Bellek Kartı

611 23 9
                                    

Yaşlı teyzenin aile dostumuz olduğunu öğrendim. Ve bir süre daha konuştuk. Teyze bana kahve yaptı ve sürekli anne ve  babamın bir anda ortadan kaybolduğunu anlattı.Bu biraz ilgimi çekmişti.Yine odama doğru yola çıktım.Hava güzeldi sıcaktı ama bulutluydu.Biraz da rüzgarlıydı. Küçük kumlar yüzüme doğru geliyordu. Hafif gözlerimi kısarak yürüyordum ki hoşlandığım çocukla çarpıştım.

-İyi misin Mandy ?

-Evet Dylan. Sorduğun için teşekkür ederim. 

-Rica ederim Mandy. Sonra bir ara görüşürüz ha ?

- Olur, görüşürüz .

O zaman Dylan'nın beni biraz olsa da önemsediğini öğrendim.Ama Dylan bir anda önüme çıkmıştı. Onu görmeliydim .Nereden geldiğini anlamamıştım.Tekrardan eve gidiyordum.Kardeşim bana 'Merhaba !' dedi. Onunla ne zamandır ilgilenmediğimi fark ettim. Onunla biraz oyun oynamak istediğimi söyledim . O da tabi ki istiyordu. 

Biraz oynadıktan sonra bana şu yeraltı ile ilgili şeyi anlatmaya başladı. Ne kadar mantıksız olsa da ona inanmak istedim. Bunları düşünürken odama çıktım. Ve yerde ki tahtaları saydım can sıkıntısından. 44'üncü tahta biraz yüksekteydi. Hemen o tahtanın yanına gittim ve onu oradan çıkardım. Bir bellek kartı çıktı. 


YERALTI KASABASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin