ကမၻာႏွစ္ခု

ကမၻာႏွစ္ခု - ၆

ဒီလူႀကီး ျမဴ့အိမ္နားတစ္ဝိုက္ကို တဝဲလည္လည္ လာလုပ္ေနတာ ဘာသေဘာလဲ? ထားပါ သူ႔အေၾကာင္း
မေတြးခ်င္ဘူး၊ မွန္ပါသည္၊ ျမဴသည္ လူတစ္ေယာက္
အေပၚေကာင္းၿပီဆိုရင္လည္း ေစတနာကမ္း စီးၿပိဳတတ္
သလို မုန္းၿပီ ဆိုရင္လည္း လွည့္ကိုမၾကည့္ခ်င္သူရယ္ပါ။

ျမဴ ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားစဥ္ အိမ္ေရွ႕မွာ ရယ္သံလိုလို
နားထဲၾကားရရ်္ အအိပ္ဆတ္ေသာျမဴ ဆတ္ကနဲ ႏိုးလာသည္။ ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္းကိုပင္ မယံုႏိုင္ေအာင္
ျဖစ္မိသည္။ မမႀကီး၊ မမလတ္ ႏွင့္ စကားလက္ဆံု
က်ကာ ရယ္ေမာေနေသာသူ... မင္းကိုပိုင္ ဆိုသည့္
လူကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"ေဟာ္...အငယ္ေလး ႏိုးၿပီပဲ၊ အငယ္ေလး ဒီလာထိုင္ဦး"

မမႀကီး ႏွင့္ မမလတ္တို႔ ေရွ႕မွာမို႔ ျမဴ့ေဒါသကို ခၽြန္းအုပ္
ၿပီး မွင္ေသေသ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

"ဒီမွာ...ကိုမင္းကိုပိုင္က ျမဴ့ကိုအလုပ္ အပ္ခ်င္လို႔တဲ့ေလ"

"အလုပ္...???"

"ဟုတ္တယ္ ျမဴရဲ႕၊ ကိုယ္တို႔ရက္ကြက္ထဲက က်ဴရွင္
မတက္ႏိုင္တဲ့ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသားေလးေတြကို
ဂိုက္ျပေပးဖို႔ အဲ့ဒါ ျမဴ့ကို အကူအညီလာေတာင္းတာ"

"ဟာ...မျဖစ္ဖူးထင္တယ္၊ ျမဴက အမ်ားဆံုး တစ္ဝိုင္းကို
လူ ငါးေယာက္ေလာက္ပဲ ဂိုက္ျပဖူးတာ၊ လူအမ်ားႀကီး
ဆို ျမဴႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"

အမွန္ေတာ့ ျမဴ ... သူႏွင့္ အလုပ္ တြဲမလုပ္ခ်င္ရ်္
ျငင္းဆန္ေနျခင္းတာျဖစ္သည္။

"လူက အမ်ားႀကီး မဟုတ္ပါဘူး၊ ကိုးေယာက္တည္းပါ "

"အငယ္ေလး ဟိုတစ္ခါကေျပာေတာ့ ေက်ာင္းသား ဆယ္ေယာက္ဝိုင္း တစ္ဝိုင္းေလာက္ စာျပၾကည့္ခ်င္တယ္
ကိုယ့္အရည္အခ်င္းကို တိုးျမႇင့္ၾကည့္မလို႔ဆို.."

ကၽြတ္...အလိုက္မသိဘဲ မိေခ်ာင္းမင္း ေရခင္းျပေနျပန္ၿပီ မလတ္ကေတာ့ စိတ္ထဲက်ိတ္ကာ ျမဴ ေျပာမိသည္။