ကမၻာႏွစ္ခု

ကမၻာႏွစ္ခု - ၁၇

ဒီေန႔ သူမဂၤလာေဆာင္မည့္ေန႔...။

ျပံဳးရယ္ျခင္းအလ်ဥ္းမရွိတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာဟာ
သတိုးသားမွ ဟုတ္ရဲ႕လားဟု အထင္မွားေလာက္စရာ အျခအေနပင္...။

သို႔ေသာ္ သူသည္ မၾကာမီ အခ်ိန္ပိုင္းအတြင္းမွာ
မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မည့္ သတိုးသား အသစ္စက္စက္ပင္
ျဖစ္သည္။

မဂၤလာပြဲနီးကပ္လာေလေလ သူ႔စိတ္ေတြ တုန္လႈပ္
ေျခာက္ျခားလာေလေလျဖစ္သည္။ ျမဴ ႏွင့္ သူ အမွန္တကယ္ေဝးရေတာ့မည္လား??? သူ စိတ္ဓာတ္က်စြာထိုင္ေနမိသည္။

"ကလစ္.."
တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ  ရန္ႏိုင္ ဝင္လာသည္။
ထို႔ေနာက္ သူ႔လက္ထဲ ေရာက္လာေသာ ေသာ့တြဲေလး...။

"ဒါ...ဒါ..."

"ဟုတ္တယ္ ငမင္း...ျမဴ အခုပဲ လာေပးသြားတာ"

"သူ အခု ဘယ္မွာလဲ?"

"ေသာ့ ေပးၿပီးၿပီးခ်င္း လွည့္ျပန္သြားတာ...၊
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ငါနားမလည္ေတာ့ဘူး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခ်စ္ေနလၽွက္နဲ႔
ဘာလို႔ ဒုကၡရွာေနၾကတာလဲ?ဟိုတစ္ေယာက္ကလည္း
ငိုထားတယ္ထင္ပါ့ မ်က္လံုးေတြကို ရဲလို႔"

သူ မေနႏိုင္ေတာ့...ဟုတ္တယ္ သူဘာလို႔ ဒီမွာေနရမွာလဲ?
ခ်စ္သူကို စိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္လို႔မွ မွားယြင္းေနတဲ့ လမ္း
ကို သူေလၽွာက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာေလ၊ အခု ျမဴ က ငိုေနတယ္ဆိုေတာ့..... ျမဴ စိတ္မခ်မ္းသာဘူးေပါ့ သူ အခန္းျပင္ေျပးထြက္ခဲ့လိုက္သည္။

"သားက အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီပဲ...ကဲလာ..မဂၤလာပြဲ
စေတာ့...."

"သား....ေနဦး...ဘယ္သြားမလို႔လဲ .... သား..."

"အန္တီ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ..ကိုမင္းဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"သမီး...သားကို လိုက္တားပါဦး သမီးရယ္
အခုပဲ အျပင္ထြက္ေျပးသြားတယ္"

"ျမဴ..."
ေအာ္သံႏွင့္အတူ ျမဴ့ ကိုတြန္းဖယ္လိုက္မႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။ထို႔ေနာက္~~~

"ဒုန္း"
အသံႏွင့္အတူ လႊင့္ထြက္သြားသည့္ မင္းကိုပိုင္ ကို
ျမဴ ေတြ႕လိုက္ရသည့္အခါ