Bölüm 24- SON

24 0 0
                                    


2 Yıl Sonra....

"Aylin ağlamayı bırakır mısın?"

"Ama Mert..." dedi ve ağlamaya devam etti.

"Ya ne olmuş yumurtayı yaktıysan. Benim de devrelerimi yaktın. Ben bir şey diyor muyum?"

"Ama aşkım birkaç gün sonra çocuğumuz olacak ve ben daha doğru düzgün yumurta bile pişiremiyorum."

Mert "Gel buraya," diyerek Aylin'i kendine çekti ve arkadan sarıldı. Karnını okşayarak "Oğlumuz, emin ol, benim yemeklerimi yerken sana hayran hayran bakacak. Ben de senin yemeklerini yemiyorum ama sana hayranım. Seni her geçen gün daha çok seviyorum. Şu yemek yapmaya çalışmaktan vazgeç. Lütfen! Herkes her şeyi güzel yapar, diye bir şey yok," dedi.

"Ama eskiden taze fasulye pişirmiştim ve onu beğenmiştin." Mert kaşlarını kaldırdı ve gözlerini kaçırmaya çalıştığında Aylin gözlerini kısarak "Sen o zaman bana yalan mı söyledin?" dedi.

"Ama hayatım beraber yaşayacağımız ilk gün yaptığın yemeği nasıl yerden yere vurabilirdim. Yedim ama..." derken Aylin uzaklaşmaya çalıştığı için lafını böldü. Aylin'i omuzlarından tuttu ve gözlerinin içine bakmaya başladı. "Bir daha yemek yapmak yok. Ağlamak yok. Bunu da rica listeme ekle, lütfen!"

İkisi de gülmeye başladılar ve sarıldılar. Ayrılırken Aylin yine ağlamaya başladı. Mert "Yine ne oldu?" diye bağırmamaya çalıştığı belli olan bir ses tonuyla sordu.

"Çok kilo aldım. Şu halime bak. Sana sarılamıyorum bile," der demez hıçkırıklara boğuldu.

Mert ofladıktan sonra "Allah'ım hiçbir işimiz normal olmaz mı? Bir ömür gülen kadın dokuz ay ağlar mı? Doğsun artık oğlumuz... Onur'umuz..."

10 Yıl Sonra...

"Mert, sabrımın sınırlarını zorluyorsun. Hayır, sana niye uydum ve yine niye hamile kadım ki. Ne olmuş çocuklarımız kızıl saçlı olmadıysa."

"Aşkım üç çocuğumuz da dünyanın en güzel çocukları, kabul ediyorum. Oğullarımı çok seviyorum. Ama senin gibi kızıl bir kızımız olsun istiyorum, kötü bir şey mi?"

"Tabii canım, sen doğuruyorsun sanki onları... Ama söz ver! Kızıl ya da kız olmadı diye bir daha çocuk diye tutturmak yok!

"Söz vermem."

"Çok şımarıksın. Bu arada benim yaşımı unutuyorsun sanırım. Sen delilikte beni geçtin, yemin ederim."

"Kız olduğunu öğrendiği zaman Mert, hastaneyi ayağa kaldırdı. Doktor, bize karşı sabır göstermekte oldukça cömert davrandı, diyebilirim. Çok şükür kızımı kucağıma alarak çocuk doğurmaktaki jübilemi yapmış oldum. Saçı mı? Benim gibi kızıl... Ayrıca mavi gözlü olacak gibi... Bu arada siteyi merak ediyor musunuz? Bu site gibi her bölgeye bir site açmaya başladık. Şu an için üç site oldu. Sitedeki pazarlara artık dışarıdan insanlarda alışveriş yapmak için gelmeye başladılar. Keşke yardıma ihtiyacı olan, eşlerinden ailelerinden şiddet gören kadınlarımız olmasa da bu siteler hiç açılmasa..."

SON

ARIZA'MHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin