MOVE ON (on going)

move on --chapter 7--

AYA'S POV:

Bukas na ako ulit mamakauwi sa bahay namin sa Osaka. Super namimiss ko na yun. may nagbago kaya sa bahay namin? Excited na ako makita ang mga kababata ko. Biyernes na bukas, sabi ni mama  

2:30 daw dating namin dun. hindi ba pwedeng mas maaga? hahah.. grabe naman ako ka excited nito.               

AYA'S ROOM

ayos na ng gamit ngayon kanina? super saya ng hapunan namin. Ang daming pagkain lahat ng mga paborito ko? niluto ni Mama, si Papa naman may pasalubong pang cake kaya super busog ako. uuwi din bukas si Papa kasama namin pero 2 araw lang siya doon at babalik nanaman dito sa Tokyo para asikasuhin yung business namin. Tungkol pala sa business namin. Si Papa ang may nagmamay ari ng isa sa mga pinakamalaking companya sa Japan. pero dati isa lamang siyang empleyado doon nag sumikap na promote ng na promote hanggang naging head na siya ng kompanya at tuluyan na ngang napasakanya. Proud na proud talaga ako kay Papa napaka masipag niyang tao. 

tok! tok! tok!, nak? ito yung pinamili natin kanina oh? ito ang suotin mu bukas ah? sigurado akong bagay na bagay yan sayo. Aya sabi pala ng Papa mo magkakaroon daw tayo ng Welcome Party sa Osaka pagbalik natin doon. Icecelebrate daw natin ang pag babalik mo dun. pumasok si mama sa kwarto sabay nagusap kami

talaga po? hindi naman po ata sobra naman po na magpaparty pa si Papa para lang sa pagbabalik ko doon? baka naman po masyadong malaki ang magastos doon? paliwanag ko, hindi ko naman kasi kailangan ng engrandeng pagsalubong sa pagdating ko eh, makarating lang kami ng ligtas dun at makita yung mga kababata ko ay sapat na para sa akin.

alam mo nak, pagbigyan mo na si Papa mo. Sobrang namiss ka lang nun. At tsaka ayaw mo ba?  pupunta lahat ng mga kamag anak ng daddy mo dun, mga business partners niya at siyempre yung mga kababata mo. Alam mo? miss na miss ka na nga raw nila eh, bago ako umalis dun nagbilin sila sa akin na sabihan ka raw ng maligayang pagbabalik dapat daw? magkwento ka sa kanila ng buhay mo sa Pilipinas. masayang kwento ni Mama

talaga po ma? naalala pa po pala nila ako, akala ko nakalimutan na po nila ako eh. 

alam mo nak? hindi ka makakalimutan ng mga iyon, mahal na mahal at miss na miss ka na ng mga yon. paliwanag ni mama, pero ma? may sama pa rin kaya sa akin ng loob si Yuki? pahina kong tanung. 

si Yuki? hindi naman siguro na yun nagtatampo eh! wala yun alam mong mga bata pa kayo nung ngyari yun diba? nakalimutan niya na yun aya, at tsaka nagsabi siya sa akin na pupunta siya sa Party mo! nakangiting sabi ni mama.

 talaga po? buti naman po kung ganun. Si Yuki kasi ay bestfriend ko nag away kami kc nung nag birthday siya hindi ko siya nabigyan ng regalo, and because of that nagtampo siya sa akin. di bale mga bata pa rin naman kami dati nun eh! siguro nga mature na kami ngayon para maintindihan yung mga ngyari dati at tsaka ang babaw talaga db? para hindi lang nagbigyan ng gift nag tampo? Si Yuki talaga.  

sige na nak magpahinga ka na, medyo gabi na eh! kailangan bukas ng 11  andun na tayo sa airport. Pahinga ka na. ok? Good night nak, sabay halik sa noo ko. 

sige po ma! good night po! 

PATRICK'S POV:

Opo tita, sandali lang po baba na po ako. dadalhin ko na po yung gamit ko jan sa baba. anu ba kasi toh? dapat pala inayos ko kaagad yung gamit ko kagabi eh! nagsisisi tuloy ako ngayon, baka mahuli kami sa flight dahil sa katamadan ko. 

Sinaksak ko lahat ng gamit ko sa bag ko sinuot yung bagong bili ko na jacket at nilagay sa may leeg ko yung heaadphone kong bagong bili din kahapon. Shinure ko na sinaksak ko na sa Ipod ko. Bumabama na ako ng hagdanan ng buhat buhat yung maleta ko.