ကမၻာႏွစ္ခု

ကမၻာႏွစ္ခု - ၁၄

"ဗ်ာ..."

"ဗ်ာ မေနနဲ႔ အငယ္ေလး ...၊ မငယ္နဲ႔ မင္းကိုပိုင္ ေဆြးေႏြးၿပီးၿပီ၊ သူေတာင္ အိမ္ကဆင္းလာခဲ့ၿပီ"

ထိုလူႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သူ႔အိမ္က ဆင္းလာခဲ့
သည္တဲ့လား??? ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ကေရာ ဘာလို႔
အခ်စ္အတြက္နဲ႔ မစြန္႔စားရဲရမွာလဲ။ အဲ့ဒီေနာက္
မငယ္ရဲ႕ ကူညီမႈနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရယ္...မင္းကိုပိုင္ဆိုတဲ့
လူႀကီးရယ္ ေငြေဆာင္သို႔...။

ရန္ကုန္ကေန  Asia Dragon express ကားနဲ႔ ည၈နာရီခြဲမွာ ေငြေဆာင္ သို႔ထြက္ခဲ့ၿပီး မနက္၂နာရီခြဲခန္႔၌ central hotel သို႔ေရာက္သည္။

အခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မင္းကိုပိုင္က အိပ္ရာထဲ
လွဲခ်လိုက္ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အခန္းရဲ႕အေနာက္ဘက္ရွိ တံခါးမွ ဝရန္တာဆီသို႔
ထြက္ကာ ပင္လယ္ရဲ႕ လွိုင္းပုတ္သံကို ႏွစ္သက္စြာ
နားေထာင္ၿပီး ပင္လယ္ကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
ထို႔ေနာက္ ေႏြးေထြးေသာ ရင္ခြင္က်ယ္တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေထြးပိုက္လာသည္။ ပင္လယ္ရဲ႕ လွိုင္းပုတ္
သံႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံ စည္းခ်က္က ကိုက္ညီစြာ......။

•••••••••••••••••••••♡♡♡•••••••••••••••••••••••

နဖူးထက္သို႔ ေဖွးတင္လာေသာ အနမ္းေႏြးေႏြး။
မဖြင့္ခ်င္ ဖြင့္ခ်င္ႏွင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရိႉးစမိုးအျပည့္ႏွင့္
မင္းကိုပိုင္။

"အြန္း....ဘာလဲ"

"ဘာလဲရမွာလဲ ခ်ာတိတ္ရာ ၊ မနက္စာသြားစားမယ္ေလ"

မနက္စာဆိုသည့္ အသံၾကားသည္ႏွင့္ အေရာင္ေတာက္ပ
လာေသာ မ်က္ဝန္းေလးေတြ။ မင္းဟာ တကယ္ ကေလး
ပါပဲ ျမဴ....။

"ခဏေစာင့္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ေပး...ok"

"ok"

ေရခ်ိဳးခန္းကထြက္လာၿပီး အဝါေရာင္ေခါင္းစြပ္ လက္ရွည္ကို စြပ္ခ်ကာ အျဖဴေရာင္ ဂ်င္းပန္ႏွင့္
ေကာင္ေလးက အေရာင္အဝါ ထြန္းလင္းလၽွက္။
သူကေတာ့ အျဖဴေရာင္စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္ႏွင့္
အနက္ေရာင္ဂ်င္းကို ရိုးရွင္းစြာ ဝတ္ဆင္ထားသည္။
စြပ္က်ယ္လက္ျပတ္မို႔ သူ႔ရဲ႕ ေတာင့္တင္းတဲ့ body အခ်ိဳးအစားက ရွင္းလင္း ထင္ေပၚစြာ။