Gece Karanlığı Sürüsü

Yeni bir sürü

   Bu nasıl olur?? Bir anda akbabalar bizim sırtımızı deşmeyi bıraktı.Yalnızca tepemizde daire çiziyorlardı.Bundan dolayı hâla kendimi ve yanımdakileri iyileştiremiyordum!!

   "Beni duydun Cassie, bırak onları!!"

   "Lanet olsun!!Siz olmasaydınız şuanda işlerini bitirmiştim."

   "Uzatma, Cassie! Şimdi sizden sayıca fazlayız.Uzaklaşsanız iyi edersiniz."

   "Akbabalarımı buna katmıyorsun herhalde Joe!"

   "Sen de Mia'yı buna katmıyorsun.Bizi hafife almazsan iyi edersin!"

   Kız ufak bir çığlık attı.Daha sonra konuşmaya başladı.

   "Ahhh!Bu iş burada bitmedi! "

   O kız bunu söyleyince üstümüzdeki kuşlar uzaklaşmaya başladı.Başımı kaldırıp onlara bakmaya çalıştığımda çoktan gitmişlerdi.Az sonra vücudumu daha iyi hissetmeye başladım.Kızıl akbabaların Tırnaklarıyla derin yaralar açtığı vücudumun yaralarının kapandığını fark ettim.Ben ayağa kalkmaya çalışırken birisi bana yardım ediyordu.Önüme düşen saçlarımı yavaşca çektim.

   "Mia, hadi buradan gidelim.Çok yorgun gözüküyorsun."dedi Joe

   Kendimi öncekine göre iyi hissediyordum.Yinede yorgundum.Allanlara baktım. Onların bana ihtiyacı vardı.Öksürmeye başladım.Joe'nun bana destek vermek için omzumda tuttuğu elini yavaşça çektim.Taylor'un bir şey dediğini fark ettim.Sesi zar zor çıkıyordu.

   "Lauren,Lauren'ı kurtar.Onu kurtar!"

   "Tamam.Hepiniz iyi olucaksınız."dedim.

   Halsizlikten bacaklarım titriyordu.Lauren'ın yanına çömeldim.Joe ve sürüsü bizi izliyordu.Lauren'ın yırtık ve kanlar içinde olan pelerininin sırtını açtım.Elimi yaraların üstünde gezindirmeye başladım.Lauren'ın nefesi düzensizleşmeye başlamıştı.Gözüm kapandı ve aynı şeyler oldu.Sesler yükselmeye başladı.

  _İnanılmaz!_Bu güç sadece kanatlılarda yok muydu?_Joe gerçekten haklıymış.Bu kız çok güçlü._Hadi Mia yapabilirsin!!_

   Az sonra elim çekilmişti.Büyük bir nefes aldım.Lauren titreyerek yerinden kalktı.Neye uğradığına şaşırmış gibiydi.Ona var gücümle sarıldım.Daha sonra Taylor'u iyileştirdim.Allan'a yaklaştım.Allan öksürüyordu.İstemsizce gözyaşım yanağımdan süzüldü.Gücüm bayağı azalmıştı.Ama bu onu iyileştirmeme engel değildi.Allan'da kanla kaplı kardan kalktı.Birbirimize sıkıca sarıldık.Onun kokusunu içime çektim.
  Beraber yerden kalktık.Joe'ya döndüm ve onada sarıldım.

  "Joe çok teşekkür ederim.Sen bizi kurtardın."

  Joe sarılmama karşılık verdi.Kulağıma yaklaştı ve sessizce bir şeyler fısıldadı.

  "Senin ölmene göz yumamazdım."

  Gülümsedim.Allan'ın bozulduğunu hissettiğimden dolayı sarılmayı kestim.Allan yanımıza geldi.

  "Her ne kadar seni sevmesemde, sağol."

   Joe sırıtı."Her ne kadar ben de seni sevmesemde artık sürümüzün bir parçasısın!"

   Allan'da sırıttı.Onlar biraz önce birbirlerine güldüler mi??! Evet,gerçekten de güldüler.Şaka gibi.

   Joe sürüsüne döndü.

  "Eveet.Artık 328 kişiyiz.Ne mutlu bize.Bana sorarsanız şimdi daha güçlüyüz."

  Herkes gülmeye başlamıştı.Çoğu kişi bize ve grubumuza sürülerine girdiğimiz için memnun olduklarını söyledi.