Hoofdstuk 26

423 6 1
                                    

Tineke ,

Ik moet jullie iet zeggen ! Jullie zijn die tweeling  en jij Elina jij ben dat baby'tje dat ontvoert was ! Ze keken me blij aan en gaven elkaar een knuffel dan kwamen ze naar mijn en gaven mij en koen een knuffel. Chef kwam en zei dat ze naar een pleeggezin gingen.  Chef kunnen wij ni voor hun zorgen ze zijn zo lief ? Ja natuurlijk. Ze keken ons beide blij aan en riepen tegelijkertijd Danku Danku da wij bij jullie mogen wonen en gaven ons weer een knuffel.

2 maand verder op 22 februari.

Gelukkige verjaardag zoetjes , maakte ik de tweeling wakker . Danku zeiden ze beide.  Komen jullie mee ontbijten want jullie mogen bruidsmeisjes spelen voor vandaag . Huh bruidsmeisjes vroeg Elise verbaast.  Ja wij gaan namelijk vandaag trouwen. En dit is jullie cadeau. We gaven hun een papier met een vraag op. Ze lazen het papier door en knikte hevig op de laatste vraag. Die vraag was : zouden jullie mee een Baetens willen zijn? Ja ik wil dat !!! Riepen ze beide.  Oké dan tekenen we de papieren en jullie ook en dan sturen we ze op dan is het officieel.  Maar nu moeten we ons klaar gaan maken voor de trouw. Koen gaat nu weg ik zie hem een halve dag niet zo gaat het dat is traditie.

Moment  van de trouw.

Elise en Elina waren kei schattig al zijn ze pas 14 jaar Floor was mijn getuigen en Robin die van koen na alles konden we eindelijk kussen eindelijk was ik mevrouw Baetens samen met 2 schatten van kinderen die nu onze kinderen zijn ni biologisch maar we hebben ze herkent als de onze dus zijn het nu Elise en Elina Baetens. Na het grote en lange trouwfeest gingen we naar huis en gingen we onze 1 ste nacht als man en vrouw te gemoet en die nacht was om nooit te vergeten het was de nacht van ons leven. 

----////-----
Dit is korter omdat het anders ni echt leuk gaat zijn x Elly

De buurtpolitie : echt ? Of niet ?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu