My Endangered Princess [Completed]

12 Here Comes the End

Wedding day.....

Nandito ako ngayon sa aking napakalawak na silid habang nakamaskarang inaayusan ng sandamakmak na alipin dito sa palasyo.

Ilang patong ba ang aking damit pangkasal sa pagkakabilang ko limang patong ito dinaig pa ata ang mga sinusuot na pang kasal sa Korea.

Well hindi na ako magtataka. We are royalties at kailangan naming sundin ang nakaugalian na naming gawin.

Pagkatapos nila akong bihisan ng patong patong na damit ay sunod naman nilang inilagay ang NAPAKABIGAT KONG HEAD DRESS. F*CK!!!

halos hambalusin ko na lahat ng alipin sa loob ng kwarto ko dahil sa hirap na nararamdaman ko
And worst.... napakahabang oras lang naman ang magaganap na kasal.
Mamatay na ata ako ngayong araw ng kasal ko.

Ng matapos na nila ang pag aayos sa akin ay agad na nila akong iginaya sa labas ng palasyo kung saan naglalagi kalimitan ang mga nagiging reyna
Ang Queen's Palace.

Ang asawa ko naman ay nasa St. Jame's Palace the royal residence.

Kailangan ko pang pumunta doon dahil doon mismo gaganapin ang kasal.
Tss... dapat sya ang nandito at ako ang nandun!
Duh! Ayoko kayang mamatay sa init ng araw!
Nakamaskara na ako, nakadamit pa na patong patong AT nakaheadress pa ng napakabigat.
D*MN!!!

___________

Tahimik kong pinagmamasdan ang mga taong nakangiting pinagmamasdan ako habang nakasakay sa float na ito or should I say Karwahe.

Kahit napakalayo ko sa kanila dinig na dinig ko parin ang mga salita nila.

"Habang buhay na bang nakamaskara ang ating prinsesa?"

"Pangit siguro sya kaya nakasuot sya ng maskara"

"Karapatan natin na makita ang mukha ng prinsesa"

"Oo nga... pano kung isang araw sya na pala ang bumibili sa atin pero hindi man lang natin sya nakilala"

"Wala syang kwenta"

"Ano ka ba sya parin ang ating prinsesa... maging masaya na lang tayo para sa kanya"

Naiyukom ko ng wala sa oras ang aking kamao.
Ano bang pakialam nila sa buhay ko?
Ano naman kung ayaw kong ipakita ang mukha ko?
Wala silang karapatang husgahan ako.
Tss...

Hindi ko nalang pinansin ang mga sinasabi ng mga tao sa paligid hanggang sa makarating ako sa destinasyon ng kasal.

Habang naglalakad ako ng nakatungo patungo sa trono ng aking ina at ama na kung saan naghihintay sa akin doon ang aking mahal na asawa tss...
Na nakatayo sa unang bahagi ng hagadan.

Saktong pagdating ko sa dapat kong puntahan ay sya namang pagsalita ng Arsobispo ng palasyo.

"Ngayon ay ating masasaksihan ang pagiisang dibdib ng ating mahal na prinsesa at ng kanyang iniibig" F*CK!!!!!
iniibig... D*mn makakapatay ata ako ng arsobispo ng wala sa oras..

*fast forward*

"LET'S BOW OUR HEAD TO THE CROWN PRINCESS AND TO THE CROWN PRINCE OF ENGLAND"
sigaw ng arsobispo at tsaka lumuhod sa aming harapan at nagbigay galang ganun din ang mga matataas na opisyales at mga alipin.
Tss... nangangalay na ang leeg ko sa napakabigat na headress na toh gusto ko ng magpahinga... jeezz!!!

"HAIL TO THE PRINCESS...
HAIL TO THE PRINCE"
Oh f*ck can someone kill this Archbishop?
Pag hindi ako nakapagtimpi tamo... makakatikim to!!!

"Hail to the princess....
Hail to the prince"
Sigaw naman ng mga tao sa loob ng palasyo...
Arrrggghhh ayoko na!!!

________