ARIZA'M

Bölüm 8- Çetin!

Kaya ile yaşadığı doğum günü kutlamasının ardından hiç biraraya gelmemişlerdi.Gece ayrılırken hayatına devam etmek istediğini söylese de ondan hiçbir adım gelmemesi daha çok kırılmasına ve ona karşı öfkelenmesine sebep oluyordu. Onu düşünmekten işine odaklanamayacağını anladığında bir kahve almak için ayaklanmıştı ki içeri Çetin girdi.

"Bir yere mi gidiyorsun?" diye sorduğunda eli kapının kolunda Aylin'e gülümsüyordu. Kaya'nın dayısı olmasına rağmen aralarında çok fazla benzerlik olmaması Aylin'de merak uyandırdı. Kaya kadar olmasa da, onun özgüvenli hareketleri Çetin'e ayrı bir çekicilik kattığını o an düşünmeden kendini alamadı.

"Aslında biraz sıkıldım ve kahve alayım, demiştim."

"O zaman dışarı çıkalım. Açık hava can sıkıntısına iyi gelir.Hem kahve içer, hem rahatlarız."

"Tamam, Çetin Bey," der demez çantasına uzandı.

"Yalnız bana sadece Çetin dersen kahve ısmarlarım.Aksi durumda elemanlarına asılan yaşlı patronlar gibi hissederim kendimi. Bunu istemezsin, değil mi?"

Kısa bir gülüşmenin ardından odadan çıktılar.Giderken odasından çıkmakta olan Kaya ile karşılaştılar. Kaya Çetin'e kaşlarını çatarak bakınca Çetin Aylin'i belinden destekledi ve onu öne doğru ilerletti. Arkasından Kaya'ya dönerek açıklama yaptı.

"Aylin hanım ile dışarı çıkıyoruz. Toplantıya yetişemezsem idare edersin, değil mi?"

"Tabii ki rahat olun, lütfen!" derken sesindeki ima, kızgınlığını belli ediyordu.

Aylin doğum gününden sonra aralarında geçenlerden dolayı Kaya'yı her gördüğünde avuçlarının terlediğini, kalp atışlarının hızlandığını hissediyordu. Belli etmemeye çalışarak Çetin'in yanında yürürken hiç konuşmadığını fark etmedi. Binadan çıktıklarında Çetin arabasını istediğinde Aylin şaşırdı.

"Uzağa mı gideceğiz?"

"Aslında senin dalgın olman, bana kafanı dağıtma ihtiyacın olduğunu hissettirdi. Bende bu yüzden seni kaçırıyorum," derken sırıtıyordu. Arabaya binmesi için Aylin'in kapısını tutarken ona göz kırptı.

Boğaz manzaralı, sakin, şık bir restearunta geldiler. Aylin, Çetin'in tavırlarında anlam veremediği bir gizem hissetmeye başladı. Altıncı hissine hep güvendiği için Çetin'in kendinden birşeyler gizlediğinden kuşkulandı. Kendine karşı çok ilgili olsa da gözlerinde samimiyet bulamıyordu.

Çetin, Aylin'i herkesten uzak , sakin bir köşeye yönlendirdi. Oturduklarında, garsona siparişi sonra vereceklerini söyleyerek onu uzaklaştırdı.

"Evet, Aylin! Anlat bakalım, canın neye sıkıldı? Ya da kim sıktı?"

Aylin arkasına yaslandı ve gülmeye başladı. "Niye soruyorsun? Canımı sıkanı gidip dövecek misin?"

Çetin'in, Aylin'in kendisine karşı bu kadar rahat olmasını beklemediği,yüzünden anlaşılsa da kısa bir süre sonra kahkahasına engel olamadı.

"Kaya'yı dövmeye gücümün yeteceğini zannetmiyorum," der demez Aylin'in gülümseyişi bir anda gitti. Kaşlarını çatarak endişeli bir şekilde bakmaya başladı. "Yüzündeki ifadeden tahminimin doğru olduğunu görebiliyorum... Aylin! Aylin!" diyerek başını salladı ve dilini şaklattı. "Seni ailede tanımayan yok! İş başvurunda resmini gördüğüm zaman hazine bulmuş gibi oldum. Açık konuşacağım!" dedi ve biraz öne yanaştı. Sırtını yine de dik tutarak Aylin'in gözlerine daha ciddi bakmaya başladı. "Seni işe alırken Kaya'yı sıkıştırmak istedim. Hatta canını sıkmak istedim. Kendimce haklı sebeplerimi tabii ki şimdi sana anlatmayacağım. Ama şu anda seni ona karşı kızgın görüyorum. Eğer kabul edersen sana ortaklık teklif etmek istiyorum," dedi.

Aylin Çetin'in konuşması bitince arkasına daha güçlü ve keyifsiz bir şekilde yaslandı.Arkadan iş çeviren insanlardan oldum olası nefret etmişti. Özellikle de bu kişi aileden olursa ondan tiksinirdi. Başta kendisine çekici gelen Çetin, şimdi Aylin'in midesini bulandırmaya başlamıştı. Ama bunu belli etmeyerek amacını öğrenmek istedi. Biraz oyuna dahil olmanın zararı olmaz, diye düşündü.

"Teklif derken."

"Kaya'yı seviyor musun?"

Aylin Çetin'in sorduğu soru karşısında kaşlarını çatti ve beklemeden "Bunu niçin soruyorsun?" dedi ama bir yandan da onu çözmeye çalışıyordu.

"Soruma soruyla cevap verdiğine göre, evet!" dedi ve tekrar arkasına yaslanarak bacak bacak üstüne attı. Yüzüne sinir bozucu bir sırıtış takarak konuşmaya devam etti. "Kaya senden intikam almaya çalışıyor," dediği an Aylin'in boğazı düğümlendi.

"Anlaşılan Çetin'in doğum gününden ve yaşadıklarımızdan haberi yok. Onun benden uzak durmaya çalışmasını yanlış yorumlamış. Aksi halde ben Kaya'yı yanlış yorumlamış olmalıyım ki bunu kesinlikle istemem."

"Hafta sonu bizim evde bir davet olacak. İş çevresinden ve sosyeteden seçkin konuklar gelecek. Annen de dahil!" dediğinde adeta Aylin'in tüm uyduları faaliyete geçmiş, Çetin'i dinliyordu. "O gün oraya benim kız arkadaşım olarak katılmanı istiyorum."

Aylin birden öne doğru sıçrayarak "Ne dedin?" diye bağırdı. Bu tepkisiyle diğer masadakilerin kısa bir süre bakmasına neden olsa da cok aldırış etmedi. üm bunlar olurken Çetin'in sakinliğini koruması ve kahkaha atması, Aylin'in sinirinden midesine kramp girmesine sebep oldu. Ama Çetin'i dinlemeye devam etti. "Kız arkadaşım olarak katıl. Sen böylelikle onu unuttuğuna, düşünmediğini Kaya'ya kanıtlarken bende seni ondan çalmış olacağım."

"Bu sefer Aylin histerik bir kahkaha attı. "Sen delirdin herhalde. Bu çok çocukça..."

"Kaya da zaten çocuk gibi davranıyor. Aksi durumda yani benim gibi bir erkek olmayı başarabilseydi şimdi karşımda oturmana izin vermezdi. Eğer bana aşık olsaydın başka bir erkeğin masasında, böyle bir konuda konuşamazdın," dedi. Sesi konuşmanın sonunda daha ciddileşmiş ve oldukça kararlı çıkmıştı. Ardından Aylin'e düşünmek için fırsat vermek istedi. Zaman kazanmak için garsonu çağırdı.

Çetin garson ile ilgilenirken Aylin düşünüyordu. Birden Aylin'in yüzünde sinsi bir sırıtış oluştu. Ama Çetin bunu fark etmeden toparlandı. Aklından "Uzun zamandır delilik yapmıyorum. Onur ve cicoşum canıma okuyacak ama intikam için sevgili olduysam, sevgili rolünü hayli hayli yapabilirim. Bu sefer ters köşeye yatıracağım," dedi.

"Tamam," diye bağırdığında Çetin bu kadar hızlı bir karşılık beklemediği için başta biraz şaşırsa da mutluluğu, düşünmesine engel oldu. Kahve içmek için dışarı çıksalarda aperatif bir şeyler yedikten sonra işe döndüler. İkisi de içlerinden farklı düşünceler ve duygular içinde...