Blood Sweat| Park Jimin

0.7

Jimin

Bugün konser için hazırlıklar vardı. Makyaj yapılması için benim için ayrılan yere oturdum. Kadının yumaşak teni yüzüme değiyordu, Eliyle boyadığı gözlerime baktım.

Hafifçe gülümseyip yerimden kalktım.

"Teşekkür ederim"

Yoongi hyung kenarda oturmuş telefonuyla uğraşırken yanına oturdum yavaşça.

"Ne yapıyorsun abi?" Gözleriyle oyun oynadığını gosterince göz devirdim. Seslide söyleyebilirdi.

Bugün erken kalkmanın uykusuzluğu vardı üzerimde. Başımı yoongi hyungun omzuna koydum. Gözlerim kendiliğinden kapanmaya başlayınca hiç diretmedim.

Bu simge ne böyle , benim böyle bir dövmem yoktu.

Görüntü silindi bu sefer yerine sahne yer aldı.

Neden sahnede herkes birinin başına toplanmıştı yaklaştım .sonra bir çığlık duydum. Benim sesim değilmiydi o. Sonra üyelerin jimin diyen sesleri doldu kulaklarıma.

"Jimin" dürtülüyordum.

"Jimin uyan" gözlerimi araladığımda beni uyandırmaya çalışan tae ye baktım.

Sonra ise derin bir nefes almıştım.

"Bugünlerde hiç iyi değilsin. Bir sorunun mu var kardeşim" meraklı bakan gözlerine baktım en derinden .

" hayır sorun yok."ilk güvenmek istemesede omzuna güven vermek amaçlı dokununca üstelememişti.

O simge neydi ?

Ve sahnede bana noluyordu?

Şimdi olucakmıydı?

Sorular kafamda birikiyor beynimi zorluyorlardı. Sanki etrafıma kara dumanlar sarıyor ve beni boğuyor gibiydi.

Sahneye çağrıldığımızın anonsu gelince yavaşca ayağa kalktım.

Jungkook kolunu omzuma atınca ben istemesemde bir şekilde kolunu geri itmiştim.

Noluyordu bana?

"Iyimisin hyung "  neden içimden geçenleri dışarıya farklı oluyordu.

"Sana ne "

Jungkook şaşırmış ve alınmış bir şekilde önden gidince . Koşarak yanına yetiştim.

"Öyle demek istemedim sadece rüya gördüm onun etkisindeydim ." Dedim kendimi affettirmeye çalısarak.niye istem dışı birşey söylemiştim bilmiyordum.

Ma ri

Elimde ki telefonu cebime katıp. Güvenlikçinin geçirmesini bekledim.

Geçirmeyeceklerini söyledikleri için jine mesaj atmıştım.

O geri dönmemişti.erken saatte gelmenin verdiği şeyle bir şekilde en öne geçebilmiştik.

"Buradan müdahale edebiliriz en azından " dedim.

"Sence o rüya geleceği mi bildirdi." Dün akşam rüyamda jimine sahnede bir şeyler oluyordu bu yüzden emin olmak için gelmiştim.

"Umarım değildir." Konser başladığında çığlıklar kulaklarımı ağrıtıyor bir yandanda yerimde duramıyordum. Şarkılarını ilk defa duymama rağmen hoşma gitmişti . Bizde anın tadını çıkartıyorduk.bu kadar sorunsuz ilerlemesi mümkünmüydı. Kafamı üyelere çevirdim hepsi giydikleriyle ve makyajlarıyla ben burdayım diyordu.

Jiminin gri saçlarında takılı kaldı gözüm o zamanki kafedeki gibi parlıyor kafasını her yana attığında saçları uçuşuyordu. Sonra tekrardan etrafıma bakıyordum.

Biranda gözüm jimine kaydı. Yüzü buruşuyor, haraketlere tam odaklanamıyordu. Solo bölümünde olması onu daha da zorluyor olmalıydı.

Dikkatimi iyicene ona verdiğimde çığlık koptu jiminden biranda yere yığıldı. Güvenlikleri bir haraketimle aştım. Fakat dünya ;benim ,jennie ve jin haricinde durmuştu. Herjes yerinde donarken jennie arkamdan bana sesleniyordu.

"Ma ri n'oluyor?" Düşünmeye çalıştım aklımdakiler karışıyor birbirlerine dolanıyordu.

"Ruhu bedeninden ayrıldı." Benim dediğimi duyan jin.

"Ne ?" Diye bağırdı.

"Ölücek mi?"

Onları duymuyordum .

Sadece bedeninden ayrılmış ruhuyla duran kişiye baktım.

"Jimin"

Bana döndüğünde şaşırdı.

"Beni görebiliyor musun?"

"Evet seni görebiliyorum" yanıma gelerek bana dokunmaya çalıştı.

"Jimin ben ölüler ve ruhlarla ilgilenen meleğim. Ben azrailin torunuyum."
Önce gözleri büyüdü daha sonra benden bir kaç adım geri çekildi.

"Ö -öldüm mü?" Kekeleyerek sorduğu soruya  göz devirdim.

"Hayır sadece simgemiz oluşmaya başladığında bayılmalar ve şoklar olur. Bazı zamanlar ruhumuz bedenimizden ayrılır."

Kaşlarını çatarak baktı."dönmek için ne yapmalıyım. "

"Sadece kolyeni bedenindeki kolyeyle birleştir." O sahneye adımlarken jine döndüm.

"Jin, bedenine geri girecek . Ona anılarına rüya olarak yansıtır mısın? uyandığında kuliste olsun." Jin kafasını sallayınca bizde bir daha içeri girme gibi birşeyle uğraşmamak için sahnenin arkasına geçmiştik.

Jimin anılarını rüya olarak hatırlarken ben rahat bir nefes aldım.

Ben ma ri azrailin üçüncu nesil kızı... Ölüler benim emrim altında hapis. Ruhlarsa elimden kaçamayacak kadar korklardı. Yer altı yönetmeni benden sorumluydu. Eğer beni gördüğünüze seviniyorsanız yanılıyorsunuz.Ben ölümün ve yalnızlığın meleği DÜNYA ma hoşgeldiniz!