Chapter 25: Was I the only one

1.8K 82 1
                                    

🎧🎸🎤

Daryl's PoV

Naging madalas na ang pagiwas namin ni Jordan sa isa't isa. Or should I say, napagtagumpayan naming iwasan ang isa't isa. Mas madali nga talaga yung umiwas kaysa maging magkaibigan kayo. Hindi mo rin naman kakayanin na maging kaibigan ang taong minahal mo.

Mahal ko si Micaiah pero mahal ko din si Jordan. Hindi ko alam kung anong klaseng pagmamahal ang nadarama ko para kay Jordan. Siguro nga ay mahal ko siya bilang kaibigan pero iba ang ginawa ko. Hinigitan ko yung bagay na sa tingin ko ay hindi dapat ginagawa. Mabait akong anak pero nagawa kong manakit ng damdamin ng ibang tao.

"Pre, pwede bang magamit yung studio niyo mamaya? May practice tayo mamaya para sa battle of the bands next month." sabi ng classmate ko. May sinalihan kasi kaming contest sa labas ng school at next month na yun.

"Ahh! Oo pre! Pero tignan ko muna kung walang gagamit mamaya. Siguro naman wala."

"Sige pre! 4 pm sharp!"

Umalis na sila at nagtungo naman ako sa room ni Micaiah para hintayin siya. Malapit na din kasing mag lunch.

Ilang minuto lang ang lumipas, naglabasan na sina Micaiah.

"Kain na tayo?" anyaya ko.

"Let's go." sagot niya.

Mago-order na kami ng pagkain. Matagal na panahon na din noong huli na kaming kumain. Noong last time na kami pa. Hindi ko na alam kung anong paborito niyang pagkain kaya nanghula nalang ako ng madalas niyang kainin.

"Diba, gusto mo ng pasta?" tanong ko. Hinulaan ko lang naman kung ano yung gusto niya.

"What? Really? Diba nga ayaw ko ng pasta?" sabi niya.

"Jinojoke lang kita." sa totoo lang hindi ko alam kung bakit ayaw niya ng pasta. "Diba ang gusto mo gulay? Yung chopsuey!" dagdag ko pa.

"Maraming salamat sa effort Daryl. Ako nalang ang magoorder ng pagkain ko." sabi niya.

"Gusto ko lang naman na magtry ka ng ibang pagkain. Sige na ikaw nalang umorder." pero ang totoo, hindi ko talaga alam kung ano ang gusto niya.

Hinayaan ko nalang na siya ang umorder.

"Ate, isang sopas po. Pakidagdagan po ng gatas yung bowl ko." sabi ni Micaiah. Tama. Mahilig nga pala siya sa mga soup. Sa pagkaing masabaw.

Naalala ko yung unang monthsary namin noon ni Micaiah. Kumain kami ng sopas dahil yun ang gusto niya. Nagpadagdag pa siya ng gatas para daw mas masarap.

Nakakatawa na nakaka-frustrate. Hindi ko alam yung gusto niyang pagkain samantalang first monthsary namin noon at sopas mismo ang kinain namin. Ano bang nangyayari sa akin?

"It feels so great since I am having lunch with you." Sabi ko. Pambasag ko ng katahimikan. Ano na Daryl?

"I feel great too." Sabi ni Micaiah. Hindi ko alam kung totoo yung sinabi niya or hindi.

Pakiramdam ko niloloko ko lang si Micaiah. Nasanay ako masyado kay Jordan. Hindi dapat ganito. Si Micaiah na ang kaharap ko at hindi si Jordan.

Nang dahil sa sopas na yan, nagkanda-leche leche na.

"Saan mo gustong pumunta after nito?" Tanong ko. Hindi ko na kasi alam kung ano yung gusto niyang puntahan. Aminado na ako. "Gusto mo bang pumunta sa mall? Shopping?" Dagdag ko.

"No thanks. Uuwi na ako after nito. Let's just finish the food."

Nang matapos na kaming kumain, hinatid ko na siya sa bahay nila. Hindi siya nagdo-dorm. Yayamanin kasi ang ate mong Micaiah.

Pabalik na ako sa dorm. Nakinig nalang ako ng kanta. Suot earphones at idlip muna habang nasa biyahe.

Naistorbo ang pag idlip ko dahil sa malakas na pag preno ng driver. Sakto din naman dahil malapit na akong bumaba. Salamat kuyang driver.

Ilang kanto pa ang dinaanan at bumaba na ako. Parang napagod ako ngayong araw. Hapon palang at mukhang bored nanaman ako mamaya sa dorm. Pupunta nalang muna ako sa club room.

Habang naglalakad, naisip ko yung nangyari sa amin ni Micaiah kanina. Magwo-work pa ba 'to? Tatagal ba kami kagaya noon?

Nasa tapat na ako ngayon ng club room. May narinig akong tumutugtog sa loob. Hindi muna ako pumasok baka makaistorbo ako ng rehearsal.

When you told me that I was a star in the sky,
Baby I believed every word.
And you seemed so sincere, It was perfectly clear,
Cause forever was all that I heard.

Boses ni Jordan. Yung boses niyang mala anghel ang tunog.

And every little kiss,
From your tender lips,
Couldn't of been a lie.
I fell hard over head,
Without a safty net,
And I don't understand this goodbye.

Hindi na ako nagtangkang pumasok. Papakinggan ko nalang si Jordan mula dito sa labas.

Was I the only one who fell in love?
There never really was the two of us.
And maybe my all just wasn't good enough.
Was I the only one, only one, in love?

I'm sorry Jordan if I made you feel that way.

As I walk down the hall,
See the place on the wall,
Where the picture of us used to be.
I fight back those tears, cause I still feel you here.
How could you walk out so easily?
And I dont understand, how I can feel this pain, and still be alive.
And all these broken dreams,
And all these memories,
Are killing me inside.

Unti-unting tumulo ang aking mga luha. Guilty parin ako sa ginawa ko kay Jordan.

Was I the only one who fell in love?
There never really was the two of us.
And maybe my all just wasn't good enough.
Was I the only one, only one,
Tell me, what I'm supposed to do with all this love?
Baby, it was supposed to be the two of us.
Help me, cause I still don't want to believe.

I was the only one.
I was the only one.
I the only one who fell in love.
There never really was the two of us, hey.
And maybe my all just wasn't good enough.
I the only one, the only one.
I the only one who fell in love.
There never really was the two of us.
And maybe my all just wasn't good enough.
Was I the only one, the only one, in love?

When you told me that I was a star in the sky,
Baby I believed every word

Sa pagkakataong ito, parang si Micaiah nalang ang nagmamahal. Hindi ako sigurado sa desisyon kong balikan si Micaiah.

Ang Baklang Hopeless Romantic (GayxBoy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon