydi şimdi.Sırf onun inadına oturmaya devam ettim.Lauren bana tip tip bakıyordu.Meyvesuyum bitmişti.Kafamda hep o kişinin attığı mesajlar yankılanıyordu.Biraz sonra Joe bana 5 saniye bakarak
  
    "Benimle gelir misin bi beş dakka?"diye sordu.İşte şimdi ürkmeye başlamıştım.Ama nedense ne diyeceğini çok merak ediyordum.
   
     "Tamam"dedim.Lauren mallaşmış şekilde bizi izliyordu.Bana n'luyor bakışlarını atıyordu.Aslında benimde bakışlarım ondan farksızdı.Joe bana hadi bakışlarını attı.Telefonum yine titreşti.Korkuyla telefonu açtım.
 
    "Bunu yapma beni dinle!" Neden bilmiyorum ama beni izleyen o kişinin inadına ayağa kalktım ve joe' yu izlemeye başladım.Okulun dışına çıkmıştık.Ona ne yaptığımızı sormak çok istiyordum.Ama ağzım korkudan düğümlenmiş gibiydi.Az ileride ormanlık alan vardı.oraya gideceğimizi çok geçmeden anladım.Ormana geldik ve az ilerledikten sonra herhangibir ağacın altında durduk.Ben n'pıyordum böyle! Kendi kendime Mia kendine gel! Bu çocuktan bir şekilde kurtul demeye başladım ama bir şey yapamazdı sonuçta birazdan zil çalıcaktı ve biz bir saat gecikirsek bizi aramaya başlayacaklardı.Bundan dolayı içim biraz rahatlamıştı. Joe' ya baktığımda endişelenmiş gibi bir hali vardı.Artık suskunluğu bozmak zorundaydım!!

    "J-Joe ne yapmaya çalışıyorsun.Ne diyeceksen de işim var."

    "Anlamıyorsun!Anlamıyosun! Lanet olsun sen osun."Bunu biraz bağırarak söylemişti.Bu adam kaçıkmıydı.Ürkmeye başlamıştım.

    "Neyi anlamıyorum!Söylesene.Beni korkutma Joe.Bu bir şakaysa gerçekten korktum yeter artık şakana son ver! "

    "Sen sen Gece Karanlığı Sürüsündensin! Onlar seni bulucak buna emin ol. Şu anda şaka yapıyor olabileceğimi düşünüyorsan yanılıyorsun.Bu dünyada senin bilmedigin şeyler var bunu biliyorum çünkü bende bir sürüdenim ama sizin düşman sürünüzdenim"Beynim yanmıştı.Bu adam ne saçmalıyordu

     "Dinle Mia seni öldürmeliyim.Lütfen beni bağışla"dedi ve gözleri siyah olan Joe'nun şimdi gözleri tamamen simsiyahtı.Burda ne oluyordu?!! Beni öldürücek miydi?? Onun gözlerine istemsizce kenetlendim ve vücudumun yanmaya başladığını hissettim.Gözlerim bulanıklaşıyordu.Ben ölüyor muydum?? Aniden Joe'yu birisi yumrukladı ve boğazından güçlüce  sıkarak onu boğdu.Burada tuhaf olan şey ona bunu yapan kişinin görünmemesiydi.Joe yerde baygın şekilde yatıyordu.Bilmiyorum belki o da benim gibi ölüyordur.Titriyordum,soğuk terler atıyordum. Tam karşımda birden siyah pelerinli birisi belirdi yüzü gözükmüyordu bu görünmez olan kişi miydi?Beynim sorularıma cevap veremiyordu.Yavaş yavaş gözüm kapandı ve bayıldım.

  NOT
  
   Bildiğiniz gibi bu benim ilk bölümüm. Elimden geldiğince değişik olaylar yazmaya çalışacağım.İnşAllah beğenirsiniz.İkinci bölüm kısa zamanda yayımlanacak. Bana destek verirseniz mutlu olurum:)!