Püsküllü Bela

PB9 Karaktere Aşık Olunur.

Eğer insanlar arasında oluşan gerilimden elektrik elde etme imkanımız olsaydı şu anda içinde bulunduğumuz araba trafo niyetine kullanılabilirdi.

Ceren bana destek olmak istercesine sol elimi kavramıştı. Eren sağ tarafımda oturuyor ve bana büyük bir öfkeyle bakıyordu. Evet, arabada Bahadır olduğunu bilmeden binmişti ve şu anda gözlerinden alev çıkarmaya çalışıyormuş gibi bakıyordu bana.

Ne yani? Onu affettiğim için değişeceğini mi düşündünüz? Hayır, hala beni gereğinden fazla kıskanıyor.  Şu anda bacaklarımda örtülü olan ceket de bunun kanıtı.  Ama yine de kıskanırken bile çok tatlı!

"Esen?"  Ayaz bu gerilim yüklü sessizliği bozduğu için o kadar mutlu olmuştum ki neredeyse boynuna atlayarak teşekkür edecektim. Neredeyse...

"Efendim?" dedim bunun yerine.

"Nasılsın?"

"Bileğim biraz ağrıyor. Onun dışında iyiyim." dedim kibar bir sesle. "Teşekkür ederim."

"Ben de sevgilisi Eren!" diye atladı Eren.  "Memnun oldum." Eren'in bu gereksiz çıkışına güldü Ayaz.

"Ben de memnun oldum."

"Senin bacağın nasıl oldu Eren?" diye iğneler bir tonla sordu Bahadır.

Hah Bahadır, helal olsun Bahadır! Sıç ortalığa Bahadır, gereksiz gerginlik yarat Bahadır..

Dudaklarımı ısırarak Ceren'e baktığımda onun da suratının endişeyle kaplı olduğunu gördüm.

"İyi." dedi Eren dişlerinin arasından.

"Sevindim." dedi Bahadır rahat bir şekilde. "Benim yüzümden bir sorun çıksın istemezdim."

Allah'ım sana geliyorum.. Bu kadar pislik olmak zorunda mı?

Eren yumruklarını sıktığında Ceren araya girdi ve ben bu hareketi sayesinde Ceren'i günün kahramanı ilan ettim.

"Ben de Ceren. Ama senin adını bilmiyoruz."

"Ayaz." diye cevapladı Ayaz Ceren'in sorusunu.

"Üniversiteye mi gidiyorsun? Kaç yaşındasın? Bahadır'ı nerden tanıyorsun? Ne okuyorsun? Kaçıncı sınıfsın? Sevgilin var mı?"

"TC numaramı da söyleyim mi?" dedi Ayaz gülerek. Oldukça sempatik biriydi

"Hayır, dedikodu sırasında o pek işime yaramaz." Ceren de güldüğünde ben de ona eşlik ettim. Gerilim biraz azalmış gibiydi sanki. Ya da ben öyle olmasını çok istediğim için bana öyle geliyordu.

"Sen Ayaz'ı nerden tanıyorsun sevgilim?" dedi Eren. Dikiz aynasından Ayaz'ın bıyık altı güldüğünü farketmiştim. Ben cevap veremeden Ayaz konuşmaya başladı.

"Ufaklığı benden kıskanmana gerek yok genç adam. Ben bu yaz nişanlanıyorum. İkide bir sevgilin olduğunu belirtmene de gerek yok." Ayaz son derece rahat bir tavırla konuşsa da Eren kendisiyle dalga geçilmesinden hoşlanmamıştı. Gerilen vücudundan anlayabiliyordum bunu.

"Ayça'yla mı?" diye sordum hemen. Allah'ım lütfen konu dağılsın, lütfen!

"Aynen."

"Çok sevindim." dediğim sırada araba durdu. Eren hemen kendini dışarı atarken elini yardım etmek ister gibi uzattı. Amacının yardım etmek değil de ona ait olduğumu ispatlamak olduğunun bilincinde olarak elini tutmadan indim arabadan. Ceren hemen yanıma gelip koluma girerken dönüp Ayaz'a ve Bahadır'a teşekkür ettim. Bahadır dönüp bakma zahmetine bile girmedi ama Ayaz hafif bir baş selamı ve tebessümle önemli olmadığını ve işimiz bittiğinde geri götürebileceğini söyledi.