Gece Karanlığı Sürüsü

Yanlış Anlaşılma

   Az sonra kapı sesi duydum.Birisi gelmişti.Allan hemen kollarını benden çekti.Bende doğruldum.Gerçekten iğrenç bir duyguydu! Kapıdaki kişiye baktığımda bu kişinin çok geçmeden Lauren olduğunu anladım.

   "Şey Mia seni okul için uyandıracaktım ama galiba yanlış zamanda geldim.Ben gideyim.

  dedi ve kıkırdamaya başladı.Bu durumu ne kadar açıklamak istesemde diyecek bir şey yoktu.Ne diyecektim -Allan beni iyi miyim diye merak etmiş.Kendini beni öpücek kadar iyi hissettiği için öptü ve sarıldı!!- Haha tabiiki diyemezdim.Allan'a baktım.O da bana aynı anda baktı.Resmen aptallaştık.Lauren tam gidicekken bir erkek sesi duyduk.

  "Lauren, canım ben seni gütürürüm okula!"

   Lauren olduğu yerde kaldı.Ben ise kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum.

  "Ya sen salak mısın?? Sonunda uyanabildin! Ben senin canın felan değilim!Artık gitsen iyi olur!!"diye cevap verdi Lauren.

   Çocuk içeri gelmişti.Bu çocuk dünkü çocuktu.O da içeri gelince Allan ile bize bakakaldı.Biz şokta olduğumuz için yataktan kalkamamıştık bile.Şu anda hayatımın en saçma anlarını yaşıyordum.

  "Allan!" diye seslendi çocuk gülümseyerek.

  Allan ayağa kalktı."Taylor,senin burada ne işin var?"dedi.

  Çocuğun adı demek Taylor"dı.

  Taylor bana döndü."Mia özür dilerim.Ben dün çok yorgundum.Koltukta uyuya kalmışım."

  Şaşkın şaşkın"Sorun değil"dedim.

  Allan söze atladı."Aa o zaman Taylor biz gidelim.Onlar kendi başlarına okula gidebilirler."dedi.

  Taylor kaşlarını kaldırarak Lauren'a baktı."İyi o zaman biz gidelim.Sonra görüşürüz canım."

  Lauren'a baktım.Sinirden o an oflamıştı.Az sonra Allan bana döndü.

  "Sonra görüşürüz Mia" dedi ve tatlı bir şekilde gülümsedi.Ben ise o an istemsizce ona karşılık verdim.

   Bir kaç saniye sonra gitmişlerdi.Lauren'a döndüm.

   "Bak şimdi bana bu olanlarla ilgili bir şey sorma! Konu burada kapansın."

   "Tamam.Zaten okula geç kalıyoruz." dedi.

   Beraber hızlıca hazırlandık.O kadar geç kalmıştık ki yemek bile yiyemedik.Okula geldik.Herkes sınıfındaydı.Biz Lauren'la koşa koşa bölümümüze gittik.Hocamız Allah'tan Olivier hocaydı.Bize bir şey demedi.Yalnızca yerimize geçmemize işaret eden bir bakış attı.Dersi her zaman olduğu gibi dinlemedim.Umurumda değildi.Lauren'den daha sonra notları alırdım.Ben tam uyku moduna geçicekken bir kişiyi hatırladım.Bu kişi"Joe" idi. Bir anda kalbim delicesine çarpmaya başladı.Bugün gerçekten onun yüzünü görmek istemiyordum.En son ona hiçbir açıklama yapmadan ortadan kaybolmuştum.Şimdi de o yokmuş gibi davranacaktım! Ben bunları düşünürken hocamız dersin bittiğini söyledi.Lauren gülerek bana baktı.

  "Kanka hatırladım da en son sizi Joe ile baş başa bırakmıştım.Aslında onun bizi yemeğe çıkarmak istemesi sana doğumgünü sürprizi yapmam için bir fırsata dönüştü.Ee kanka ben yokken neler yaptınız?"

   Ben ise cevap veremiyordum.Onun dudağının bana değişini hatırladıkça tüylerim ürperiyordu.

  Lauren'ın yüzü düştü."Kanka ne oldu? Rengin gitti.Vampir gibi bembeyazsın."

  Büyük bir ciddiyetle ona döndüm."O beni lunaparka götürdü.Ben de doğumgünümde eğlenmek için iyi bir bahane olduğundan saf gibi kabul ettim.Daha sonra sinemaya gittik.Romantik bir sinema değildi.Biliyorsun ben nefret ederim.O-o daha sonra şey..." gözlerimi Lauren'dan kaçırdım."Beni öptü."