Güzel başlayan her şeyin sonu güzel bitmeliydi bence. Ama nedense bu bir türlü gerçekleşmiyordu.
Kızlarla Marmaris'te tatil yapmaya karar vermiştik. Bizim oraya gittiğimiz ilk gece iki adi sapık teras penceresinden içeri girip bizi taciz etmeye kalktılar, bizde onları darp etmeye başladık. Bu sırada ben ve Ada dengemizi koruyamayıp merdivenlerden aşağı yuvarlandık. Zaten sonrası bulutlu bir gökyüzü kadar bulanık hafızamda. Şimdiyse bir hastane odasına takıldım kaldım. Bu durumu hep şans olarak algılardım önceden. Hastane odasında dünyadan uzak halde uzanıp dinlenmek ne harika der hastaları kıskanırdım. Şuan tövbe haşa bir daha kıskançlık edersem... Çok sıkıcı, yorucu, umut tüketici, bıktırıcı bir durummuş bunu öğrenmiş bulunmaktayım.
Lütfen Allah'ım biri gelsin yanıma. Canım çok sıkılıyor...
"Güzellik?" Duyduğum ses Furkan'a aitti. "Canımın içi gelmiş."dedim. Bana kocaman gülümseyip elinde papatya demetiyle yaklaştı Furkan. Alnıma bir öpücük kondurup kucağıma bıraktı papatya demetini.
"Nasılmış bakalım benim canımın kıymetlisi?"
"Can sıkıntısı almış başını Mars'a ulaşıyordu ki sen geldin. İyi ki geldin. Anlatsana neden bugün kızlar ziyaretime gelmedi? Ada'yı biliyorum, yatıyor mu hala yoğun bakımda?"
"Yok... O... Yani... Şey..."
Ne demeye çalışıyor anlamıyordum. Yüzündeki ifade tamamiyle donuktu. Hiçbir şey ifade etmiyordu bakışları. Dümdüz duvar gibiydi.
"Ne oldu? Ada'ya bir şey mi oldu? Söyle ne olur? Ada iyi mi?"
Kalbim sancılanmıştı. Gözlerim dolmuştu. Çünkü iki gün önce uyanmıştım ve Ada'nın hala yoğun bakımda olduğunu öğrenmiştim. Benim aksime o daha sert düşmüş omur iliği zedelenmiş bu yüzden uyutuluyordu. Ona bir şey olacak diye aklım çıkıyor yerinden.
"Hayır sakin ol. Bir şey olmadı. Ada'da normal servise alınacak. Hemde senin yanına." dediğinde kalbimdeki sancı hafifleyip yok oldu. Ama onun yüzü neden asıktı?
♡♡♡♡♡
Neden dertler geldi mi üst üste geliyor ki? Birini atlatmadan diğerleri çullanıyorlar üstümüze? Keşke mutluluk için olsa bu.
"Nurgül! Kız deminden beri nereye daldın öyle? Bak fazla derine dalma yeni öğrendin sen yüzmeyi."
Esra'nın konuşması üzerine daldığım düşüncelerden sıyrıldım. Ona bakıp gülümsedim. "Evimizi çok özlemişim."
"Ayol evimizi özlemeyen ölsün. Özlenmeyecek bir yer mi? Cennet gibi mübarek. Tü tü tü maşallah. "dedi Ayşenur.
Hep beraber gülüştük. Çünkü yeniden evimize gelmiş salonda toplanmış eskisi gibi tatlı uçuk kaçık sohbetlerimizi devam ettiriyorduk. Hastane odasından ben ve Ada kurtulmuştuk çok şükür.
"İnanmıyorum!"diye bağırdı birden Elizya. "Ne oluyor?" demeye kalmadan koltuktan fırladı. Elinde ki telefonu bize doğru salladı.
"Camışların efendilerinin anneleri toplanmış buraya geleceklermiş kızlar..."
Ona uzaylı görmüş masum köylü gibi bakınca derin bir nefes verdi.
"Biliyorum ne var bunda bu kadar abartacak diyor bakışlarınız. Ama farkına varmanızı sağlamak adına söylüyorum bir haftadan uzun süredir mutfak hariç ev temizliği hiç yapmadım. Doğal olarak siz de yapmadınız. Bu da demek oluyor ki gelecekteki kayınvalide adaylarınız sizi pasaklı olarak akıllarına kodlayıp bunu her fırsatta sizin yüzünüze vuracak bir ömür boyu bu böyle sürüp gidecek. Vallahi ben hayatta bunu kaldıramam. Kalkın bir iki saatte ne yapabildiysek yapalım. Ada ve Nurgül hariç."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇUK KAÇIK (Dostluk Hikayesi )
Historia Corta☆Kendini olduğu gibi sevenlere ithaf edilmiştir.☆ Dün de, Bugün de, Yarın da... Kendini yalnız hissettiğinde kalbine dokun. Çünkü Uçuk Kaçık Dostların hep orada, seninle... Bu hikâye sadece başrollerin değil, belki de içinizden birilerinin hikâyesid...
