MOVE ON (on going)

MOVE ON

Thank you for waiting, Philippine Airlines flight 2c36 bound to Tokyo, Japan is now boarding through gate 143! 

Andito ako ngayon sa Airport at ready ng magbagong buhay pagkatapos ng masalimuot kong buhay na naranasan dito sa Pilipinas.

Pupunta ako sa ibang bansa para makalimut ng mga ngyari. 

Si Dad ang may gusto nito. Gusto niyang makalimutan ko ang ngyari kay Mama na hanggang ngayon ay hinding hindi ko pa rin malimutan. Nung 6 years old ako napahamak ang sinasakyan naming van papunta sa isang resort. Dalawa lng kami ni Mama nung mga oras na yun dahil si Dad nasa trabaho.

Palagi nya nalang inuuna ang trabaho niya. Siya ang sinisisi ko sa pagkamatay ni Mama. siya ang may kasalanan kung bakit siya nawala. Dapat kasi ay hinatid niya muna kami bago niya inatupag ung trabaho niya. Kahit nung buhay pa si Mama palagi niyang inuuna ang trabaho niya kaysa sa amin.

Patrick, ok ka lang?  tanung ng pinsan kong si Bryan.

Ah-h... oo naman wag mu nalang ako pansinin. pabulong kong sagot

paakyat na kmi ng eroplano. Halos mga Pinoy lahat ng naksakay at may mga Japanese din.

umupo na ako sa upuan ko.  malayo ang upuan ko kay Bryan kaya yun mag isa ako.

pero dumating na yung katabi ko. 

ang dami dami nyang dala. May handcarry may maliit pa siya shoulder bag, at may travelling pillow pa. 

 tiningnan ko siya.

ano ba tong babae na ito? naka shades pa? nasa loob na nga siya ng eroplano. hai mga babae talaga. iniisip ko habang tinitingnan ko siya. pagkatapos nun umidlipm ako ng biglang...

BOOGGSSSHHHHHHH..................................

ARAY!!!!! sigaw ko! 

Sorry, hindi ko sinasadya. sabay kunuha ung bag nya na bumagsak sa mukha ko.

Anu ba kasi yan! Ang dami dami mong dala-dala hindi mu naman kayang buhatin lahat!! galit na sabi ko sa kanya.

Sorry na nga po, hindi ko naman po sinasadya eh. malungkot niyang sabi sabay umuko.

naawa naman ako sa kanya. Sama na masyado ng ugali ko. Simula nung nawala si Mama palagi ng madaling uminit ang ulo q! 

Kung kailangan mu lang ng tulong, pwede mu naman sanang pinakisuyuan mu ako na ilagay yang gamit mo sa over-head compartment eh. sabi ko sa kanya habang nilalagay ko ung gamit niya sa taas. 

Salamat, pasensya na talaga kanina ah? sabay ngumiti siya.

AYA'S POV

Gosh! first time kong aalis ng magisa papuntang ibang bansa. Pinapapapunta na ako nila Mama para dun na ako tumira sa kanila. Nasa Japan kasi ngayon si Mama  at Papa ngayon inaasikaso yung business namin dun.

Si Papa Japanese samantalang si Mama Pilipina. Ang kwento nila Love at first sight daw.

grave? nageexist pala ang mga ganung bagay? parang imposible naman ata yun. pero ndi na rin nakapagtataka na main love si Mama kay Papa kasi aaminin ko ang gwapo naman kasi ng papa ko eh! Actually crush q nga siya! Mahala na mhal ko silang dalawa, kahit na iniwan nila ako kay Lolo Meding nung grade 2 ako para magtrabaho sa ibang bansa. Dun din naman ako lumaki sa Japan kaya aminin ko kahit papaano marunong akong magsalita ng language nila dun simula baby palang ako hangang nakaabot ako ng junior high school. kasu lang pina uwi muna ako ni Mama sa Pilipinas para daw mabantayan ko si Lola Meding kasi hindi siya makakauwi dahil na rin sa sobrang pag ka busy. Hindi ko naman tinake yun as negative kasi sympre gusto ko rin namang matuto magsalita ng tagalog. kaya pumayag ako.