Τα Τέσσερα Στοιχεία 2: Έμιλυ

Κεφάλαιο 8

Κεφάλαιο 8ο

 

Ακούγοντας το χαρακτηριστικό ήχο της σιδερένιας πόρτας, πετάγομαι πάνω και τρέχω γραμμή προς την εξώπορτα. Εύχομαι από μέσα μου να είναι ο Ναθάνιελ, αλλά δυστυχώς τα σκαλοπάτια ανεβαίνει η Σαμάνθα.

  «Καλημέρα» μου λέει με ένα χαμόγελο.

  «Καλημέρα» λέω με τη σειρά μου και της κάνω χώρο να περάσει. Στα χέρια της κρατάει μερικές σακούλες με ψώνια, έτσι σπεύδω να την βοηθήσω.

  «Ελπίζω να κοιμήθηκες καλά γιατί σήμερα έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε» λέει καθώς τακτοποιεί τα πράγματα. Της ρίχνω ένα βλέμμα γεμάτο απορία, ωστόσο δεν το προσέχει έτσι όπως είναι στραμμένη προς το ψυγείο.

  «Δηλαδή;» ρωτάω. Θέλω να μάθω που είναι ο Ναθάνιελ, αλλά αφού η Σαμάνθα δεν ρώτησε που βρίσκεται, σίγουρα είναι στη δουλειά.

  «Θα κάνουμε μια βόλτα μέσα στην πόλη, πρέπει να γνωριστείς με τους γείτονες» απαντάει και μου ρίχνει μια λοξή ματιά, προφανώς για να δει την αντίδρασή μου, που δεν είναι άλλη απ’ το ανασήκωμα του αριστερού μου φρυδιού.

  «Ωραία» λέω, «και πότε θα γίνει αυτό;».

  «Τώρα».

  «Τώρα;»

  «Ναι, τώρα, γι’ αυτό καλύτερα να πας να ετοιμαστείς και να βάλεις τους φακούς επαφής σου».

  Παίρνω βαθιά εισπνοή. Μετά τη χθεσινή μέρα, δεν έχω όρεξη να συναντήσω μέλη της Φωτιάς. Κυρίως φοβάμαι μήπως εμφανιστούν μπροστά μου εκείνες οι μορφές και δεν είμαι σε θέση να αμυνθώ ή να προστατέψω τη Σαμάνθα αν τυχόν βρίσκεται κοντά μου. Ίσως είμαστε ασφαλείς αν έρθει μαζί μας ο Ναθάνιελ, θα ξέρει σίγουρα πως να αντιμετωπίσει τον εχθρό.

  «Ο Ναθάνιελ δεν θα έρθει μαζί μας;» ρωτάω, ωστόσο αμέσως το μετανιώνω. Δεν πρέπει να δείχνω ότι έχω αναπτύξει ένα είδους σχέσης μαζί του. Χαζή, χαζή, χαζή!

  «Ο Ναθάνιελ βρίσκεται στη δουλειά, αλλά θα περάσουμε από εκεί για να του δώσω φαγητό». Γνέφω και πηγαίνω στο δωμάτιο για να ετοιμαστώ.

***

Δύο ώρες μετά, έχουμε γυρίσει ολόκληρη τη γειτονιά. Δεν μπορώ να πω ότι μου φέρθηκαν και πολύ φιλικά, αλλά για εμένα το κατανοώ, δεν με γνωρίζουν και τους φαίνεται παράξενο που βρέθηκα ξαφνικά στη γειτονιά τους. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί οι περισσότεροι δεν καταδέχτηκαν ούτε καν να χαιρετήσουν τη Σαμάνθα. Πολλοί γύριζαν το βλέμμα τους αλλού για να την αποφύγουν. Ένιωσα άσχημα για εκείνη…είναι μια υπέροχη γυναίκα, μου φαίνεται αδύνατο να μην τη συμπαθεί κανείς.