ကမၻာႏွစ္ခု

ကမၻာႏွစ္ခု - ၁၆

အခုတေလာ ျမဴ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ သူခ်စ္တင္းေႏွာဖို႔ ၾကံလၽွင္လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ သူ႔ကို ေရွာင္ဖယ္ေနသည္။
ရံုးကျပန္လာလၽွင္လည္း ခါတိုင္းလို သူ႔ကို ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆိုေနျခင္းမရွိသည့္အျပင္ သူကပင္
ညည့္နက္မွ ျပန္လာသည္။ သူ႔မွာ ဆိုင္ထမင္းဟင္းကိုသာ
ႀကိဳက္လည္းစား မႀကိဳက္လည္းစား ေနရသည္။

"ျမဴ...ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေနာက္က်တာလဲ"

"ကိစၥရွိလို႔ေပါ့ ဗ်ာ"

"ဘာကိစၥလဲ?"

"ဟာဗ်ာ...ကၽြန္ေတာ္လုပ္သမၽွ ခင္မ်ားကို အကုန္ သံေတာ္ဦးတင္ေနရမွာလား?"

"မဟုတ္ပါဘူးကြာ...ကိုယ္ အဲ့လို သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာတာ
မဟုတ္ပါဘူး၊ မင္းလည္း ကိုယ့္စိတ္ကို သိရက္သားနဲ႔"

"မသိဘူးဗ်ာ...ေနာက္မွေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီ"

ကိုယ္ကို တစ္ဖက္လွည့္ကာ ျမဴ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီး
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။

မိမိဂုတ္ေပၚက်လာေသာ အနမ္းေႏြးေႏြးတစ္ခ်က္...
ျမဴ မငိုမိေအာင္ စိတ္ကို မနည္းထိန္းေနရသည္။
အဲ့ေလာက္ထိ ခ်စ္မျပပါနဲ႔လား အကိုရယ္...
ကၽြန္ေတာ္ ေလာဘတက္လာလိမ့္မယ္။

အလုပ္ပင္ပန္းလို႔ ထင္ပါသည္။ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ကို
အကို အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ဟုတ္မွာပါ...အကိုက
တစ္သက္လံုး သက္ေတာင့္သက္သာ ေနလာခဲ့တဲ့သူပဲေလ။တစ္ေန႔လံုး လြမ္းေနခဲ့ရေသာ အကို႔မ်က္ႏွာကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနမိသည္။

အကို ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ပ်က္ေနၿပီလား? စိတ္ပ်က္လိုက္ပါအကို၊ စိတ္ကုန္လိုက္ပါ
အဲ့လိုျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနရတာ ကၽြန္ေတာ္
ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာ သိလား?
ကၽြန္ေတာ့္ေၾကာင့္နဲ႔ လင္းလက္ေတာက္ပေနတဲ့
လမင္းႀကီးကို အေရာင္မမွိန္ေစခ်င္တာ အမွန္ပါ။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူရွိေနမယ္ဆိုရင္ အရာရာကို ေဘာင္ခတ္ၿပီး ၾကည့္တတ္တဲ့ လူေတြရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြေအာက္မွာ အကိုအေနက်ံဳ႕ေနလိမ့္မယ္။
ၿပီးေတာ့ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ၿပီး ေျပာၾကမယ့္ သူတို႔ရဲ႕
စကားေတြက စည္းမရွိတာမို႔ အကို ရွက္ရြံ႕သိမ္ငယ္
ရလိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ခုကအကို႔ကို ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ မိသားစု ဘဝမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္
ေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က အကို႔အတြက္
သားသမီးရတနာ ေမြးေပးႏိုင္မယ့္သူ တစ္ေယာက္
မဟုတ္ခဲ့ဖူးေလ။  ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္
အရမ္းမုန္းမိတယ္။ ဘာလို႔မ်ား မိန္းကေလးအျဖစ္နဲ႔
ေမြးဖြားမလာခဲ့တာလဲ? ဘာလို႔မ်ား သမရိုးက် အခ်စ္ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္လို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အခ်စ္က
အသိအမွတ္ျပဳျခင္း မခံရတာလဲ???
တကယ္လို႔မ်ား အခ်ိန္ေတြကို ေနာက္ျပန္ဆုတ္လို႔ ရႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အကိုနဲ႔ စေတြ႕ခဲ့တဲ့ ညကို
ျပန္သြားၿပီး မဆံုၾကေအာင္ ျပင္ဆင္ခ်င္တယ္။
ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွလံုးသားေတြလည္း နာက်င္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ ရူးမိုက္တဲ့ ဆနၵတစ္ခုဆိုတာ သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ္...ကၽြန္ေတာ္...။